Κάθε πόνος είναι μοναδικός, ιδιαίτερος, οξύς ή διαξιφιστικός. Για κάθε πόνο υπάρχει και μια εναλλακτικη θεραπεία!
O πόνος στο σώμα μας έχει εξελιχθεί σε συνώνυμο του σύγχρονου ανθρώπου, δύσκολα να έχει υπάρξει έστω κι ένα ανθρώπινο ον που να μην έχει υποφέρει κάποια στιγμή από κάποιου είδους πόνου.
Μια νέα ανάλυση που διεξήχθη από το Εθνικό Κέντρο Συμπληρωματικής και Ολοκληρωμένης Υγείας του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NCCIH) αποκαλύπτει μια σημαντική αύξηση στη συνολική χρήση εναλλακτικών θεραπειών από το 2002 έως το 2022 για τη διαχείριση του πόνου.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο JAMA, υπογραμμίζει την αύξηση εναλλακτικών θεραπειών υγείας για τη διαχείριση του πόνου.
Οι 7 εναλλακτικές θεραπείες για τη διαχείριση του πόνου
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από το 2002, 2012 και 2022 National Health Interview Survey (NHIS) για να αξιολογήσουν 7 εναλλακτικές θεραπείες, όπως:
- γιόγκα,
- διαλογισμός,
- μασάζ,
- χειροπρακτική φροντίδα,
- βελονισμός,
- φυσιοθεραπεία
- καθοδηγούμενη νοερή απεικόνιση και προοδευτική μυϊκή χαλάρωση.
Τα βασικά ευρήματα της μελέτης
- Το ποσοστό των ατόμων που ανέφεραν ότι χρησιμοποιούν τουλάχιστον μία από τις επτά εναλλακτικές αυξήθηκε από 19,2% το 2002 σε 36,7% το 2022.
- Η χρήση της γιόγκα, του διαλογισμού και του μασάζ γνώρισε τη σημαντικότερη ανάπτυξη από το 2002 έως το 2022.
- Η χρήση της γιόγκα αυξήθηκε από 5% το 2002 σε 15,8% το 2022.
- Ο διαλογισμός έγινε η πιο χρησιμοποιούμενη θεραπεία για το 2022, με αύξηση από 7,5% το 2002 σε 17,3% το 2022.
- Ο βελονισμός, σημείωσε αύξηση από 1% το 2002 σε 2,2% το 2022.
Οι 4 τύποι πόνου
Δεν είναι όλοι οι πόνοι ίδιοι. Ορισμένες μορφές πόνου είναι προσωρινές ενώ άλλες είναι χρόνιες.
1. Σωματικός πόνος
Ο οξύς σωματικός πόνος μπορεί να θεραπευτεί σε λίγα λεπτά ή μήνες. Συχνά προκαλείται από συγκεκριμένους τραυματισμούς ή χειρουργική επέμβαση, σπασμένα κόκαλα, κοψίματα, φυσιολογικό τοκετό ή καισαρική.
Τα χαρακτηριστικά του σωματικού πόνου είναι συχνά οξύς, καλά εντοπισμένος και αναπαράγεται με την κίνηση ή την πίεση του πάσχοντος ιστού ή περιοχής. Τα φάρμακα που επιλέγονται για την αντιμετώπισή του είναι η παρακεταμόλη, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, τα ελαφρά οπιοειδή και τα ισχυρά οπιοειδή.
Επίσης, μπορεί να αντιμετωπιστεί με θεραπείες όπως παγοθεραπεία, θερμοθεραπεία ή φυσικοθεραπεία.
2. Χρόνιος πόνος
Ο χρόνιος πόνος διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες και κυμαίνεται από ήπιο έως σοβαρό πόνο σε καθημερινή βάση. Συχνά είναι αποτέλεσμα καταστάσεων υγείας όπως:
- Διαβήτης
- Καρκίνος
- Ινομυαλγία
- Προβλήματα κυκλοφορικού
- Πόνος στην πλάτη
- Πονοκέφαλοι
Χωρίς την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, ο χρόνιος πόνος μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής κάποιου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη ή στρες. Ο πόνος μπορεί να αντιμετωπιστεί με κρέμα καψαϊκίνης, αντικαταθλιπτικά, οπιοειδή και εναλλακτικές θεραπείες.
3. Νευροπαθητικός πόνος
Ο νευροπαθητικός είναι ο πόνος που προκύπτει σαν άμεση συνέπεια μίας βλάβης ή νόσου που προσβάλλει το σωματοαισθητικό νευρικό σύστημα. Το σωματοαισθητικό σύστημα είναι η οδός που ακολουθεί το ερέθισμα (χημικό, μηχανικό, θερμικό) από την περιφέρεια μέχρι το κέντρο και συμβάλλει στην πρόσληψη και συνειδητοποίηση της πληροφορίας από το δέρμα, τα σπλάχνα και το μυοσκελετικό σύστημα καθώς και στην αντίληψη της θέσης του σώματος στο χώρο (ιδιοδεκτικότητα).
Οι ασθενείς με νευροπαθητικό πόνο αναφέρουν ότι είναι καυστικός, διαξιφιστικός, συνήθως σταθερός. Μπορεί να εκδηλώνεται σαν ηλεκτρικό ρεύμα, σαν βελονιές ή τσιμπήματα, ενώ συχνά συνοδεύεται από μυρμηγκιάσματα, μούδιασμα και κνησμό.
Ο νευροπαθητικός πόνος μπορεί να αντιμετωπιστεί με κρέμα καψαϊκίνης, αντισπασμωδικά, αντικαταθλιπτικά και εναλλακτικές θεραπείες.
4. Αλγαισθητικός πόνος
Ο πόνος αυτός είναι αποτέλεσμα βλάβης των ιστών. Μπορεί να περιγραφεί ως παλλόμενος, οξύς πόνος και προκαλείται από εξωτερικούς τραυματισμούς όπως πτώση, πρόσκρουση ή χτύπημα, από τραυματισμό κατά την άθληση, από οδοντιατρική επέμβαση ή από αρθρίτιδα. Οι πληροφορίες που προσφέρει ο αλγαισθητικός πόνος βοηθούν τον οργανισμό να προστατευτεί από τα επιβλαβή γι’αυτόν ερεθίσματα.
Ο πόνος μπορεί να γίνει αισθητός στο δέρμα, τους τένοντες, τους μυς, τις αρθρώσεις και τα οστά και να αντιμετωπιστεί με αντικαταθλιπτικά, οπιοειδή, φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή ή φυσικοθεραπεία.
