Αυτές τις ημέρες, οι πάγκοι της λαϊκής αγοράς Αγίου Νικολάου, στην οδό Ανεξαρτησίας στο ιστορικό κέντρο των Ιωαννίνων, γέμισαν με προϊόντα… της γης, στο πλαίσιο της 2ηςπανηπειρωτικής οικογιορτής. Σε μια ερημωμένη τον υπόλοιπο χρόνο «λαϊκή» αγορά, μικροί παραγωγοί-καλλιεργητές και χειροτέχνες της Ηπείρου και άλλων περιοχών βρήκαν τον κατάλληλο τόπο για να θυμίσουν τον πιο παλιό τρόπο παραγωγής των προϊόντων: τον βιολογικό.
Σε αυτή την πρόσκαιρη λαϊκή αγορά, δεν θα βρείτε τα πάντα. Γιατί απλούστατα, η φύση έχει τις δικές εποχές. Δεν παράγει ό,τι θέλουμε όποτε το θέλουμε και στον κάθε τόπο. Αυτό ακριβώς είναι και το νόημα μιας οικογιορτής: Σεβασμός στο περιβάλλον.
Όσοι ασχολούνται με τα βιολογικά, έχουν μια σαφέστατη αντίληψη για τη διαχείριση των φυσικών πόρων. «Είμαστε ο πρακτικός αντίλογος τουλάχιστον στο επίπεδο παραγωγής τροφής. Δεν παράγουμε μόνο ποιοτική τροφή αλλά προστατεύουμε και το περιβάλλον» μας λέει ο Στέφανος Λιούζας, παραγωγός από την Καστοριά. Ο κ. Λιούζας έχει μια μεγάλη εμπειρία στα βιολογικά προϊόντα αλλά και στις οικογιορτές. Όλα αυτά τα χρόνια, βλέπει ότι οι καταναλωτές στρέφονται σιγά σιγά σε πιο ποιοτικά προϊόντα. Η τάση αυτή, βέβαια, παραμένει μειοψηφική.
«Μέσω των οικογιορτών, προσπαθούμε να ευαισθητοποιήσουμε όχι μόνο τους καταναλωτές αλλά και τους παραγωγούς που ασχολούνται με τη συμβατική γεωργία ή και τους νέους ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με την αγροτική ζωή στην οποία βλέπουν μια επαγγελματική διέξοδο» αναφέρει ο παραγωγός οπωροκηπευτικών με έδρα την Μπαλντούμα Πάνος Γεωργίου. Σε αυτό το σημείο, ο Αλέξης Κοσμάς, που ασχολείται με τη μελισσοκομία στα Τζουμέρκα, συμπληρώνει ότι «τα τελευταία χρόνια, γίνεται αντιληπτό ότι η συμβατική γεωργία αρχίζει να έχει κοντά ποδάρια, ακόμα και από όσους ασχολούνται με αυτήν». «Εντέλει, αυτό που θέλουμε, είναι ο καθένας από μας να αρχίσει να αγαπάει και να προσέχει τον εαυτό του. Όταν προσέχει, προσέχει και τη διατροφή του» προσθέτει ο κ. Λιούζας.
Και οι τρεις εκτιμούν ότι η βιολογική γεωργία «ακουμπάει» δύο κρίσιμους τομείς, για τους οποίους γίνεται πολύς λόγος: την ανάπτυξη και τον τουρισμό. Βασικός πυρήνας της σύνδεσης αυτής είναι η τοπικότητα των προϊόντων. Όπως λέει ο κ. Λιούζας, περιοχές όπως τα Γιάννενα και η Καστοριά, με τις λίμνες τους, θα μπορούσαν να αποτελούν αυστηρώς περιοχές βιολογικής καλλιέργειας. «Κάτι τέτοιο θα προσέδιδε προστιθέμενη αξία σε μια περιοχή» τονίζει. Ο κ. Γεωργίου θέτει επί τάπητος και το ζήτημα της καταναλωτικής παιδείας. «Δεν είναι απαραίτητο ο καταναλωτής να φάει μήλο από τη Χιλή το καλοκαίρι . Έχει ξεχαστεί η εποχικότητα των αγροτικών προϊόντων. Ο καταναλωτής καθορίζει τι θα παράγει ο αγρότης» αναφέρει.
Και όσο για τις τιμές των βιολογικών προϊόντων: «Δεν ισχύει το ‘αν έχεις λεφτά, θα φας βιολογικά’. Στους πάγκους της οικογιορτής, θα βρείτε προϊόντα πιο φθηνά από ανάλογα προϊόντα του σούπερ μάρκετ. Δεν υπάρχουν στη μέση χονδρέμποροι και οι υπόλοιποι της εφοδιαστικής αλυσίδας», μας λέει ο κ. Κοσμάς.
