Έχετε παρατηρήσει ότι τα κρύα ροφήματα έχουν άλλη γεύση όταν τα πίνετε με καλαμάκι; Δεν μιλάμε βέβαια για τα χάρτινα -που οριακά τα τρώμε- αλλά για τα ανακυκλώσιμα πλαστικά. Έχετε αναρωτηθεί γιατί συμβαίνει αυτό;
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε αυτό το παράξενο φαινόμενο, ας δούμε πρώτα πώς λειτουργεί η γεύση. Σε αντίθεση με ό,τι μάθαμε στο δημοτικό, η γλώσσα αντιλαμβάνεται πολύ περισσότερα από το γλυκό, το ξινό, το αλμυρό, το πικρό και το umami. Οι γευστικοί σας κάλυκες είναι ευαίσθητοι! Και επειδή η αίσθηση της γεύσης συνδέεται με εκείνη της όσφρησης, αντιλαμβανόμαστε πολύ περισσότερα από όσα γευόμαστε.
Όταν πίνουμε μια γουλιά από κάτι, οι υποδοχείς στη μύτη μας λαμβάνουν πτητικές οργανικές ενώσεις. ΑΑυτές οι ενώσεις -γνωστές ως VOCs (Volatile organic compounds), πρωτοστατούν στην παραγωγή αρωμάτων – τις έντονες μυρωδιές που συνδέουμε με τα τρόφιμα και τα ποτά. Καθώς τα αρώματα εντείνονται (και θα ενταθούν με τη θερμότητα), γίνονται αντιληπτές στη γλώσσα πιο καθοριστικές, σύνθετες γεύσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο χυμός ντομάτας έχει καλύτερη γεύση στα αεροπλάνα.
Γιατί τα ποτά έχουν καλύτερη γεύση με καλαμάκι;
Το κλειδί εδώ είναι η θερμοκρασία. Ας σκεφτούμε ένα μιλκσέικ – κρύο, σωστά; Αν δεν το πιείτε από καλαμάκι, το πιθανότερο είναι να πετύχετε μια μπουκιά παγωμένο παγωτό και να «παγώσετε» τον εγκέφαλό σας. Αυτό μάλλον δεν θα έχει και πολλή γεύση σοκολάτας ή βανίλιας. Σε αυτή την περίπτωση, το στόμα σας κατακλύζεται από την ψυχρή θερμοκρασία του μιλκσέικ, επιβραδύνοντας τη διαδικασία συλλογής των πτητικών οργανικών ενώσεων από τους υποδοχείς στη μύτη σας.
Όλα θα αλλάξουν αν χρησιμοποιήσετε καλαμάκι. Η ποσότητα του παγωτού στο στόμα σας είναι μικρότερη, δίνοντάς του περισσότερο χώρο για να ζεσταθεί, να λιώσει και να στείλει τις πτητικές οργανικές ενώσεις κατευθείαν στη μύτη. Το αποτέλεσμα είναι ένα γλυκό και νόστιμο μιλκσέικ.
Μπορείτε να το δοκιμάσετε και στην πράξη την επόμενη φορά που θα φτιάξετε ένα κρύο ρόφημα – ακόμα και έναν καφέ.
