Μάθετε στα παιδιά σας να αγαπούν τα ζώα. Δώστε τους την ευκαιρία να τα γνωρίσουν. Να μην τα φοβούνται και να τα σέβονται. Να μην τα θεωρούν παιχνίδια!
Αναρίθμητες είναι οι επιστημονικές μελέτες που δείχνουν ότι ένα παιδί που μεγαλώνει με έναν σκύλο έχει καλύτερη κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη, αλλά και συμπεριφορά, όπως και ψυχική υγεία.
Ένα παιδί που αγαπά τα ζώα γίνεται καλύτερος άνθρωπος.
Και ως γονείς, αλλά και ως ενήλικοι, οφείλουμε να μάθουμε στα παιδιά να τα σέβονται και να τα εκτιμούν.
Κι εάν έχουμε την οποιαδήποτε φοβία, ή τρέφουμε αντιπάθεια για τα ζώα, οφείλουμε να μην τα μεταφέρουμε στα παιδιά.
Για να είναι το αύριο καλύτερο από το σήμερα. Χωρίς εγκαταλείψεις. Δίχως κακοποιήσεις.
«Μάθετε στα παιδιά σας να αγαπούν τα ζώα! Δώστε τους την ευκαιρία να τα γνωρίσουν. Να μην τα φοβούνται και να τα σέβονται. Να μην τα θεωρούν παιχνίδια!
Με στεναχωρεί πολύ, όταν βλέπω μικρά παιδάκια να φοβούνται τα ζωάκια. Και κάποια να τα κακομεταχειρίζονται, κιόλας.
Και το χειρότερο είναι πως ορισμένοι γονείς αδιαφορούν, συναινούν και κάποιες φορές τα ενθαρρύνουν, κιόλας», επισημαίνει η Ελένη Κασπίρη, θετική εκπαιδεύτρια σκύλων.
Με ποιον τρόπο μαθαίνουμε στα παιδιά να επικοινωνούν με τον πιο πιστό φίλο του ανθρώπου, αλλά και τι μπορεί να τους «διδάξει» ο σκύλος, μας τα εξηγεί η κυρία Ελένη Κασπίρη.
«Τα παιδιά αντιγράφουν, μιμούνται και ρουφούν σαν σφουγγάρι τις συμπεριφορές των μεγάλων.
Μπορεί κάποιοι γονείς, για κάποιον λόγο, να μην έμαθαν να αγαπούν τα ζώα -ποτέ δεν είναι αργά να αρχίσουν να τα συμπαθούν-, όμως είναι τραγικό να μεταφέρουν στα παιδιά τα όποια αρνητικά συναισθήματά τους ή τις δικές τους φοβίες.
- Τελευταία με κάλεσαν σε ένα σπίτι να εκπαιδεύσω ένα σκυλάκι. Ο εννιάχρονος γιος της οικογένειας, όταν το κουτάβι του έπιασε το κορδόνι του παπουτσιού, του έδωσε μια γερή κλωτσιά.
Το σκυλάκι έκλαψε και κρύφτηκε σε μια γωνιά.
Όταν τον ρώτησα γιατί το έκανε, μου απάντησε πως… «και ο μπαμπάς και η μαμά μου, το ίδιο κάνουν!».
Ο μπαμπάς και η μαμά με κατεβασμένο κεφάλι (ντράπηκαν;) δεν μίλησαν…
Και το οξύμωρο είναι, πως το ζωάκι το βρήκαν αδέσποτο στο δρόμο, και το πήραν γιατί το λυπήθηκαν…
- Προ καιρού ένα αγόρι, πάνω – κάτω 10 ετών, κυνηγούσε με το ποδήλατο μια αδέσποτη γάτα. Κρατούσε στο χέρι ένα ξύλο και προσπαθούσε να τη χτυπήσει.
Η γάτα κατατρομαγμένη ανέβηκε σε ένα δένδρο. Ο μικρός κατέβηκε από το ποδήλατο και προσπαθούσε να την κατεβάσει, χτυπώντας το ξύλο.
Ο πατέρας, λίγο πιο πέρα, κοιτούσε και… καμάρωνε τον «λεβέντη» του…
Αφού απέτρεψα τον μικρό και του εξήγησα πως δεν είναι σωστό, και πως πρέπει να σέβεται τα ζωάκια, πήγα να μιλήσω στον πατέρα. Εκείνος μου μίλησε πολύ επιθετικά: «Μας έχετε σκοτίσει με τα φιλοζωικά σας… Σιγά, ένα παλιόγατο είναι… το παιδί να παίξει ήθελε…».
Δεν καταλάβαινε, ο δυστυχής, πως μεγαλώνει ένα παιδί, που μπορεί να γίνει, στο μέλλον, ένας πολύ επικίνδυνος άνθρωπος!
