Σήμερα η ορθοδοξία γιορτάζει την ανάσταση του Λαζάρου. Τι απέγινε όμως ο Λάζαρος ο δίκαιος μετά το θαύμα του Χριστού;
Το θαύμα της ανάστασης του Λαζάρου αποτελεί ένα από τα πιο ξεχωριστά επιτεύγματα του Χριστού, σύμφωνα με όσα αναφέρουν τις Αγιες Γραφές, πριν την θυσία του Θεανθρώπου και την Ανάσταση. Ωστόσο, πέραν του ίδιου του περιστατικού, λίγα πράγματα είναι γνωστά για τον άνθρωπο που ο Ιησούς διέταξε να εξέλθει του τάφου, νικώντας σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη τον θάνατο.
Ο Λάζαρος υπήρξε αδερφός της Μάρθας και της Μαρίας – η τελευταία ήταν η γυναίκα που έπλυνε με μύρο τα πόδια του Χριστού και τα σκούπισε με τα μαλλιά της – και ζούσε μαζί τους στο χωριό Βηθανία, κοντά στα Ιεροσόλυμα. Φαίνεται πως ο Ιησούς είχε φιλοξενηθεί αρκετές φορές στο σπίτι των αδερφών στο δρόμο του για την Ιερουσαλήμ.
Ο Λάζαρος ο τετραήμερος
Η Καινή Διαθήκη αναφέρει πως ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά και στη συνέχεια πέθανε. Ο Χριστός συνάντησε τις αδερφές του τέσσερις ημέρες μετά τον θάνατό του και πραγματοποίησε το θαύμα. Δάκρυσε και φώναξε προς το μέρος του τάφου: «Λάζαρε δεύρο έξω!», ανασταίνοντας τον Λάζαρο τέσσερις ημέρες μετά τον θάνατό του.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Λάζαρος αποκαλείται από την εκκλησία και τετραήμερος, καθώς έμεινε τέσσερις ημέρες στον Κάτω Κόσμο πριν ο Ιησούς τον επαναφέρει στη ζωή. Οι γραφές αναφέρουν πως τότε, ο Λάζαρος ήταν 30 ετών.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Λάζαρος αποκαλείται από την εκκλησία και τετραήμερος, καθώς έμεινε τέσσερις ημέρες στον Κάτω Κόσμο πριν ο Ιησούς τον επαναφέρει στη ζωή. Οι γραφές αναφέρουν πως τότε, ο Λάζαρος ήταν 30 ετών.
Οι απειλές για τη ζωή του και η διαφυγή στην Κύπρο
Η δραστηριότητα του Χριστού είχε ενοχλήσει το ιερατείο στα Ιεροσόλυμα, που εκτός από τον ίδιο, φαίνεται πως είχε βάλει στο στόχαστρο και τον Λάζαρο. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει πως οι αρχιερείς τον αναζητούσαν προκειμένου να τον σκοτώσουν, αφού ο Λάζαρος ήταν η ζωντανή απόδειξη του θαύματος.
Ο Λάζαρος καταφεύγει στην Κύπρο, όπου συναντά τους αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα που τον χειροτονούν πρώτο επίσκοπο της αρχαίας πόλης Κίτιο. Ο Λάζαρος παρέμεινε στο νησί μέχρι το τέλος της ζωής του.
Η δραστηριότητά του εκεί, του απέδωσε ένα ακόμη όνομα, εκείνο του δίκαιου. Λέγεται πως εκείνος συνδέεται με την Αλυκή της Λάρνακας, που την εποχή που ζούσε ο Λάζαρος ήταν αμπελώνας. Καθώς το μέρος αυτό αποτέλεσε σημείο έντονης αντιπαράθεσης μεταξύ δύο αδερφών. Ο επίσκοπος Κιτίου φέρεται να αποξήρανε την περιοχή, μετατρέποντάς τη σε αλυκή για να δώσει ένα μάθημα στα δύο αδέρφια.
Ο αγέλαστος Λάζαρος
Άλλο ένα επίθετο που συνοδεύει την ιστορία του Λαζάρου είναι Λάζαρος ο αγέλαστος. Οι παραδόσεις τον θέλουν από την ημέρα της ανάστασής του, σκυθρωπό και αγέλαστο. Λέγεται πως όσα είδε και βίωσε τέσσερις ημέρες στον Αδη. Δεν γέλασε, λένε, ποτέ στα 30 χρόνια που έζησε μετά το θαύμα του Χριστού. Η μόνη φορά που χαμογέλασε είναι όταν είδε κάποιον να κλέβει ένα πήλινο αγγείο. «Το ένα χώμα κλέβει το άλλο» φέρεται να είπε στη θέα της κλοπής.
Μετά το θάνατό του, το ιερό λείψανο μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, έπειτα από εντολή του αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ’ του Σοφού.
iefimerida.gr
