Έχοντας περάσει σχεδόν μία εικοσαετία στη Γερμανία, η Σούζη Ζορπίδου έζησε από πρώτο χέρι το έντονο πολιτικό κλίμα που δημιουργήθηκε με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και το πολιτισμικό αμάλγαμα που προέκυψε με την ένωση των δύο Γερμανιών.
Σπουδάζοντας Κλασική Αρχαιολογία, Ιστορία Τέχνης και Αρχαία Ιστορία στο Φράιμπουργκ ιμ Μπράισγκαου, βίωσε έναν διαφορετικό ακαδημαϊκό χώρο και ήρθε κοντά με ένα πλήθος διαφορετικών ανθρώπων κατά την απασχόλησή της σε διάφορες δομές. Η αφηγήτρια περιγράφει πόσο φυσική ήταν για εκείνη η έκφραση στη γερμανική γλώσσα, τα ταξίδια της σε όλη την Ευρώπη και τις εμπειρίες που αποκόμισε και θα τη συνοδεύουν για πάντα. Περιγράφει, ακόμα, πώς ο «θετικός ρατσισμός» με τον οποίο αντιμετωπιζόταν ούσα Ελληνίδα στη Γερμανία μετατράπηκε σε αρνητικό μετά την κρίση του 2009 και τις εκπαιδευτικές δράσεις μέσω των οποίων η ίδια προσπαθεί να βελτιώσει τις ελληνογερμανικές σχέσεις. Τέλος, μιλάει εκτενώς για το πόσο έντονα την απασχολεί το ζήτημα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, της μνήμης του Ολοκαυτώματος και της χαμένης εβραϊκής κοινότητας της Ελλάδας γενικότερα και της Καστοριάς ειδικότερα, καθώς και για όλες τις ενέργειες που η ίδια έχει κάνει για να «ξεθαφτεί» η ιστορία αυτή στην ελληνική κοινωνία και εκπαίδευση.
Αφηγητές/τριες
Σουλτάνα Ζορπίδου
Ερευνητές/τριες
Ελπίδα Χάτσιου
Διαβάστε περισσότερα [ΕΔΩ]
