Η είδηση για την μετάθεση της Αναστάσιμης Παννυχίδας στην Απόδοση του Πάσχα στα τέλη Μαΐου, έπιασε πολλούς… αδιάβαστους
Η είδηση από την χθεσινή έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου δεν ήταν ούτε η ανακοίνωση πως οι λειτουργίες την Μεγάλη Εβδομάδα θα γίνουν κεκλεισμένων των θυρών, ούτε η φράση σχετικά με την Θεία Ευχαριστία και κοινωνία.
Τα μεσάνυχτα της 26ης προς 27η Μαΐου, βραδιά απόδοσης της εορτής του Πάσχα, θα τελεσθεί εφέτος στους ναούς όλης της χώρας η αναστάσιμη λειτουργία που κανονικά τελείται το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, καθώς λόγω κορωνοϊού οι λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας θα γίνουν κεκλεισμένων των θυρών.
Την απόφαση αυτή έλαβε, την Τετάρτη 1 Απριλίου, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης για το πώς θα τελεστούν οι λειτουργίες τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Απόδοση της εορτής του Πάσχα
Στη λειτουργική γλώσσα της εκκλησίας σημαίνει την ολοκλήρωση της εορτής του Πάσχα, που διαρκεί συνολικά 39 ημέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου.
Τιμάται από την Εκκλησία την παραμονή της Αναλήψεως, ήτοι την Τετάρτη μετά την Κυριακή του Τυφλού (27 Μαΐου 2020).
Αποτελεί μία από τις εξαιρέσεις, καθώς οι περισσότερες εορτές έχουν την απόδοσή τους την όγδοη ημέρα, δηλαδή έχουν διάρκεια οκτώ ημερών. Τη συνήθεια αυτή κληρονόμησε η χριστιανική λατρεία από τις μεγάλες ιουδαϊκές εορτές, που διαρκούσαν οκτώ ημέρες.
Από θεολογικής πλευράς, αυτή η παράταση αποτελεί και μια υπέρβαση του ιστορικού – λειτουργικού χρόνου και μια πρόγευση της αιωνιότητας.
Στην Ανατολή οι ημέρες της «Διακαινησίμου» εβδομάδος θεωρούνταν ως «μία και η αυτή λαμπροφόρος ημέρα της Αναστάσεως». Μάλιστα Εκκλησιαστικοί κανόνες και πολιτικοί νόμοι (Πενθέκτης κανόνας ΞΣΤ’, Βαλεντινιανού ΙΙ [389]) επέβαλλαν την αργία για να μπορεί ο λαός να πηγαίνει στους ναούς. Διαρκούσε όμως η εορτή αυτή για σαράντα ημέρες, μέχρι της αποδόσεώς της, την Τετάρτη πριν από την Αναλήψη, κατά την οποία ψαλλόταν όλη η αναστάσιμη ακολουθία του Πάσχα.