- Προχθές, καθώς περπατούσα με τα σκυλιά μου στην παραλία, βλέπω ένα τριάχρονο παιδάκι να πετάει πέτρες σε ένα αδέσποτο σκυλάκι.
Εκείνο, τραυματισμένο στο ποδαράκι του, προσπαθούσε με δυσκολία να τρέξει, και το παιδάκι γελούσε και χοροπηδούσε!
Οι γονείς, όχι μόνο δεν το σταμάτησαν, αλλά χαζογελούσαν. Προφανώς, τους φάνηκε αστείο το όλο θέαμα…
Ποια ήταν η απάντησή τους: «Κυρία μου, δεν καταλαβαίνει το παιδάκι, νομίζει ότι παίζουν…»
Κι εσείς που καταλαβαίνετε, αν καταλαβαίνετε, γιατί δεν το εμποδίζετε;
Βοηθήστε τα παιδιά να αποκτήσουν θετικές εμπειρίες και να νιώσουν όμορφα συναισθήματα για τα ζώα! Για το καλό τους θα είναι.
Δεν είναι σωστό να τα φοβίζουμε, λέγοντάς τους: «Φάε, γιατί θα φέρω τον σκύλο να σε φάει». Ή, όταν ένα παιδί αντικρίζει ένα σκυλάκι στο δρόμο και αρχίζει να κλαίει, να του λέμε: «Μη φοβάσαι, δεν θα το αφήσω εγώ να σε φάει».
Μην τα αφήνετε να τα κυνηγούν ή να τα ταλαιπωρούν, γιατί τα ζώα δεν είναι παιχνίδια.
Αν εμείς δείχνουμε σεβασμό, μιλάμε όμορφα για τα ζωάκια, ή, ακόμα καλύτερα, αφήνουμε λίγο φαγητό σε κάποιο αδέσποτο, περνάμε τα σωστά μηνύματα στα παιδιά μας.
Δίνουμε την ευκαιρία στα παιδιά να γνωρίσουν ζωάκια φίλων, συγγενών, περαστικών. Τα αφήνουμε να έρθουν σε επαφή μαζί τους και δεν τα αποτρέπουμε, ούτε τα μαλώνουμε όταν πηγαίνουν, όλο χαρά, να χαϊδέψουν ένα φιλικό σκυλάκι ή μια γατούλα.
Στην αντίθετη περίπτωση, που το παιδί μάθει να τα φοβάται ή να μην τα σέβεται, πιθανόν, αύριο, να τα κακοποιεί, κιόλας. Και όχι μόνον…
Η αντιπάθεια, ο φόβος, η έλλειψη σεβασμού σήμερα, αύριο μπορεί να εκδηλωθεί με επιθετικότητα ή και με εγκληματική συμπεριφορά!
Όταν συμβιώνουμε με κάποιο ζωάκι, για όποιον λόγο κι αν βρέθηκε στο σπίτι μας, έχουμε την υποχρέωση να μάθουμε στα παιδιά να το αγαπούν. Και να το σέβονται. Γιατί ο σεβασμός είναι θεμέλιος λίθος σε όλες τις σχέσεις.
Αν πρόκειται για σκύλο, τότε είναι πολύ σημαντικό να τους μάθουμε τον τρόπο με το οποίο θα του συμπεριφέρονται και θα επικοινωνούν μαζί του, έτσι ώστε να αποφευχθούν άσχημες καταστάσεις.
Τα παιδιά δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν. Όταν θέλουν να παίξουν μαζί του, τον κυνηγούν, του φωνάζουν, του τραβούν την ουρά, τα αυτιά. Τον καβαλάνε, τον σπρώχνουν, τον τραβάνε, του πετούν τα παιχνίδια τους.
Τότε, ο σκύλος νοιώθει δυσφορία. Και αυτό έχει ως φυσική συνέπεια να αντιδράσει με το δικό του τρόπο: δαγκώνει. Και δημιουργούνται προβλήματα.
Μετράμε πάρα πολλές περιπτώσεις, που παιδιά δαγκώθηκαν από το σκύλο επειδή τον ζόρισαν, καθώς δεν γνώριζαν το σωστό τρόπο να συμπεριφερθούν.
Και οι γονείς, τρομαγμένοι αλλά και θυμωμένοι, ξεσπούν πάντα στον σκύλο. Γιατί πιστεύουν πως εκείνος φταίει.
Θα πρέπει, όμως, να καταλάβουν πως δεν φταίει ο σκύλος. Και, φυσικά, ούτε το παιδί.
Είναι καθαρά ευθύνη των γονέων, να διδάξουν και τους δύο. Απαραίτητη προϋπόθεση, να γνωρίζουν το σωστό τρόπο επικοινωνίας με τον σκύλο τους.
