Ένας αμπελώνας στην καρδιά ενός «κρατήρα» λιγνίτη στο Αμύνταιο. Εντός του 2026 αναμένεται να εκκινήσουν οι εργασίες.
Πρόκειται για εργασίες αποκατάστασης του εγκαταλελειμμένου ορυχείου λιγνίτη κοντά στο χωριό Βεγόρα στο Αμύνταιο, που έχει παράδοση στο κρασί, προκειμένου στη θέση του να δημιουργηθούν αμπελώνες συνολικού εμβαδού περίπου 1000 στρεμμάτων, δίνοντας ζωή στον βαθύ «κρατήρα» με την τεράστια διάμετρο, που σήμερα χάσκει στην περιοχή.
Το ορυχείο της Βεγόρας θα γίνει αμπελώνας
Τις τελευταίες δεκαετίες, το ορυχείο της Βεγόρας, που κάποτε ανήκε στον επιχειρηματία Βαρβούτη και χωροθετείται ανάμεσα στον οικισμό Μελίτη από τον βορρά και στην πόλη του Αμυνταίου από τον νότο, είναι ανενεργό -αν και παραμένει κατά κάποιο τρόπο «ζωντανό», αφού ο ήχος των καθιζήσεων κι η αυτανάφλεξη του λιγνίτη σε επαφή με τον αέρα ταράζουν κάθε τόσο την ηρεμία. Πλέον διεκδικεί τη δεύτερη ζωή του, με προοπτική να δημιουργήσει μελλοντικά νέο οικονομικό αντικείμενο στις «στάχτες» του λιγνίτη, αλλά και δεκάδες νέες θέσεις εργασίας σε αγρότες και ανθρώπους που πλήττονται από την απολιγνιτοποίηση.
Όπως διευκρίνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δήμαρχος Αμυνταίου, Ιωάννης Λιάσης, μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου ο δήμος θα καταθέσει την πρότασή του για ένταξη του έργου στο Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης (ΣΔΑΜ), καθώς η αποκατάσταση προβλέπεται να κοστίσει περίπου 30 εκατ. ευρώ. Είναι αισιόδοξος ότι η πρόταση θα γίνει αποδεκτή; Η απάντησή του είναι καταφατική, καθώς όπως λέει πρόκειται για ένα έργο πρωτοποριακό και καινοτόμο, σε πράσινη κατεύθυνση, που θα αλλάξει την εικόνα της περιοχής και θα βοηθήσει στη δημιουργία του νέου παραγωγικού της μοντέλου στη μετά τον λιγνίτη εποχή.
«Σήμερα τα εγκαταλελειμμένα ορυχεία χάσκουν σαν τεράστιες τρύπες. Το συγκεκριμένο για παράδειγμα έχει βάθος περίπου 100 μέτρων και διάμετρο 500 έως και 1,5 χιλιομέτρου, ανάλογα με το σημείο. Τα εγκαταλελειμένα ορυχεία εκπέμπουν αιωρούμενα σωματίδια, ενώ γίνονται αρκετές αυτοαναφλέξεις του λιγνίτη ετησίως και καθιζήσεις, για τις οποίες έχουμε προχωρήσει σε περιφράξεις και σηματοδότηση, ώστε να μη γίνει κάποιο ατύχημα ή δυστύχημα. Επιπλέον, δημιουργούν οπτική όχληση, γιατί μια τρύπα που χάσει δεν είναι ωραίο θέαμα. Αντιμετωπίζουμε την αποκατάσταση του συγκεκριμένου ορυχείου ως ένα έργο-πιλότο, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει οδηγό για την αποκατάσταση και άλλων ορυχείων, όχι αναγκαστικά ως αμπελώνων» εξηγεί ο κ.Λιάσης και προσθέτει ότι το συγκεκριμένο πρότζεκτ αποτελεί το πρώτο έργο αποκατάστασης ορυχείου λιγνίτη στην Ελλάδα.