Γράφει ο Ευάγγελος Πετρίδης – Μικροβιολόγος
(Πριν αρχίσουν να ακούγονται πάλι ανακρίβειες και θέλοντας να προστατεύσω κάποιους φίλους.)
Η λίμνη της Καστοριάς, φυσική λίμνη ηλικίας αρκετών χιλιάδων ετών, έχει την τύχη να συντηρείται από πολλές φυσικές εισροές νερού και εξίσου σημαντικό, από μία εκροή, στον ποταμό Αλιάκμονα.
Το 1916 η Γαλλική ειρηνευτική δύναμη που τοποθετήθηκε στην πόλη μετά την απελευθέρωσή της, άγνωστο για ποιόν λόγο, έκλεισε την εκροή στην περιοχή Γκιόλε ξεκινώντας τα προβλήματα της σύγχρονης ζωής της. Εμείς, αντί να γκρεμίσουμε την φραγή, την τσιμεντώσαμε και σχετικά πρόσφατα τοποθετήσαμε μεταλλικές, ηλεκτρικές “πόρτες”. Έτσι σταματήσαμε τον φυσικό τρόπο ζωής και άμυνας της λίμνης, μετατρέποντάς την σε μπανιέρα και φυλακίζοντας τα νερά της και μαζί όλα τα τοξικά απόβλητα της ανθρώπινης δραστηριότητας.(λιπάσματα, φυτοφάρμακα, τελικά προϊόντα βυρσοδεψείων, οικιακά λύματα). Αυτή τη στιγμή, πάνω από 850 σπίτια στην πόλη ΔΕΝ είναι συνδεδεμένα στον βιολογικό καθαρισμό, και κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους παραλίμνιους οικισμούς.
Τα χόρτα στην λίμνη ΔΕΝ είναι δείγμα υγείας, ΑΝΤΙΘΕΤΑ, είναι αποτέλεσμα του ευτροφισμού των υδάτων που προκαλείται από τα νιτρικά και φωσφορικά των γεωργικών λιπασμάτων και των οικιακών απορρυπαντικών, καθώς και από τα οργανικά λύματα(κόπρανα κλπ). Υπερτροφικά υδρόβια φυτά σημαίνει τεράστια κατανάλωση οξυγόνου, αναερόβιες συνθήκες στο νερό, παραγωγή δεκάδων τοξικών ουσιών, αύξηση βακτηρίων, επικάλυψη των επιφανειών, σκίαση, θάνατος για το οικοσύστημα και τον υδροβιότοπο.
Το πρώτο θετικό βήμα έγινε πριν 25 χρόνια με την έναρξη του βιολογικού καθαρισμού.
Το δεύτερο που ΠΡΈΠΕΙ να γίνει είναι το ολοκληρωτικό γκρέμισμα της φραγής στην εκροή στον Αλιάκμονα. ΦΟΥΡΝΕΛΟ ΣΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΣΤΟ ΓΚΙΟΛΕ για όποιον δεν καταλαβαίνει.
Το τρίτο είναι η απόκτηση ενός βυθοκόρου καθαρισμού βυθών.
Τα υπόλοιπα, λεπτομερέστερα, θα τα πούμε κάποια στιγμή με χαρτί και καλαμάρι…
(Αυτή, είναι μια περίληψη, ερευνών, μελετών, ειδικών εξετάσεων σε ψαράδες και νερά, διεθνούς βιβλιογραφίας, επισκέψεων σε ξένες λίμνες, που κρατάει πλέον περίπου είκοσι χρόνια.)
