Οκίνδυνος εμφάνισης της νόσου του Πάρκινσον είναι τουλάχιστον διπλάσιος σε άτομα με στρες συγκριτικά με άτομα που δεν έχουν άγχος, όπως αποκαλύπτει μια νέα μελέτη ερευνητών του πανεπιστημιακού κολλεγίου του Λονδίνου
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο British Journal of General Practice διερεύνησε σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών την σχέση μεταξύ άγχους και μεταγενέστερης διάγνωσης της νόσου του Πάρκινσον.
Η ομάδα από το πανεπιστημιακό κολλέγιο του Λονδίνου (UCL) χρησιμοποίησε δεδομένα πρωτοβάθμιας περίθαλψης στο Ηνωμένο Βασίλειο μεταξύ 2008 και 2018 και αξιολόγησε 109.435 ασθενείς (38.510 άνδρες και 70.925 γυναίκες) που είχαν αναπτύξει άγχος μετά την ηλικία των 50 ετών και τους σύγκρινε με 878.256 άτομα που δεν είχαν άγχος.
Στη συνέχεια παρακολούθησε την εμφάνιση χαρακτηριστικών του Πάρκινσον-όπως προβλήματα ύπνου, κατάθλιψη, τρόμο και διαταραχή ισορροπίας-από το σημείο της διάγνωσης του άγχους μέχρι ένα χρόνο πριν διαγνωστεί το Πάρκινσον, για να κατανοήσουν τον κίνδυνο κάθε ομάδας να αναπτύξει τη νόσο με την πάροδο του χρόνου, αλλά και τους παράγοντες κινδύνου εκδήλωσής του.
Η ομάδα έλαβε υπόψη στα αποτελέσματα την ηλικία, το φύλο, την κοινωνική αλληλεπίδραση, τον τρόπο ζωής, πιθανές σοβαρές ψυχικές ασθένειες ή τραύματα στο κεφάλι, αλλά και την πιθανή άνοια, παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την πιθανότητα εμφάνισης του Πάρκινσον σε άτομα με άγχος. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου του Πάρκινσον είναι διπλάσιος σε άτομα με άγχος, συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.
Επιβεβαίωσαν επίσης ότι συμπτώματα όπως η κατάθλιψη, η διαταραχή ύπνου, η κόπωση, η γνωστική εξασθένηση, η υπόταση, ο τρόμος, η ακαμψία, η διαταραχή της ισορροπίας και η δυσκοιλιότητα, είναι παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση της νόσου του Πάρκινσον σε άτομα με άγχος.
Η πάθηση είναι μια προοδευτική διαταραχή που προκαλείται από τον θάνατο των νευρικών κυττάρων στο τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει την κίνηση. Αυτά τα νευρικά κύτταρα πεθαίνουν ή εξασθενούν, χάνοντας την ικανότητα να παράγουν μια σημαντική χημική ουσία που ονομάζεται ντοπαμίνη, λόγω της συσσώρευσης μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται άλφα-συνουκλεΐνη.
«Η νόσος του Πάρκινσον είναι η δεύτερη πιο κοινή και ταχύτερα αναπτυσσόμενη νευροεκφυλιστική πάθηση παγκοσμίως που επί του παρόντος επηρεάζει σχεδόν 10 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και αναμένεται να επηρεάσει 14,2 εκατομμύρια μέχρι το 2040. Το στρες είναι γνωστό ότι είναι χαρακτηριστικό των πρώιμων σταδίων της νόσου του Πάρκινσον, αλλά πριν από τη μελέτη μας, ο πιθανός κίνδυνος εκδήλωσης Πάρκινσον σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών εξαιτίας του άγχους ήταν άγνωστος. Κατανοώντας ότι το άγχος και τα αναφερόμενα χαρακτηριστικά συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου του Πάρκινσον σε ηλικία άνω των 50 ετών, ελπίζουμε ότι ίσως μπορέσουμε να ανιχνεύσουμε την πάθηση νωρίτερα και να βοηθήσουμε τους ασθενείς να λάβουν τη θεραπεία που χρειάζονται», λέει ο συν-συγγραφέας, Δρ Juan Bazo Avarez από το UCL Institute Epidemiology & Health.
«Το άγχος δεν έχει διερευνηθεί τόσο καλά όσο άλλοι πρώιμοι δείκτες της νόσου του Πάρκινσον. Περαιτέρω μελέτη θα πρέπει να διερευνήσει πώς το στρες σχετίζεται με άλλα πρώιμα συμπτώματα και με την εξέλιξη της νόσου του Πάρκινσον στα αρχικά της στάδια. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερη αντιμετώπιση της πάθησης στα πρώτα της στάδια», λέει η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Anette Schrag στο UCL Queen Square Institute of Neurology.
