Ο Πόντιος Παναγιώτης Τοπαλίδης της Evilionagro δημιούργησε το τσίπουρο Teméteron, επιλέγοντας ένα όνομα που σημαίνει στα ποντιακά «δικό μου», σε έναν φόρο τιμής στον προσφυγικό ελληνισμό
Το χαρακτηρίζει «τσίπουρο της προσφυγιάς», έχοντας κλείσει στο μπουκάλι του όλο του το προσφυγικό παρελθόν, τις επώδυνες θύμησες των παππούδων του, τον ξεριζωμό. Ο Παναγιώτης Τοπαλίδης της Evilionagro από την Κοζάνη δημιούργησε με τους συνεργάτες του το τσίπουρο Teméteron, επιλέγοντας ένα όνομα που σημαίνει στα ποντιακά «δικό μου», σε έναν φόρο τιμής στον προσφυγικό ελληνισμό, και όχι μόνο στους Πόντιους, που παρά τις δυσκολίες κατάφερε όχι μόνο να ορθοποδήσει, αλλά και πολλές φορές να μεγαλουργήσει στο νέο του τόπο. Μάλιστα, ενώ μέχρι πρόσφατα η ετικέτα του τσίπουρου φιλοξενούσε μια φιγούρα με ποντιακή φορεσιά, τους επόμενους μήνες αλλάζει, απεικονίζοντας το καραβάνι της προσφυγιάς.
Το Teméteron είναι ένα μονοποικιλιακό τσίπουρο, βασισμένο στην ποικιλία λευκή Κουντούρα, με μια ιδιαίτερη κλασματική απόσταξη και, όπως λέει στη Voria.gr ο Παναγιώτης Τοπαλίδης, μια ξεχωριστή ποιότητα καρπού. Η Evilionagro αξιοποιεί την πρώτη ύλη μέσα από τη βιώσιμη καλλιέργεια 35 στρεμμάτων αμπελώνα που διαχειρίζεται στο Αλιβέρι Ευβοίας. Μάλιστα, στα σχέδια βρίσκονται και νέα προϊόντα υπό το πρίσμα της καινοτομίας. Έτσι, στόχος είναι εντός της επόμενης διετίας να δημιουργηθεί ένα νέο τσίπουρο που δεν υπάρχει ως παραγωγή, με την καινοτομία του να έγκειται στην απόσταξη και στην παρασκευή του, το οποίο θα έχει κι ένα καινούριο όνομα, που δεν θα ξεφεύγει όμως από την προσφυγική του αύρα.
Σήμερα το Teméteron μπορεί κανείς να το βρει στη Θεσσαλονίκη, στην Πιερία, στην Κοζάνη, στο Κιλκίς, στη Δράμα και βέβαια στην Εύβοια, ενώ έχει αρχίσει να τοποθετείται και σε άλλες περιοχές, μια διαδικασία που γίνεται σταδιακά, ώστε να μην χαθεί ο έλεγχος εις βάρος της ποιότητας. Πάντως, η θετική υποδοχή του κοινού είναι αυτή που έδωσε στους δημιουργούς του τσίπουρου το κουράγιο, να συνεχίσουν, όπως λέει ο Παναγιώτης Τοπαλίδης.
Μυρωδιές και μνήμες από την παιδική ηλικία
Το Teméteron είναι μυρωδιές και μνήμες από την παιδική ηλικία του Παναγιώτη Τοπαλίδη, όταν ο πατέρας του στα διήμερα καζάνια έφτιαχνε τσίπουρο και τον έπαιρνε μαζί για να βοηθήσει με τα σταφύλια. Στα αυτιά του μάλιστα ακόμα αντηχεί η πατρική φωνή «άντε χαϊτέστε να πίουμε, τεμέτερον εν» (ελάτε να πιούμε, δικό μας είναι). Έτσι, όταν έπρεπε να αποφασίσει την επωνυμία του δικού του τσίπουρου, η σύζυγός του, έχοντας ακούσει πολλές φορές αυτή την ιστορία, έριξε στο τραπέζι το «τεμέτερον».
Το αποτύπωμα όμως ήταν ακόμα πιο βαθύ στον Παναγιώτη Τοπαλίδη, που άκουγε ιστορίες από τον παππού και τη γιαγιά του για τον Πόντο, βλέποντας μάλιστα στα μάτια τους τον πόνο και πολλές φορές την άρνηση να μιλήσουν για όσα είχαν περάσει. «Γεννήθηκα με την προσφυγιά μέσα μου. Συνηθίζω να λέω, κι ας ακούγεται περίεργο, πως πρόκειται για ένα κυτταρικό χαρακτηριστικό, δεν είναι κάτι επίκτητο. Σκεφτείτε, είμαι Πόντιος τρίτης γενιάς και δεν έχω γνωρίσει την πατρίδα» λέει ο Παναγιώτης Τοπαλίδης, που στην αναφορά και μόνο του προσφυγικού του παρελθόντος συγκινείται.
voria
