Όταν είσαι μαμά, νιώθεις πολλά αντικρουόμενα συναισθήματα. Για παράδειγμα, όταν τα παιδιά πάνε σχολείο, Αγγλικά, μπάσκετ, μπαλέτο κ.ο.κ. νιώθεις ότι σου λείπουν πολύ! Όταν σταματούν αυτές οι υποχρεώσεις, από τη μία χαίρεσαι που περνάς περισσότερο χρόνο μαζί τους, από την άλλη, όμως, κάποιες φορές εύχεσαι τα σχολεία να μην είχαν κλείσει ακόμα… Ή να έκλειναν για λιγότερο… Δεν είναι κακό να το παραδεχτείτε: σίγουρα έχετε σκεφτεί κάτι απ’ αυτά και εσείς- μεταξύ μαμάδων, ειλικρίνεια!
Γιατί, λοιπόν, δεν χαιρόμαστε (τόσο) πολύ που σε μια βδομάδα κλείνουν τα σχολεία;
1. Γιατί, αν είσαι εργαζόμενη μαμά, πρωινό ξύπνημα στις διακοπές σημαίνει να προσπαθείς να σηκώσεις τα παιδιά απ’ το κρεβάτι για να τα πας στον παππού και τη γιαγιά και φυσικά να μην αργήσεις στη δουλειά. Και όλοι ξέρουμε πως το να προσπαθείς να ξυπνήσεις τα παιδιά στις διακοπές είναι 10 φορές χειρότερο απ’ όταν έχουν σχολείο.
2. Γιατί, από την άλλη, αν δεν είσαι εργαζόμενη μαμά, συμβαίνει το εξής περίεργο: τα παιδιά θα ξυπνήσουν από τις 5 τα χαράματα και φυσικά θα ξυπνήσουν κι εσένα μαζί για να παίξετε.
3. Γιατί πλέον δεν θα τελειώνεις με τα ψώνια του νοικοκυριού σε είκοσι λεπτά αλλά σε τρεις ώρες. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι λιλιπούτειοι συνοδοί σου θα φροντίσουν να κάνετε την επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ… αρμένικη βίζιτα.
4. Γιατί οι καβγάδες μεταξύ των παιδιών αυξάνονται και πληθύνονται. Γιατί όσο περισσότερο μένουν μαζί τα αδέρφια, τόσο περισσότερο μαλώνουν. Και όσο περισσότερο μαλώνουν, τόσες περισσότερες φορές εσείς θα χρειαστεί να κάνετε τον διαιτητή.
5. Γιατί το σπίτι δεν θα είναι ποτέ καθαρό και τακτοποιημένο για τους υπόλοιπους 3 μήνες. Οι δουλειές του σπιτιού είναι κάτι σαν το γιοφύρι της Άρτας όταν έχεις παιδιά: ολημερίς τις κάνεις, σε δευτερόλεπτα γκρεμίζονται.
6. Γιατί ο μπαμπάς γίνεται (ακόμα) περισσότερο παιδί και ξεχνάει τις υποχρεώσεις του στο σπίτι. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Γυρνάει απ’ τη δουλειά, παίζει με τα παιδιά και ξεχνάει ότι πρέπει να βάλει κι αυτός ένα χεράκι για να βοηθήσει.
7. Γιατί υποτίθεται ότι δεν έχεις να διαβάσεις τα παιδιά, αλλά πρέπει να βρεις δημιουργικούς τρόπους να τα απασχολήσεις. Να τα γράψεις σε ημερήσια summer camps, να τα πας κέντρα δημιουργικής απασχόλησης κ.ο.κ. Αλλά εσύ δεν έχεις χρόνο να το ψάξεις ή απλώς δεν θες να το κάνεις. Και καταλήγεις να νιώθεις ενοχές γιατί νομίζεις ότι δεν είσαι καλή μητέρα επειδή αφήνεις το παιδί σου να δει όση τηλεόραση θέλει μπας και καταφέρεις να κάνεις καμιά δουλειά.
8. Γιατί από εκεί που είχες λίγη έως ελάχιστη ώρα για τον εαυτό σου -τουλάχιστον μπορούσες να κάνεις ένα μπάνιο σαν άνθρωπος όταν τα παιδιά ήταν στο σχολείο– τώρα θα τη χάσεις… ΓΙΑ 3 ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΜΗΝΕΣ.
9. Γιατί οι πολύωρες έξοδοι σε παιδικές χαρές, λούνα παρκ, παιδότοπους κ.ο.κ. είναι σχεδόν καθημερινές κι εσύ κάποιες φορές θες απλώς να σηκωθείς και να φύγεις.
10. Γιατί, όσο και να αγαπάς τα μικρά σου, θα υπάρξουν πολλές φορές μέσα σ’ αυτούς τους μήνες που θα θες να πεις δυο λέξεις σε έναν ενήλικα. Που θα θες να μιλήσεις για τα πολιτικά ή για την οικονομική κρίση ή ακόμα και για το φόρεμα που έβαλε η τάδε παρουσιάστρια στην τάδε εκπομπή.
Ξέρετε ποιο είναι το παράδοξο όμως; Ότι μόλις τελειώσουν οι διακοπές και τα παιδιά επιστρέψουν στο σχολείο, θα νιώσουμε ότι κάτι μας λείπει. Γιατί, όσο κι αν (χαριτολογώντας) παραπονιόμαστε τώρα, το σπίτι μας θα είναι άδειο και βαρετό χωρίς τις φωνές, τους καβγάδες και τα σκορπισμένα από δω κι από κει παιχνίδια τους.
