Η Ελλάδα είναι όμορφη όλες τις εποχές του χρόνου.
Πολλοί, ειδικά τους χειμερινούς μήνες, επιλέγουν εναλλακτικούς προορισμούς στη βόρεια Ελλάδα που δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια χώρα θαυμάτων ντυμένη στα λευκά.
Καστοριά
Είναι μια μικρή πόλη της βόρειας Ελλάδας ωστόσο συγκαταλέγεται στις ομορφότερες και πιο γραφικές. Η ακριτική Καστοριά στο βορειοδυτικό άκρο της πατρίδας μας είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση. Μπορεί να μην έχει θάλασσα αλλά δεν της λείπει το υγρό στοιχείο. Η λίμνη Ορεστιάδα που περιβάλλει την πόλη αλλά και ο Αλιάκμονας ποταμός που διασχίζει τον νομό προσδίδουν έντονα τα χαρακτηριστικά του υγρού στοιχείου. Χτισμένη πάνω σε μια χερσόνησο λόγω της φυσικής οχύρωσης που της παρείχε τις εποχές που η οχύρωση των οικισμών ήταν ζωτικής σημασίας, ουσιαστικά πλέει πάνω στη λίμνη. Γι’ αυτό και από οποιοδήποτε σημείο της πόλης έχεις ουσιαστικά οπτική επαφή με τη λίμνη. Η σπάνια βιοποικιλότητα της με τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά του υδροβιότοπού της και την πλούσια ορνιθοπανίδα. Δεν έχει χαρακτηριστεί τυχαία ως «Μνημείο Φυσικού Κάλλους» από το Υπουργείο Πολιτισμού από το 1974, ενώ ταυτόχρονα είναι επίσημα ενταγμένη στο ευρωπαϊκό δίκτυο περιβαλλοντικής προστασίας «Natura 2000»
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής που εκτιμούν ιδιαίτερα οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων, και δη της νοτίου Ελλάδος, είναι η έντονη εναλλαγή των εποχών. Εδώ ζεις όλες τις εποχές. Η κάθε μία είναι αναγνωρίσιμη από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και όχι μόνο από την ημερολογιακή αποτύπωση, πράγμα σύνηθες πλέον για πολλές περιοχές της χώρας μας.
Την άνοιξη η φύση πρασινίζει, ανθίζει και μοσχοβολά. Το καλοκαίρι με τα γνωστά κοινά χαρακτηριστικά, το φθινόπωρο με τις βροχές, τις ομίχλες, τα μανιτάρια και τα χρυσοκίτρινα χρώματα των υπό κατάρρευση φυλλωμάτων. Τον χειμώνα τον βιώνεις σε όλη τη μεγαλοσύνη του. Το έντονο κρύο, το χιόνι, τα μυστικιστικά πέπλα ομίχλης. Ίσως είναι και η εποχή που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον ψαγμένο επισκέπτη. Το κλίμα και η γεωμορφολογία της περιοχής θα λέγαμε πως ταιριάζει περισσότερο με τα αντίστοιχα της βόρειας Βαλκανικής ή της κεντρικής Ευρώπης παρά με αυτά της κεντρικής και νότιας Ελλάδας όπου έχουν δημιουργηθεί και τα σχετικά κλισέ δηλαδή ήλιος, θάλασσα, καλοκαίρι.
Νυμφαίο
Ανεβαίνοντας λίγο σε υψόμετρο, στα 1.350 μέτρα του όρους Βίτσι, το Νυμφαίο σας περιμένει 540 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και 160 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, για να σας μεταφέρει από την αστική πραγματικότητα, στο παραμύθι. Διατηρητέος, παραδοσιακός οικισμός που ανήκει σε ένα από τα 10 ομορφότερα χωριά της Ευρώπηςσύμφωνα με τους ταξιδιωτικούς οδηγούς, το Νυμφαίο θα σας μαγέψει με τα δάση οξιάς, τα λιθόστρωτα ατμοσφαιρικά μονοπάτια του και τα πέτρινα σπίτια του. Οι ταβέρνες του μπορεί να μην είναι πολλές, αλλά τα κρεατικά και τα ζυμαρικά τους δεν θα σας αφήσουν ασυγκίνητους, ενώ για την εύρεση ξενώνα και καταλύματος οι επιλογές είναι αρκετές.
