Είναι πολύ όμορφο να προσφέρετε και να δίνετε στους άλλους ανθρώπους. Σημασία έχει να μην ξεπερνάτε τα όρια, αμελώντας τις ανάγκες σας, εμπλεκόμενοι σε ένα φαύλο κύκλο τοξικότητας.
Πόσο συχνά νιώθετε ότι δίνετε παραπάνω από όσα λαμβάνετε; Πολλοί άνθρωποι παραπονιούνται για συναισθηματική εξάντληση και για το γεγονός ότι δίνουν συνεχώς και ασταμάτητα στις σχέσεις, χωρίς συχνά να λαμβάνουν κάτι αντίστοιχο. Και, ίσως, είναι και λογικό αν σκεφτούμε ότι συγκρίνουν με βάση τα δικά τους δεδομένα.
Με αυτό τον τρόπο, τείνουν άθελά τους να δημιουργούν ένα ψυχοφθόρο μοτίβο, από το οποίο δεν μπορούν να ξεφύγουν και τελικά μένουν στο τέλος ματαιωμένοι.
Αυτού του είδους τα άτομα συγκεντρώνουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά που αναφέρονται παρακάτω. Μήπως ανήκετε κι εσείς σε εκείνους που συνηθίζουν να δίνουν πάρα πολλά;
Αίσθηση περηφάνιας
Οι άνθρωποι που φροντίζουν συνεχώς και κατά προτεραιότητα τους άλλους τείνουν να εκφράζουν μια αίσθηση αυταρέσκειας ή υπερηφάνειας για αυτό το μοτίβο της προφοράς.
Δεν δέχονται την φροντίδα
Συνήθως, εκείνοι που προσφέρουν και δίνουν πολλά στους άλλους δεν δέχονται εύκολα ή καθόλου την φροντίδα. Μια τέτοιου είδους αποδοχή θα δήλωνε αδυναμία και ανεπάρκεια
Υπερεκτιμούν τους άλλους
Οι άνθρωποι που δίνουν σχεδόν τα πάντα και συνεχώς στους άλλους θεοποιούν σχεδόν τους άλλους ανθρώπους, ορίζοντας τις επιθυμίες τους ως σημαντικότερες από τις δικές τους ανάγκες.
Αναζητούν ανεπαρκείς σχέσεις
Καθώς νιώθουν άβολα με την αναγνώριση, εκείνοι που δίνουν χωρίς όρια στους άλλους συνδέονται με ανθρώπους που συχνά τους αγνοούν και δεν τους επαινούν.
Ακόμα και αν μια σχέση έχει θεωρητικά τελειώσει, καθυστερούν να φύγουν και ανέχονται την αδιαφορία.
Μπορεί να βιώνουν κατάθλιψη και άγχος
Εκείνοι που δίνουν χωρίς αντάλλαγμα και επιδιώκουν να το κάνουν χωρίς όρια, στο τέλος αδειάζουν. Επιπλέον, όλη η επιδίωξη για να δώσουν και να ικανοποιήσουν τους άλλους δημιουργεί τεράστιο βάρος και άγχος.
«Άραγε ικανοποίησα αρκετά τον εκάστοτε άνθρωπο;». «Τι άλλο μπορώ να κάνω;». Αυτά είναι από τα πιο συνηθισμένα ερωτήματα που τους βασανίζουν. Και η απογοήτευση έρχεται όταν κάποιος μπορεί να τους επικρίνει ή να μην μείνει ευχαριστημένος.
Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να βρείτε τις ισορροπίες ανάμεσα στις ανάγκες και τους άλλους ανθρώπους με τους οποίους συνδέεστε. Αναζητήστε πιο βαθιές πτυχές του εαυτού σας για να κατανοήσετε που μπορεί να οφείλεται η συγκεκριμένη συμπεριφορά.
Προσπαθήστε να αντισταθείτε στην πρώτη απάντηση που δίνει αυτόματα το υποσυνείδητό σας όταν συναντάτε έναν άνθρωπο στον οποίο καλείστε να δώσετε. Να ρωτάτε πρώτα τον εαυτό σας, «Τι μπορώ να δώσω σε αυτό τον άνθρωπο και γιατί; Μήπως ξεπερνάω τα όρια και σαμποτάρω τον εαυτό μου;». Επίσης, πάρτε τον χρόνο που χρειάζεστε κάθε φορά και ζητήστε ψυχοθεραπευτική βοήθεια αν αυτό κρίνεται απαραίτητο.
