Η τελειομανία μπορεί να γίνει βασανιστική, μιας και δεν μας αφήνει να χαρούμε με τις χαρές και τις επιτυχίες μας. Πώς δεν θα αναζητάμε μάταια το τέλειο;
Κάποιοι άνθρωποι ποτέ δεν αισθάνονται ικανοποιημένοι, ό,τι κι αν καταφέρουν. Ολοκληρώνουν ένα έργο, αλλά αμέσως παρατηρούν πως θα μπορούσε να ήταν καλύτερο. Κάτι τέτοιο είναι η τελειομανία και για τα πιο ανήσυχα μυαλά, μπορεί να γίνει βασανιστική.
Αυτά τα άτομα, όσο πιο πολύ προσπαθούν για βελτίωση, τόσο λιγότερη χαρά παίρνουν από ό,τι έχουν ήδη κάνει. Στις πιο σκοτεινές στιγμές τους, μπορεί να νιώσουν ακόμη και απογοητευμένοι από τον εαυτό τους, σαν να μην πέτυχαν ποτέ τίποτα.
Αυτή είναι η τυραννία της τελειομανίας. Αλλά τι θα γινόταν αν η λύση δεν ήταν να χαμηλώσουμε τα στάνταρ μας, αλλά να συνειδητοποιήσουμε ότι η τελειότητα ποτέ δεν προοριζόταν να είναι δυνατή;
Τo «καλύτερο» δεν έχει όριο
Υπάρχουν 3 αλήθειες που μπορούν να σταματήσουν τη βασανιστική επίδραση της τελειομανίας.
1. Κανείς δεν επιθυμεί πραγματικά το αδύνατο
Βάζουμε την προσπάθειά μας και την αγάπη μας μόνο σε ό,τι πιστεύουμε ότι μπορεί να επιτευχθεί. Κανείς δεν ξαγρυπνά με όνειρο να αποκτήσει φτερά και να πετάξει. Μπορεί να το θέλει, αλλά ξέρει πως δεν γίνεται να συμβεί.
Το ανθρώπινο μυαλό δεν βασανίζεται με φαντασίες. Όμως, η τελειομανία προκαλεί πόνο επειδή μας ξεγελά, γιατί μας κάνει να αντιμετωπίζουμε το αδύνατο σαν να είναι απαραίτητο.
2. Το καλύτερο είναι ανέφικτο, άρα η τελειομανία δεν έχει νόημα
Σε κάθε τέχνη, κάθε πεδίο, κάθε πάθος, το «καλύτερο» δεν έχει τέλος. Πάντα υπάρχει μια πιο καλή πρόταση, μια πιο καθαρή νότα, ένα πιο ωραίο σχέδιο. Αυτό δεν είναι αποτυχία. Είναι η φύση της πραγματικότητας.
Κάποτε, η φιλόσοφος Σιμόν Βειλ έγραψε ότι τα όρια είναι η προϋπόθεση για το νόημα. Με την ίδια λογική, το ατελείωτο «καλύτερο» είναι η προϋπόθεση για την ανάπτυξη.
3. Το να μην καταφέρνουμε την τελειότητα είναι δώρο
Φανταστείτε αν μπορούσατε πραγματικά να φτάσετε στην κορυφή, να ολοκληρώσετε την τέχνη σας, την επιχείρησή σας ή τη δεξιότητά σας τόσο τέλεια, που να μην υπάρχει χώρος για βελτίωση. Τι θα συνέβαινε τότε;
Το πάθος της ζωής σας θα έσβηνε αμέσως. Αυτό που αγαπούσατε θα γινόταν ένας κλειστός κύκλος. Θα ήταν τελειωμένο, ολοκληρωμένο, δεν θα υπήρχε κάτι άλλο να κάνετε. Αντίθετα, το γεγονός ότι το «καλύτερο» είναι ατελείωτο σημαίνει ότι μπορείτε να αγαπάτε το πάθος σας για μια ολόκληρη ζωή.
Τελειομανία και επανεξέταση της επιτυχίας
Όταν κατανοείτε αυτές τις αλήθειες, βλέπετε πόσο παράλογο είναι να είστε τελειομανείς. Το να απορρίπτετε τη δουλειά σας επειδή «θα μπορούσε να ήταν καλύτερη» είναι σαν να απορρίπτετε μια γρήγορη βόλτα με αυτοκίνητο, γιατί τα φτερά θα ήταν πιο γρήγορα. Δεν συγκρίνετε τις πραγματικές επιτυχίες με κάτι φανταστικό.
Οι πραγματικές ερωτήσεις είναι: Έκανα κάτι ουσιαστικό; Έφτασα στο επίπεδο που ήταν δυνατό για μένα τώρα; Θα θαύμαζα αυτό, αν το είχε πετύχει ένας φίλος; Αυτό δεν είναι μετριότητα. Είναι ειλικρίνεια. Σας επιτρέπει να γιορτάσετε ό,τι έχετε κάνει, ενώ διατηρείτε την όρεξη για να προχωρήσετε περισσότερο.
