Συμπληρώνεται σήμερα ένας χρόνος από τον εντοπισμό του πρώτου κρούσματος της λοίμωξης Covid-19 στην Καστοριά.
Ένας χρόνος με πολλές δυσκολίες, στερήσεις, απώλειες σε ζωές, ένας χρόνος στον οποίο δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται ακόμη πολλά.
Ήταν ξημερώματα Τρίτης 10 Μαρτίου του 2020, όταν 53χρονος εργαζόμενος του νοσοκομείου Καστοριάς, εισήχθη με συμπτώματα κορωνοϊού στο Μαμάτσειο νοσοκομείο. Λίγες ώρες αργότερα η κατάσταση του χειροτέρεψε και χρειάστηκε διασωλήνωση και διακομιδή στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, με πνευμονία & βαριά αναπνευστική ανεπάρκεια. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας ήρθαν τα αποτελέσματα του δείγματος του 53χρονου. Ήταν θετικός στον κορωνοϊό.
Και κάπως έτσι η Καστοριά έφτασε να αποτελεί μεγάλη είδηση για την εξάπλωση του κορωνοϊού.
Στην τοπική κοινωνία, στα ΜΜΕ, στους δρόμους και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ξέσπασε ένα αδυσώπητο blame game. Στο στόχαστρο οι γουναράδες που επέστρεψαν από το Μιλάνο, οι προσκυνητές στα Ιεροσόλυμα, ακόμη και οι μαθητές που πήγαν στη Ρώμη.
Οι επόμενες ημέρες είχαν μεγάλη… «ποικιλία» θεμάτων σχετικών με τον κορονοϊό. Νέες οδηγίες για αντιμετώπιση περιστατικών, αγωνία για τα ύποπτα κρούσματα, κλειστά σχολεία, καραντίνα για όσους νόσησαν και τις στενές επαφές τους.
Τα περισσότερα από τα κρούσματα του κορωνοϊού στέλνονται στο ΑΧΕΠΑ, ενώ πολλά άλλα κάνουν πρώτα μια στάση στο νοσοκομείο της πόλης το οποίο όμως δεν αποτελεί νοσοκομείο αναφοράς κορωνοϊού, παρ’ ότι λόγω της κατάστασης αναγκάστηκε να γίνει.
Ο μέσος όρος ηλικίας των ανθρώπων που είχαν νοσήσει εδώ, ήταν πιο μικρός από ο,τι στην υπόλοιπη Ελλάδα, είχαμε και 40άρηδες και 50άρηδες ασθενείς.
Είμασταν 20 ημέρες μπροστά σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Πάντως, η πανέμορφη πόλη, που θύμιζε πόλη «φάντασμα» σε εκείνη την πολύ αρχική φάση, με όλους τους κατοίκους κλειδαμπαρωμένους σπίτια τους, με κλειστά μαγαζιά, που θρήνησε πολλές απώλειες, κατάφερε να γυρίσει σελίδα και να κοιτάξει με αισιοδοξία την “επόμενη μέρα”.