Ποιος είναι ο σωστός τρόπος επικοινωνίας
Όταν είμαστε δίκαιοι, ευχάριστοι, φιλικοί με κάποιον και του δείχνουμε σεβασμό, του μιλάμε ήρεμα και του ζητάμε κάτι με κατανοητό σε εκείνον τρόπο, και παράλληλα είμαστε συνεπείς απέναντί του, τότε κι αυτός με τη σειρά του μας εμπιστεύεται. Νιώθει ασφάλεια κοντά μας και κάνει με χαρά ό,τι του ζητάμε.
Το ίδιο, ακριβώς, ισχύει με τα σκυλιά μας.
Κι αν όλα αυτά εμπεριέχονται στο θετικό τρόπο μάθησης των σκύλων, θα συμφωνήσουμε πιστεύω, πως είναι ο καλύτερος, ο πιο δίκαιος και ο πιο σωστός τρόπος.
Αν τον επιλέξετε, θα φτιάξετε μια γέφυρα επικοινωνίας με τον σκύλο σας, που θα βασίζεται σε γερές βάσεις. Και, σίγουρα, θα αποκτήσετε μια υγιή και όμορφη σχέση μαζί του.
Μη διστάζετε να βάλετε και τα παιδιά σε αυτό το ωραίο «παιχνίδι μάθησης».
Προσκαλέστε τα να δουν πώς μαθαίνει ο σκύλος και παροτρύνετε τα μεγαλύτερα να ασχοληθούν μαζί του – πάντα, βέβαια, με τη δική σας επίβλεψη.
Πιστέψτε με, θα τους αρέσει. Γιατί το βλέπουν σαν ένα πολύ ευχάριστο παιχνίδι. Κι είναι ένα παιχνίδι, που δεν ταλαιπωρεί τον σκύλο.
Αντίθετα, δίνει χαρά σε όλους τους εμπλεκόμενους και, συγχρόνως, τους διδάσκει.
Κι έτσι, σιγά – σιγά και μέσα από αυτή τη διαδικασία, αναπτύσσεται και δυναμώνει μια πολύ ωραία σχέση μεταξύ παιδιού και σκύλου.
Και είναι μια σχέση με ευεργετικές συνέπειες, γιατί καλλιεργούνται στο παιδί αξίες ανθρωπιάς και πολιτισμού.
Το παιδί μαθαίνει:
1. Να είναι φιλικό και να σέβεται τα ζώα
2. Διδάσκει και μέσα απ΄αυτό διδάσκεται
3. Η επαφή με τον σκύλο το κάνει πιο κοινωνικό
4. Μέσα από τη φροντίδα, γίνεται πιο υπεύθυνο και νιώθει χρήσιμο και ικανό
5. Νιώθει ασφάλεια και αυτοπεποίθηση, μέσα από τη συναισθηματική στήριξη του σκύλου
6. Μπαίνουν όρια στη συμπεριφορά του και μαθαίνει να σέβεται τις ανάγκες του άλλου
7. Μαθαίνει να δίνει προσοχή και να δείχνει κατανόηση στα συναισθήματα του σκύλου
8. Διδάσκεται την αξία της φιλίας, της πίστης, της ανιδιοτελούς αγάπης
Είναι ένα μάθημα ζωής: το παιδί λαμβάνει εφόδια, που θα το βοηθήσουν στη μετέπειτα ζωή του και σε όλες τις σχέσεις του.
Τα παιδιά που αγαπούν τα ζώα, γίνονται καλύτεροι άνθρωποι. Οι γονείς, είτε αγαπούν τα ζώα είτε όχι, έχουν καθοριστικό ρόλο στη διαπαιδαγώγησή τους: να τους περάσουν τα σωστά μηνύματα.
Το ιδανικό θα ήταν, η φιλοζωία να μπει ως μάθημα στα σχολεία, έτσι ώστε όλα τα παιδάκια να μαθαίνουν από μικρά να αγαπούν και να σέβονται τα ζώα.
Από την παιδεία ξεκινούν όλα. Και πιστεύω ότι μόνον με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε να πούμε πως έγινε ένα πραγματικά θετικό βήμα.
Τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε πως στο μέλλον θα υπάρχει καλύτερη συνύπαρξη με τα ζώα, στη χώρα μας.
Σε μια χώρα που δίδαξε στον κόσμο τον πολιτισμό, η κακοποίηση και η εγκατάλειψη των ζώων έχουν γίνει μάστιγα».
- Η κυρία Ελένη Κασπίρη είναι απόφοιτος της Σχολής Stardogs του Γιάννη Αραχωβίτη. Ασχολείται επαγγελματικά με την εκπαίδευση σκύλων τα τελευταία 13 χρόνια. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια, συνέδρια και συνεχώς ενημερώνεται διαβάζοντας. Και, όπως υποστηρίζει, «κυρίως, όμως, μαθαίνω κάθε μέρα από τα ίδια τα σκυλιά, που έχουν αποδειχθεί οι καλύτεροί μου δάσκαλοι!».
