Γνωρίστε ποια θα πρέπει να είναι η απάντησή σας την επόμενη φορά που θα γίνετε αποδέκτες σκωπτικών σχολίων για τις στοίβες με τα αδιάβαστα βιβλία που σας περιτριγυρίζουν
Έχετε βαρεθεί τα πειράγματα για τις στοίβες με τα αδιάβαστα βιβλία στο σπίτι; Για το γεγονός ότι, παρότι δεν διαβάσατε ούτε το ένα τρίτο από αυτά, προσθέσατε στη συλλογή τουλάχιστον δέκα νέα βιβλία;
Λογοτεχνικά έργα που πήγατε και φέρατε στις διακοπές, βιβλία με συνταγές, τρία νέα δοκίμια που θα μελετούσατε το σαββατοκύριακο αλλά έχουν μείνει να κοσμούν το τραπεζάκι του σαλονιού θα μπορούσαν να αποτελούν μέρη μιας τέτοιας βιβλιοσύνθεσης ή αυτού που οι Ιάπωνες αποκαλούν tsundoku. Πρόκειται για έναν συνδυασμό των λέξεων tsunde-oku (αφήνω πράγματα να συσσωρεύονται) και το dokusho (διαβάζω βιβλία). Σύμφωνα με τον Andrew Gerstle, καθηγητή προνεωτερικών ιαπωνικών κειμένων στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, «η φράση ‘tsundoku sensei’ εμφανίζεται σε γραπτά από το 1879, κατά τον συγγραφέα Mori Senzo. Είναι πιθανότατα σατιρική, για έναν δάσκαλο που έχει πολλά βιβλία αλλά δεν τα διαβάζει».
Το tsundoku διαφέρει επίσης από τη βιβλιομανία, την εμμονική δηλαδή συλλογή βιβλίων για χάρη της συλλογής και όχι για το ενδεχόμενο ανάγνωσή τους. Έστω λοιπόν ότι η συλλογή διευρύνεται αλλά τα βιβλία παραμένουν αδιάβαστα. Χάνεται η αξία τους; Ο κορυφαίος διανοητής Ουμπέρτο Έκο, σημειολόγος, δοκιμιογράφος, συγγραφέας και φιλόσοφος μεταξύ άλλων, είχε πάνω από 30.000 βιβλία στη βιβλιοθήκη του. Με αφορμή την περίπτωσή του, ο Λιβανέζος συγγραφέας και ακαδημαϊκός -σπουδαία μορφή της σύγχρονης διανόησης- Νασίμ Νίκολας Ταλέμπ, έγραψε στο βιβλίο του «Ο Μαύρος Κύκνος»:
