Δείτε πόσες ώρες μπορείτε να παίζετε video games με ασφάλεια.
Γνωρίζαμε ήδη ότι όσοι παίζουν video games βλάπτουν την όρασή τους από την παρατεταμένη προσήλωση στην οθόνη (Digital Eye Strain ή Computer Vision Syndrome), αλλά τώρα ερευνητές από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνα ανέλυσαν δεδομένα από 50.000 ανθρώπους και προειδοποιούν ότι οι gamers κινδυνεύουν να χάσουν και την ακοή τους.
Επιπλέον, σύμφωνα με τη έρευνα τους που δημοσιεύθηκε στο BMJ Public Health, έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν εμβοές (βουητό, κουδούνισμα, σφήριγμα στο αφτί) εξαιτίας των υπερβολικά δυνατών επιπέδων ήχου στις κονσόλες παιχνιδιών που συχνά ισοσταθμίζουν ή υπερβαίνουν τα ασφαλή όρια.
Κατά μέσον όρο, οι συμμετέχοντες της μελέτης (όλων των ηλικιών) αφιέρωναν 3 ώρες την εβδομάδα στο παιχνίδι και είχαν την ένταση πολύ κοντά στα ανώτατα επιτρεπτά επίπεδα.
Για τους ενήλικες αυτά κυμαίνονται στα 80 ντεσιμπέλ (db) για 40 ώρες την εβδομάδα ή 83 db για 20 ώρες την εβδομάδα. Όταν ο ήχος είναι 86 db, το χρονικό διάστημα ασφαλούς έκθεσης περιορίζεται σε 10 ώρες την εβδομάδα. Και όταν φτάνει στα 98 db, μειώνεται σε μόλις 38 λεπτά την εβδομάδα.
Όσον αφορά τα παιδιά, το όριο της έκθεσης στον ήχο είναι τα 75 db για 40 ώρες την εβδομάδα. Γίνεται 6,5 ώρες την εβδομάδα όταν ο ήχος είναι 83 db και μόλις 12 λεπτά την εβδομάδα για ήχους 98 db.
Για να καταλάβετε πώς ακούγονται τα 75 db, σκεφτείτε τον θόρυβο που κάνει μια ηλεκτρική σκούπα.
Μάλιστα, ορισμένα παιχνίδια διαθέτουν «εκρήξεις» ήχου που φτάνουν τα 119 db – που ισοδυναμούν με το θόρυβο μιας μπουλντόζας.
Την μεγαλύτερη ζημιά φαίνεται να κάνουν οι παλμικοί ήχοι, όπως αυτοί από πυροβολισμούς.
Πώς αλλιώς επηρεάζει ο θόρυβος την υγεία μας
Ο θόρυβος εισέρχεται στο σώμα μας μέσω των αφτιών μας, αλλά αναμεταδίδεται στο κέντρο ανίχνευσης του στρες στον εγκέφαλό μας.
Η αμυγδαλή του εγκεφάλου πυροδοτεί έναν «καταρράκτη» αντιδράσεων στο σώμα.
Το ενδοκρινικό σύστημα μπορεί να ενεργοποιήσει την παραγωγή υπερβολικής ποσότητας κορτιζόλης, αδρεναλίνης και άλλων χημικών ουσιών, που σχετίζονται με το στρες, και το συμπαθητικό νευρικό σύστημα να υπερδραστηριοποιηθεί, επιταχύνοντας τον καρδιακό ρυθμό και αυξάνοντας την αρτηριακή πίεση και την παραγωγή φλεγμονωδών κυττάρων.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι αλλαγές είναι πιθανό να οδηγήσουν σε:
- Υψηλή χοληστερίνη.
- Υπέρταση.
- Καρδιακές παθήσεις.
- Διαβήτη.
- Προβλήματα ψυχικής υγείας και νόησης.
