Κάθε χειμώνα εκατομμύρια πουλιά της Ευρώπης και της Βορείου Αμερικής πραγματοποιούν με ακρίβεια το ίδιο ακριβώς ταξίδι προς τις θερμότερες περιοχές, κυρίως της Αφρικής.
Σμήνη πουλιών προικισμένα από τη φύση με την τέλεια μορφολογία και φυσιολογία ώστε να διανύουν μεγάλες αποστάσεις, πετούν σε σμήνη από τις περιοχές αναπαραγωγής τους στον βορρά προς περιοχές με πιο εύκρατο κλίμα όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι ευνοϊκότερες και κυρίως, η εύρεση τροφής ευκολότερη.
Τα πουλιά αυτά ακολουθούν μεταναστευτικούς, εναέριους διαδρόμους με τρόπους που δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί επαρκώς, με μία δεινή, έμφυτη ικανότητα προσανατολισμού που εικάζεται ότι σχετίζεται με το μαγνητικό πεδίο της Γης.
Χρησιμοποιώντας ως σημείο αναφοράς την μορφολογία του εδάφους και τη θέση του Ήλιου, το ταξίδι των αποδημητικών πουλιών αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της επιβίωσης τους και ένα σημαντικό ευαίσθητο κομμάτι του παγκόσμιου οικοσυστήματος.
Οι φωτογράφοι του National Geograpphic κατέγραψαν με εκπληκτικό τρόπο το ταξίδι αυτό.
Φλαμίνγκο, Λίμνη Bogoria, Κένυα. Τα μικρά φλαμίνγκο της Μεγάλης Κοιλάδας Rift στην Αφρική ευδοκιμούν στο ακραίο περιβάλλον των λιμνών σε μεγάλο υψόμετρο και τρέφονται από φωτοσυνθετικούς οργανισμούς που είναι τοξικοί για πολλά άλλα πλάσματα. Τα συγκεκριμένα πουλιά δεν είναι μεταναστευτικά αλλά νομαδικά και ταξιδεύουν από τη μια λίμνη στην άλλη, εκεί όπου τα τρόφιμα αφθονούν. Ο Wilkes τράβηξε 1.742 φωτογραφίες σε 36 ώρες μέσα από ένα καμουφλαρισμένο ικρίωμα 30 ποδιών, καταγράφοντας τις ατελείωτες κινήσεις των φλαμίνγκο και των πελαργών μαραμπού. Φωτό: Stephen WilkesΓερανοί, Rowe Sanctuary, Νεμπράσκα. Από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τα μέσα Απριλίου, κατά μήκος του ποταμού Platte συγκεντρώνονται μισό εκατομμύριο γερανοί. Φτάνουν από το Μεξικό και τις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες αποσκελετωμένοι και παχαίνουν για να μεταναστεύσουν στις υποαρκτικές και αρκτικές περιοχές όπου έχουν τις φωλιές τους. Ο Wilkes τράβηξε 1.377 φωτογραφίες σε 36 ώρες. «Είναι ένα από τα πιο υπέροχα πράγματα που έχω δει ποτέ» λέει ο φωτογράφος. Φωτό: Stephen Wilkes. Courtesy of Audubon’s Sanctuary.Λιμόζες αναζητούν τροφή στη λάσπη στο Heathcote και στο Avon Estuary της Νέας Ζηλανδίας. Από τους τόπους αναπαραγωγής τους στην Αλάσκα πετούν στη Νέα Ζηλανδία χωρίς διακοπή, αλλά στο δρόμο της επιστροφής σταματούν στην Κίτρινη Θάλασσα. Φωτο: Jonathan Harrod, Minden PicturesΆλμπατρος και πιγκουίνοι, Steeple Jason Νησιά Φόκλαντ. Ενώ τα άλμπατρος κάθονται στις φωλιές τους, ζεσταίνοντας και προστατεύοντας τους νεοσσούς τους, οι πιγκουίνοι επιστρέφουν στον ωκεανό για να πιάσουν τη λεία τους. Τα πουλιά διαχειμάζουν στην Παταγονία και επιστρέφουν στην ίδια αποικία. Για να τα φωτογραφίσει ο Wilkes στάθηκε σε μια βουνοπλαγιά και τράβηξε 926 φωτογραφίες σε 26 ώρες. Φωτο: Stephen Wilkes. Courtesy of the Wildlife Conservation Society.