Είναι το μέρος όπου νιώθουμε ασφάλεια καθώς μας προστατεύει από τις κακοτοπιές και τους ανεπιθύμητους. Μας προσφέρει ηρεμία καθώς σε αυτό μπορούμε να απομονωθούμε και να χαλαρώσουμε αφιερώνοντας μερικές στιγμές σε μας και μόνο εμάς.
Στο σπίτι μας τρέχουμε να κρυφτούμε όταν έχουμε τις μαύρες μας, μη θέλοντας να βγάλουμε μιλιά σε κανέναν, όταν μόνο σύντροφο δε θέλουμε κανέναν άλλον πέρα από τον εαυτό μας.
Στο σπίτι μας μπορούμε να έχουμε το χώρο μας διαμορφωμένο με το δικό μας προσωπικό γούστο και στυλ. Είναι το μέρος όπου κανείς δε θα σου κάνει υποδείξεις για τίποτα. Όλα λειτουργούν σύμφωνα με τα δικά μας θέλω.
Το σπίτι μας δίνει μια παράξενη ελευθερία. Όσο αντιφατικό και αν ακούγεται αυτό δεδομένου ότι πρόκειται για έναν κλειστό χώρο. Άλλωστε, δεν είναι χωροταξικό το θέμα. Μπορεί να μένεις σε ένα σπίτι που να ναι 2 επί 2 και όμως η αίσθηση και μόνο πως εκεί μέσα εσύ είσαι το αφεντικό, αρκεί για να σε απελευθερώσει.
Και μετά, είναι και το άλλο. Το σπίτι μπορεί να είναι συνδεδεμένο και με την οικογενειακή θαλπωρή. Οι τρυφερές οικογενειακές στιγμές είναι το αγαπημένο μου. Τραπεζώματα για όλο το σόι, καφέδες με λαχταριστά κουλουράκια παρέα με τη γιαγιά, ταινίες και ποπκόρν με όλη την οικογένεια.
Ναι, μερικοί άνθρωποι είμαστε σπιτόγατοι. Όχι ότι δε μας αρέσει το έξω. Καμία σχέση. Ίσα ίσα που όταν βγαίνουμε, διασκεδάζουμε και με το παραπάνω. Είναι όμως και κάποιες στιγμές που σαν το σπίτι μας δεν έχει.
Το σπίτι είναι για μας το καταφύγιο μας. Είναι το μέρος που φωλιάζει και τις άσχημες και τις όμορφες στιγμές μας. Είναι το μέρος όπου ανασυγκροτούμε τις δυνάμεις μας και οπλιζόμαστε με ενέργεια για να αντιμετωπίσουμε τα όσα μας φέρνει η πολυτάραχη ζωή μας.
Χρύσα Λεϊμονή