Άγιος Αθανάσιος
Ο Άγιος Αθανάσιος είναι γεμάτος με κεραμοσκεπή κτίρια, δείγματα της πολύ ενδιαφέρουσας παραδοσιακής μακεδονικής αρχιτεκτονικής, που συνδυάζεται απόλυτα με το φυσικό τοπίο της περιοχής. Εδώ θα τα βρείτε όλα: παραδοσιακή φιλοξενία, σκι, περιηγήσεις, ιππασία, τοξοβολία και άλλα πολλά και όμορφα για να απολαύσετε τη φύση και τη διαμονή σας.
Το Καϊμακτσαλάν λειτουργεί από τέλη Νοεμβρίου έως αρχές Μαΐου, είναι ένα από τα λίγα χιονοδρομικά κέντρα στην Ελλάδα με τόσο μεγάλη διάρκεια χιονιού, έχει πίστες πολλών χιλιομέτρων και διαφόρων επιπέδων δυσκολίας και ζεστή φιλοξενία από τους ανθρώπους της περιοχής.
Το χειµώνα, φυσική και αναµενόµενη η επιλογή χάραξης πορείας αποδράσεων, µε κατεύθυνση το βορρά. Μοιάζει µε αναπόδραστο επακόλουθο της ανάγκης µας για χιόνι, τζάκι και σκι, και γι’ αυτό µας τράβηξε το ισχυρό… µαγνητικό πεδίο του όρους Βόρα (Καϊµάκτσαλαν), που συνδυάζει χαλάρωση και δηµιουργική εκτόνωση σε έναν µόνο τόπο. Καλώς βρήκαµε και βρεθήκαµε, λοιπόν, στον Παλαιό Άγιο Αθανάσιο Πέλλας!
Οδηγήσαµε από την Αθήνα 600 χλµ. για να φτάσουµε στον χαρακτηρισµένο «διατηρητέο, παραδοσιακό οικισµό» του Παλαιού Αγίου Αθανασίου στο νοµό Πέλλας. Αποτελεί ένα από τα πλέον κοσµοπολίτικα χειµερινά θέρετρα της Μακεδονίας, στον οποίο επιλέγουν να συρρέουν κατά δεκάδες οι «διψασµένοι» για φύση, παράδοση και ανεµελιά, κάτοικοι των αστικών κέντρων.
Λουτρά Αριδαίας (Πόζαρ)
Κάπου στην Πέλλα, υπάρχει μια τοποθεσία που, παρά το τσουχτερό κρύο του χειμώνα αχνίζει προκλητικά και μας προσκαλεί για μια πρωτόγνωρη εμπειρία φυσιολατρικών «βουτιών» αλλά και διαδρομών. Τα λουτρά Ποζάρ έχουν αρχίσει να αξιοποιούν τον φυσικό τους πλούτο και ταυτίζονται με τις αποδράσεις απόλυτης χαλάρωσης στη Μακεδονία, χωρίς να απευθύνονται αποκλειστικά στην τρίτη ηλικία.
Εδώα απολαύσετε την εμπειρία των λουτρών μέσα στην Λουτρόπολη που χτίστηκε στη μέση ενός συγκλονιστικής ομορφιάς δάσους. Αφού ζεσταθείτε στους ιαματικούς καταρράκτες και τα θερμά υδροφόρα ρεύματα ή δοκιμάσετε το χαμάμ και το μασάζ στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους, θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε τα υποβλητικά σπήλαια της περιοχής, στο πρώτο Σπηλαιολογικό Πάρκο της Ελλάδας κοντά στο χωριό Άνω Λουτράκιή να ακολουθήσετε τις πεζοπορικές και ορειβατικές διαδρομές που ξεκινούν από τα Λουτρά ή τα Γαλανά Νερά και κινούνται κατά μήκος του Θερμοποτάμου ή μέσα από το φαράγγι.
