Το να μιλήσουμε με αριθμούς που αντιπροσωπεύουν τόνους πλαστικών απορριμμάτων που κατακλύζουν τους ωκεανούς ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο είναι το πλέον κουραστικό, καθώς όλοι πια είναι ευαισθητοποιημένοι στο θέμα της ρύπανσης από τη χρήση πλαστικών συσκευασιών μιας χρήσης.
Στην Ελλάδα ανταποκριθήκαμε παραπάνω από ικανοποιητικά στην κατάργηση της πλαστικής σακούλας με τη χρήση της να μειώνεται κατά 75-80% από την ημέρα που ξεκίνησε να χρεώνεται σε σούπερ μάρκετ και εμπορικά καταστήματα. Η παραπάνω κίνηση θα μπορούσε να θεωρηθεί μια «καλή αρχή» κατά της υπέρμετρης χρήσης πλαστικού. Έχοντας μεγαλώσει σε μια κοινωνία όπου το πλαστικό κυριαρχεί, μας είναι αδύνατον να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς αυτό, αφού το χρησιμοποιούμε χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε. Επιπλέον, ίσως να μη γνωρίζουμε ότι κάποιες από τις πλαστικές συσκευασίες που συντηρούν τα τρόφιμα που αγοράζουμε ανεβάζουν το κόστος του τροφίμου κατά 50% (για παράδειγμα οι έτοιμες σαλάτες στα ψυγεία των σούπερ μάρκετ).
Δεν είναι όμως, μόνο η μόλυνση του περιβάλλοντος το πρόβλημα, αλλά και τα τοξικά απόβλητα από τα πλαστικά που διασπώνται και καταλήγουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στους ιστούς του ανθρώπινου σώματος. Όλα αυτά επιβάλλουν από εμάς έναν τρόπο σκέψης και ζωής διαφορετικό με όσο το δυνατόν λιγότερο πλαστικό. Αν δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτό τελείως, μπορούμε σίγουρα να το περιορίσουμε στην καθημερινότητά μας αρκεί να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει με εναλλακτικούς τρόπους.
Τι μπορούμε να κάνουμε:
Ξεκινάμε από τις σακούλες για τα ψώνια. Προμηθευόμαστε τις δικές μας επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες από πανί και τις έχουμε πάντα μαζί μας. Οι περισσότερες διπλώνουν και γίνονται μικροσκοπικές οπότε χωράνε στην κανονική τσάντα μας.
Όταν διαλέγουμε φρούτα και λαχανικά στο σούπερ μάρκετ, το μανάβικο ή τη λαϊκή προτιμάμε χάρτινες σακούλες.
Δε χρησιμοποιούμε πλαστικά καλαμάκια στο σπίτι ή πλαστικά ποτήρια όταν παίρνουμε απέξω τον καφέ ή το ρόφημά μας. Αντίθετα, προμηθευόμαστε ένα επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι με ενσωματωμένο καλαμάκι που το πλένουμε κάθε φορά.
Αποφεύγουμε να αγοράζουμε πλαστικά μπουκάλια με εμφιαλωμένο νερό απέξω. Εφοδιάζουμε με γυάλινα το σπίτι, τα γεμίζουμε και τα παίρνουμε μαζί μας όποτε βγαίνουμε.
Φροντίζουμε να αγοράζουμε προϊόντα συσκευασμένα σε ανακυκλώσιμο υλικό και όχι σε πλαστικό μιας χρήσης που δε διασπάται.
Αντικαθιστούμε την οδοντόβουρτσά μας με μία από μπαμπού, επιλέγουμε μπατονέτες από ξύλο, σφουγγάρι για το ντους από φυσικά υλικά.
Αντί για βαμβάκι, χρησιμοποιούμε ένα πετσετάκι που πλένεται.
Αντί για ξυραφάκια μιας χρήσης ή με ανταλλακτικές λεπίδες, αγοράζουμε μια ξυριστική μηχανή και την κρατάμε για πάντα.
Δε χρησιμοποιούμε πλαστικά μαχαιροπήρουνα και πιάτα στα πάρτι και τις εκδρομές, αλλά κανονικά.
Στην κουζίνα χρησιμοποιούμε όπου χρειάζεται αλουμινόχαρτο αντί για μεμβράνη.
Αποθηκεύουμε τα προϊόντα μας (καφές, ζάχαρη, ρύζι, μπισκότα, μαρμελάδες, κουλουράκια κλπ) σε γυάλινα βάζα και όχι σε πλαστικά.
Γενικά όταν ψωνίζουμε, προσέχουμε πάντα τα συσκευασμένα προϊόντα να είναι σε γυάλινη και όχι πλαστική συσκευασία (π.χ. μέλι).
Πρόκειται για μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά μας που δεν είναι δύσκολο να υιοθετηθούν από τον καθένα από εμάς και είναι ενδεικτικές. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του συνήθειες και αν σκεφτεί λίγο, οπωσδήποτε θα βρει κι άλλους τρόπους να κάνει το ίδιο πράγμα με διαφορετικό τρόπο, ώστε να περιορίσει αν όχι να σταματήσει τελείως τη χρήση του πλαστικού.
flowmagazine
