Το ανθοπωλείο της κας Λίτσας και της κας Κατερίνας στην Οδό Μητροπόλεως, κατέβασε ρολά μετά από μια διαδρομή δεκαετιών στην περιοχή.
της Χρυσούλας Κυρατζή
Η εικόνα του άδειου καταστήματος σήμερα, μόνο άσχημα συναισθήματα μπορεί να φέρει, πρωτίστως σε εμάς τους γείτονες που μεγαλώσαμε με την παρουσία του (και κυρίως των ανθρώπων του) στην καθημερινότητά μας.
Το χειρότερο είναι ότι το συγκεκριμένο κατάστημα είναι το πρώτο που έβαλε οριστικό λουκέτο στη γειτονιά, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες άλλο ένα πασίγνωστο κατάστημα – το οποίο γίνεται σημείο αναφοράς κατά την περίοδο των καρναβαλιών, κλείνει τους επόμενους μήνες, μετά από επίσης δεκάδες χρόνια συνεχούς παρουσίας.
Εξέλιξη που μπορεί να έχει και άλλο κατάστημα εκεί κοντά σχετιζόμενο με τη γουνοποιία.
Και χωρίς να θέλουμε να κινδυνολογήσουμε, 3 από τα 10 εν ενεργεία καταστήματα (αν είναι και τόσα, μετά τα πρώην goody’s μέχρι την Ομόνοια) θα κλείσουν σχετικά άμεσα. Και τι θα μείνει;
Άδειοι χώροι, καταθλιπτικοί. Άδειες τζαμαρίες, οι οποίες θα σφραγιστούν -στην καλύτερη περίπτωση- με μια γκριζωπή, επίσης καταθλιπτική και μίζερη εικόνα (χωρίς ζωή, αφού λείπουν οι τεχνίτες, άρα η ψυχή της γούνας), που παραπέμπει στην παραδοσιακή τέχνη της γουνοποιίας. Λες και είναι κάτι που ομορφαίνει στην πραγματικότητα ή δίνει χρώμα, άρα αισιόδοξη διάθεση.
Από την στιγμή που δεν υπάρχει επεξήγηση, θεωρούμε ότι ούτε ο επισκέπτης αντιλαμβάνεται τι είναι αυτό το μαύρο ξυράφι που βλέπει σε μεγέθυνση. Εκτός αν έχει κάποια κρυφή σημασία.
Λίγα μέτρα μακριά από το Νo1 αξιοθέατο της περιοχής, την Παναγία Κουμπελίδικη, που θα έπρεπε εκ των πραγμάτων να προσελκύει τους επισκέπτες της Καστοριάς! Λίγα μέτρα μακριά από την Μητρόπολη, την πρόσβαση στο Ντολτσό, στο Βυζαντινό Μουσείο και σε άλλα αξιοθέατα.
Ως μόνιμοι κάτοικοι της συγκεκριμένης περιοχής, κρίνουμε πιο απαραίτητη από ποτέ την ανάγκη λήψης μέτρων. Σοβαρών μέτρων και τη λήψη ουσιαστικών αποφάσεων. Ίσως η (γιατί όχι περιστασιακή) πεζοδρόμηση, με ταυτόχρονη μετατροπή της περιοχής σε πεζόδρομο με καταστήματα εστίασης, θα ήταν κάποια λύση (γράφουμε έχοντας συνομιλήσει για το θέμα με κατοίκους της περιοχής) . Η μετακόμιση δημόσιων υπηρεσιών, ίσως είναι κάτι ανώφελο για να μιλάμε πλέον.
Το Λύκειο που μετακόμισε πρόσφατα στο πρώην πρώτο γυμνάσιο, θεωρούμε ότι δεν έκανε τη διαφορά. Κάτι που διαπιστώνουν όλοι όσοι ζουν εκεί.
Αρκούν 3-4 μέρες σούπερ των καρναβαλιών με τον τζίρο να γίνεται σχεδόν αποκλειστικά από τα πλανόδια καταστήματα – φαντάσματα με ποπ κορν και σουβλάκια και με συναυλίες με εισιτήρια – έκπληξη που γεμίζουν τις τσέπες για όλη την χρονιά, κάποιων «συλλόγων» με 2-3 μέλη; Μάλλον ΟΧΙ!
Το ιστορικό κέντρο της πόλης μας, δυστυχώς πέθανε! Σε πολλές πόλεις παρατηρείται κάτι αντίστοιχο. Είναι στο πλαίσιο του γνωστού κύκλου που κάνουν οι μόδες/τάσεις. Εκείνο που δεν δικαιολογείται είναι η εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας αναζωογόνησής του. Εγκατάλειψη στην τύχη της καταγράφεται από όλες τις δημοτικές αρχές τελευταία, όπως και η ανυπαρξία ουσιαστικής στρατηγικής ανάπτυξης από τους τοπικούς συλλόγους που αρκούνται στην πώληση σουβλακίων και λουκάνικων.
Πώς αισθάνεστε βλέποντας τις παρακάτω εικόνες;
Μέχρι εκεί που φτάνει το βλέμμα, θα δει κανείς την ερημιά…τυχαίο;
