Το παζλ είναι ένα διαχρονικό χόμπι με οφέλη που δεν έχουν ακόμη μελετηθεί πλήρως, σύμφωνα με τον Patrick Fissler, ψυχολόγο και ερευνητή νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ulm (Γερμανία) και συγγραφέα μιας μελέτης που φιλοδοξεί να συμπληρώσει αυτό το κενό.
Κατά την έρευνά του ο Fissler δοκίμασε την πρακτική τού παζλ σε υγιείς ενήλικες που δεν ήταν εξοικειωμένοι με αυτό το παιχνίδι υπομονής. Μια εκατοντάδα ατόμων υποβλήθηκαν σε γνωστικά τεστ, προκειμένου να αξιολογηθούν οι ικανότητές τους πριν και μετά από τη μελέτη. Όμως, μόνο οι μισοί από αυτούς έπρεπε να φτιάχνουν παζλ για τουλάχιστον μία ώρα καθημερινά επί 5 εβδομάδες – μιλάμε για 3.589 κομμάτια παζλ που συμπληρώθηκαν μέσα σε 49 ώρες κατά μέσο όρο.
Συγκρίνοντας τις δύο ομάδες, ο ερευνητής βρήκε ότι η συμπλήρωση παζλ ενεργοποιεί 8 οπτικές και χωρικές εγκεφαλικές λειτουργίες, όπως π.χ. η αντίληψη, η ευελιξία, η ταχύτητα της σκέψης και η νοητική περιστροφή (που χρησιμοποιείται από τον παίκτη για να φανταστεί προς τα πού να τοποθετήσει το κάθε κομμάτι). Σύμφωνα με τον Fissler, η συμπλήρωση παζλ βελτιώνει σημαντικά κάποιες από τις εγκεφαλικές μας ικανότητες. Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από έναν κατασκευαστή παζλ, αλλά διενεργήθηκε με πλήρη αυτονομία σε όλα τα στάδιά της, διευκρινίζει ο πανεπιστημιακός ερευνητής.
Ωστόσο, ο Δρ Bernard Croisile, νευρολόγος στην Πανεπιστημιακή Κλινική της Λυών και ειδικός στη γνωστική γήρανση, προειδοποιεί να μη βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα. «Δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι οι ικανότητές μας θα βελτιωθούν όσον αφορά στην καθημερινότητά μας», σημειώνει, όπως «το να παίζουμε γκολφ δεν θα μας κάνει καλύτερους στο τέννις».
Πάντως, σύμφωνα με τον Δρα Croisile, ο αγώνας ενάντια στη «γνωστική αδράνεια» αποτελεί σημαντικό θέμα δημόσιας υγείας. Προκειμένου να κάνουμε το μυαλό μας να δουλεύει αποτελεσματικά, συμβουλεύει να του δίνουμε προκλήσεις, θέτοντάς του νέες ή/και ολοένα πιο δύσκολες δραστηριότητες.
