4 Αυγούστου, ημέρα αφιερωμένη στον Νικηφόρο Βρεττάκο, με αφορμή την επέτειο από τον θάνατό του το 1991 στην Πλούμιτσα της Λακωνίας.
Ο Νικηφόρος Βρεττάκος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές, πεζογράφος, μεταφραστής και δοκιμιογράφος.
Είχε προταθεί 4 φορές για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ επίσης έλαβε άλλα πολλά βραβεία, όπως το βραβείο Ουράνη, το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης, το Βραβείο του Τιμίου Σταυρού του Απόστολου και Ευαγγελιστού Μάρκου από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.α.
10 αποφθέγματα και αποσπάσματα από τον Νικηφόρο Βρεττάκο
1. Η συνείδηση είναι το βάθος του ανθρώπου. Η αγάπη είναι το πλάτος του.
2. Αν δε μου ’δινες την ποίηση, Κύριε,
δε θα ’χα τίποτα για να ζήσω.
Αυτά τα χωράφια δε θα ’ταν δικά μου.
3. Το σύμπαν ολόκληρο είναι ένα όστρακο που εκκολάφτηκε μέσα του τ’ ακριβό μαργαριτάρι ο άνθρωπος.
4. Θυμάμαι την καρδιά σου που άνοιξε κ’ έρχονται στο μυαλό μου
κάτι εκατόφυλλα τριαντάφυλλα
που μοιάζουνε σαν ομιλία του απείρου προς τον άνθρωπο.
Έτσι μας μίλησε η καρδιά σου.
Κ’ είδαμε πως ο κόσμος είναι μεγαλύτερος
κ’ έγινε μεγαλύτερος για να χωρά η αγάπη.
5. Πάρε όποιο δρόμο, όποια κορφή, ρώτα όποιο δένδρο θέλεις
Μ’ ακούς; Οι δρόμοι όλης της γης βγαίνουνε στην καρδιά μου!
Μην ξεχαστείς κοιτάζοντας το φως. Τ’ ακούς;… Να’ ρθείς!
6. Οι ζαφειρένιες αλλαγές, εορτή της παντοδυναμίας!
μια μουσική με χρώματα- νερά ζωγραφισμένη
κι όποιος μετράει τα χρώματα χάνει τα δάχτυλά του
και ξαναρχίζει απ΄ την αρχή και μες στο θαύμα κλαίει!
7. Της Σπάρτης οι πορτοκαλιές, χιόνι, λουλούδια του έρωτα,
άσπρισαν απ’ τα λόγια σου, γείρανε τα κλαδιά τους
γιόμισα το μικρό μου κόρφο, πήγα και στη μάνα μου.
8. Έβγα νυφούλα στα βουνά,
κι αν σε ρωτήσουνε τ’ αλάφια,
αν σε ρωτήσουν τα πουλιά,
πες τους: θα βγω με το φεγγάρι,
με τρεις αγγέλους συντροφιά.
Διπλό γαρύφαλο στ’ αφτί μου,
η μάνα μου και τ’ άλογό μου,
ο Ιησούς Χριστός κι εφτά παιδιά!
9. Θα βγω στον κάμπο να μαζέψω
τα πεσμένα φύλλα του ήλιου,
να πλάσω τις ακτίδες του -τούτο το καλοκαίρι-,
να πλάσω τις ακτίδες του σε φύλλα για να γράψω
τον ουρανό και το τραγούδι σου, Ελληνόπουλο!
10. Εκείνο που θαρρώ πως πρέπει να επιδιώξουμε εμείς που σκεφτόμαστε, είναι να κατορθώσουμε να υπάρχουν, όσο γίνεται, λιγότεροι άνθρωποι που να είναι μεταξύ τους εχθροί. Οι άνθρωποι μπορεί να ξεκινάνε από διαφορετικές θέσεις. Αρκεί να συγκλίνουν στο ίδιο αντικείμενο. Σ’ αυτό που κουραστήκαμε να το ονομάζουμε άνθρωπο.
fractalart.gr