Λίμνη Πλαστήρα
Η λίμνη Πλαστήρα βρίσκεται στο οροπέδιο της Νεβρόπολης, στον Νομό Καρδίτσας. Είναι τεχνητή λίμνη με επίσημο όνομα λίμνη Ταυρωπού. Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στον ποταμό Ταυρωπό ή Μέγδοβα, η δε ιδέα για την κατασκευή της ανήκε στον στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, απ’ όπου πήρε και το γνωστό της όνομα. Η χρηματοδότησή της έγινε από χρήματα που χρωστούσε η Ιταλία στην Ελλάδα και την κατασκευή ανέλαβε γαλλική εταιρεία. Σήμερα, τη διαχείριση του φράγματος έχει αναλάβει η ΔΕΗ, που με απόφασή της το 1984 τη μετονόμασε σε λίμνη Νικολάου Πλαστήρα, για να τιμήσει τη μνήμη του εμπνευστή και οραματιστή της. Να σημειωθεί ότι πριν από την κατασκευή της λίμνης, υπήρχε στο οροπέδιο αεροδρόμιο, όπου προσγειώθηκε στην Ελλάδα το πρώτο συμμαχικό αεροπλάνο.
Η λίμνη περιέχει 400 εκατ. κυβικά μέτρα νερού, έχει μέγιστο μήκος 12 χλμ, μέγιστο πλάτος 4 χλμ, η συνολική της επιφάνεια είναι 24 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ το μέγιστο βάθος της είναι γύρω στα 60 μέτρα. Το νερό της χρησιμοποιείται για άρδευση και ηλεκτροπαραγωγή, καθώς εκεί κοντά, στο χωριό Μητρόπολη, βρίσκεται και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο ισχύος 400 MW.
Η λίμνη φιλοξενεί γριβάδια, πέστροφες, χέλια, λαυράκια, πεταλούδες, κορέγονους, γλήνια, ασπρόψαρα και τσιρόνια
‘Ολυμπος
Οι δώδεκα θεοί κατοικούσαν στα φαράγγια, «τις πτυχές του Ολύμπου» όπως τα αποκαλεί ο Όμηρος- όπου βρίσκονταν και τα παλάτια τους, ενώ το Πάνθεον (ο Μύτικας, η υψηλότερη κορυφή του όρους), ήταν το σημείο συνάντησής τους. Ο συμπαγής ορεινός του όγκος δεσπόζει επιβλητικά στα όρια Μακεδονίας και Θεσσαλίας, με μια σειρά από ψηλές κορυφές και βαθιές χαράδρες, γύρω από τις οποίες εκτείνεται μια περιοχή ιδιαίτερης βιοποικιλότητας. Από το 1938 μάλιστα, ανακηρύχθηκε Εθνικός Δρυμός και το 1981 χαρακτηρίστηκε από την Unesco «Διατηρητέο Οικοσύστημα της Παγκόσμιας Βιόσφαιρας».
Ο Όλυμπος και η «διάσημη» κορυφή του Μύτικα, αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια πόλο έλξης για ορειβάτες, φυσιολάτρες, αλλά και για όλους όσους θέλουν να έρθουν σε επαφή με την μυστηριώδη γοητεία του βουνού και να επισκεφτούν τα φιλόξενα χωριά της περιοχής. Η προσέγγιση της κορυφής του Ολύμπου αυτήν την περίοδο είναι εξαιρετικά δύσκοληκαι απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις και εμπειρία σε θέματα αναρρίχησης, καθώς και τον απαραίτητο εξοπλισμό. Λιγότερο… ριψοκίνδυνες είναι οι επιλογές που έχετε να επισκεφτείτε ή και να διανυκτερεύσετε σε κάποιο από τα χωριά που είναι χτισμένα στους πρόποδες του.
kiss.grass.social
