Τα δέντρα μειώνουν τη ρύπανση, απελευθερώνουν οξυγόνο και είναι πολύτιμα για το περιβάλλον, αλλά και για την υγεία μας καθώς, σύμφωνα με τους επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Harvard, προστατεύουν την υγεία και βελτιώνουν τη διάθεση
Κάθε δευτερόλεπτο αναπνοής, οφείλεται στο πράσινο «φιλί της ζωής». Τα δέντρα δρουν από πολλές απόψεις ως… διασώστες, είτε μειώνοντας τους ατμοσφαιρικούς ρύπους, όπως τα αέρια του θερμοκηπίου, καταπολεμώντας την ηχορύπανση, είτε αποτρέποντας τις πλημμύρες, είτε συνεισφέροντας στη διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Τα οφέλη των δέντρων δεν σταματούν εδώ, και δεν αφορούν μόνο στο περιβάλλον. Τα δέντρα και τα δάση αποδεικνύονται σωτήρια στην πρόληψη ασθενειών που οφείλονται στην άνοδο της θερμοκρασίας, λόγω κλιματικής αλλαγής. Πιο ευάλωτοι είναι ο κάτοικοι των πόλεων που κατοικούν στις λεγόμενες θερμικές νησίδες. Ως αστική θερμική νησίδα περιγράφεται το φαινόμενο κατά το οποίο η θερμοκρασία στο εσωτερικό των αστικών περιοχών είναι αυξημένη έως και κατά 7 βαθμούς κελσίου σε σχέση με αυτή των περι-αστικών αγροτικών περιοχών που την περιβάλλουν. Γενικά, τα ευπαθή άτομα είναι οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους, οι ηλικιωμένοι, οι νεότεροι και οι ιατρικοί ασθενείς.
Με βάση μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Lancet, η αύξηση στην κάλυψη δέντρων σε ποσοστό 30% σε 93 ευρωπαϊκές πόλεις, μπορεί να παρεμποδίσει περίπου τέσσερις στους δέκα πρόωρους θανάτους, εξαιτίας της υπερθέρμανσης του αστικού ιστού. Ουσιαστικά, το «δίχτυ ασφαλείας» στις περιοχές με φυλλώδη βλάστηση είναι η ψύξη, που δημιουργεί η σκιά.
Τα δέντρα συμβάλλουν επίσης στη βελτίωση της υγείας, της διάθεσης, της συμπεριφοράς, καθώς και της προσοχής. Ο χρόνος στη φύση οδηγεί σε χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, ποιοτικότερο ύπνο και ανακούφιση χρόνιων παθήσεων των ενηλίκων, γεγονότα που έχουν οδηγήσει πολύ κόσμο στη λεγόμενη forest therapy (δασοθεραπεία, καθοδηγούμενη υπαίθρια θεραπεία για την ενδυνάμωση της ευεξίας).
Από σχετική έρευνα σε παιδιά ηλικίας 4 με 6 ετών, βρέθηκε ότι όσα ζούσαν κοντά σε χώρους πρασίνου, ήταν λιγότερο υπερκινητικά, είχαν υψηλότερη βαθμολογία σε δοκιμασίες που μετρούσαν την προσοχή και την οπτική τους μνήμη, συγκριτικά με τα παιδιά «της πόλης».
Με άξονα αναφοράς μια διαφορετική μελέτη παιδιών 7 με 9 χρονών, στο Μίσιγκαν, διαπιστώθηκε ότι όσα ανήλικα είχαν πρόσβαση στη θέα δέντρων από τα παράθυρα του σχολείου, παρουσίαζαν λιγότερα συμπεριφορικά προβλήματα, σε σχέση με τους μαθητές που δεν είχαν ανεμπόδιστη θέα.
Στη Φινλανδία, συμπεράθηκε ότι η δημιουργία χώρων παιχνιδιού με δέντρα σε παιδικούς σταθμούς, όχι μόνο άλλαξε τη διάθεση των παιδιών, αλλά ώθησε στην ενίσχυση του μικροβιώματός τους και του ανοσοποιητικού τους συστήματος.
