Αυτό που αντιμετωπίζουμε στην περιοχή μας αλλά και σε πολλές περιοχές στην χώρα μας αυτή την εποχή και το φθινόπωρο είναι η καύση των χωραφιών .
Δυστυχώς είναι μια λανθασμένη πρακτική με σοβαρότατες συνέπειες στην υγεία των ανθρώπων , το περιβάλλον, τη γονιμότητα και σύσταση του εδάφους, που όμως συνεχίζεται με αμείωτη ένταση .
Είναι μια πεπαλαιωμένη πρακτική, που γινόταν κυρίως για λόγους οργώματος, αφού τα υποζύγια δεν μπορούσαν να έλξουν το άροτρο με τα υπολείμματα φυτικής ύλης στο χωράφι.
Όμως, τώρα, τα τρακτέρ δεν έχουν το παραμικρό πρόβλημα να οργώσουν και μάλιστα βαθιά, κάτι που καθένας βλέπει. Ας ακολουθήσουμε της φυσιολογικές ενέργειες είτε μέσω της βόσκησης των υπολειμμάτων , είτε μέσω της κάλυψής του εδάφους μ’ αυτά και ενσωμάτωσή τους στο χώμα
Η καύση υπολειμμάτων επιφέρει σημαντικές καταστροφές στη μικροχλωρίδα και την εδαφοπανίδα, καθώς και απώλεια της βιοποικιλότητας από εκτοπισμό ειδών χλωρίδας και πανίδας .
Η αφθονία των αρθροπόδων , ερπετών , μικρών θηλαστικών και άλλων οργανισμών που διαβιούν στο ανώτερο στρώμα του εδάφους είναι δυνατό να επηρεαστεί σοβαρά από την καύση ,εκτός από την επίδραση στην εδαφική πανίδα επηρεάζει και την ορνιθοπανίδα που αποτελούν πηγή τροφής τους.
Επίσης η καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης στα περιθώρια του αγρού δηλαδή οι φυτοφράχτες που λειτουργεί ως «οικολογικός θώκος» για διάφορα έντομα, ερπετά, πουλιά και μικρά θηλαστικά.
Νίκος Παναγιωτόπουλος