Ένα ζευγάρι γερανών φωτογραφίζονται σε έναν χορό ζευγαρώματος καθώς τα ροζ χρώματα αντανακλούν στο νερό στο Εθνικό Καταφύγιο Άγριας Ζωής Bosque del Apache στο Νέο Μεξικό. Το καταφύγιο δημιουργήθηκε το 1939 κυρίως για την προστασία των κρίσιμων οικοτόπων που χρησιμοποιούνται από τους γερανούς που αναπαράγονται στα Βραχώδη Όρη και διαχειμάζουν στις νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό. Φωτο: Jack Dykinga, Nature Picture LibraryΈνα κοπάδι από χήνες χιονιού καλύπτει τον γαλάζιο ουρανό πάνω από το καταφύγιο Bosque del Apache του Νέου Μεξικού. Ενώ κάποια στιγμή κινδύνευσαν να εξαφανιστούν, σήμερα ο πληθυσμός τους είναι τόσο μεγάλος που υποβαθμίζουν τις περιοχές αναπαραγωγής τους και απειλούν άλλα είδη. Τα πτηνά φθάνουν από το βόρειο Καναδά τον Νοέμβριο και ζουν περίπου τρεις μήνες στην περιοχή. Έως τα τέλη Φεβρουαρίου, τα περισσότερα έχουν φύγει για τους τόπους αναπαραγωγής τους. Φωτο: Donald Jeske, National Geographic Creative.Σούλες, Bass Rock, Σκωτία. Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου 150.000 σούλες συγκεντρώνονται στο νησί Firth of Forth, στον κόλπο του Φορθ. Τον χειμώνα τα πτηνά μεταναστεύουν νότια και φτάνουν μέχρι τη Δυτική Αφρική. Για να τραβήξει αυτή την εικόνα ο Wilkes και ένας βοηθός του στάθηκαν ψηλά πάνω από τις φωλιές των πουλιών σε βραχώδες έδαφος για 28 ολόκληρες ώρες και τράβηξαν 1.176 φωτογραφίες. «Είναι σαν να βρίσκεσαι σε κατάσταση διαλογισμού», λέει. «Βρίσκεσαι σε εγρήγορση και βλέπεις τα πάντα». Φωτό: Stephen Wilkes. Courtesy Dalryple Family and thw Scottish Seabird Centre.Οι λευκοί πελαργοί χτίζουν τις φωλιές σε ψηλές κούρνιες. Στην περιοχή Extremadura που βρίσκεται στη δυτική Ισπανία, οι φωλιές που έφτιαξαν άνθρωποι πάνω σε κούρνιες έσωσαν μια ολόκληρη αποικία όταν το εγκαταλελειμμένο κτίριο στο οποίο ζούσαν ανακαινίστηκε. Η μετανάστευση του λευκού πελαργού είναι εξαιρετικά μεταβλητή, με κάποιους να διαχειμάζουν στην Αφρική, ενώ κάποιοι άλλοι να μένουν πιο κοντά στην Ευρώπη. Φωτο: Jasper DoestΈνα κοπάδι κοκκινοσκαλίδρων πετάει μπροστά από ένα υπεράκτιο αιολικό πάρκο στη Θάλασσα της Ιρλανδίας. Το συγκεκριμένο αυτό είδος αναπαράγεται στην καναδική Αρκτική και τη Γροιλανδία και διαχειμάζει στις ακτές της Δυτικής Ευρώπης. Ευρωπαίοι ερευνητές εκτιμούν ότι οι κοκκινοσκαλίδρες αποτελούν σημαντική απειλή για τους πληθυσμούς άλλων πτηνών. Φωτό: Graham Eaton, Nature Picture LibraryΜε φόντο τον συννεφιασμένο ουρανό τρεις κύκνοι πετούν αρμονικά καθώς ταξιδεύουν από την Αρκτική όπου αναπαράγονται στις ακτές του Ειρηνικού, στις ΗΠΑ όπου και περνούν τον χειμώνα. Συνήθως ταξιδεύουν ανά οικογένεια με τα μέλη της κάθε μίας να αριθμούν περίπου 100. Φωτο: Jim Brandenburg, Minden Pictures
