Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου (International Day for Street Children) καθιερώθηκε το 2011, με πρωτοβουλία του Consortium for Street Children (CSC), μιας διεθνούς μ.κ.ο. με έδρα το Λονδίνο και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Απριλίου.
Από τα παιδιά των φαναριών μέχρι τα παιδιά των πολέμων που δεν έχουν που να πάνε και κυκλοφορούν στους δρόμους, μια μέρα σαν κι αυτή δε φτάνει για να υποψιαστούμε έστω και λίγο το τι θα πει να μεγαλώνει κάποιος στον δρόμο. Η ανθρώπινη κοινωνία είναι κάπως πιο ευαισθητοποιημένη σήμερα απ’ ότι μερικούς αιώνες πριν, όπως την εποχή του 19ου αιώνα πχ, τότε που ο Κάρολος Ντίκενς συγκίνησε με το μυθιστόρημά του, Όλιβερ Τουίστ.
Και πάλι όμως, οι δρόμοι του κόσμου είναι γεμάτοι όχι μόνο από ενήλικες άστεγους αλλά και ανήλικους. Οι προηγμένες χώρες έχουν υπογράψει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, όμως οι κοινωνίες μας δεν είναι ακόμη σε θέση να προστατέψουν το κάθε παιδί από ασιτία, ασθένεια, έλλειψη στέγης και, εν τέλει, έλλειψη αγάπης.
Αν και δείχνουμε όλο και περισσότερο ευαισθητοποιημένοι καθώς περνούν οι αιώνες, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε ώστε να καταφέρουμε να ζήσουμε όλοι ασφαλείς και αγαπημένοι σε αυτόν εδώ τον κόσμο. Κάποιοι λένε πως αυτό δε θα γίνει ποτέ. Και κάποιοι προσπαθούν σκληρά γι’ αυτό κάθε μέρα, κάθε ώρα και λεπτό.
