Το θέμα της διαβίωσης σε μια χώρα, είναι πιο περίπλοκο από όσο νομίζουμε. Τo Economist Intelligence Unit, πραγματοποίησε μια έρευνα, συμπεριλαμβάνοντας ποιοτικά στοιχεία για την αξιολόγηση της καλύτερης δυνατής χώρας για να γεννηθεί και να μεγαλώσει ένας άνθρωπος. Τα συμπεράσματα, είναι άλλοτε αναμενόμενα και άλλα όχι… Εμείς, είμαστε Έλληνες και είμαστε αναμενόμενοι… στις εκπλήξεις!
Η θέση μας, κοντά στον…ήλιο.
Πριν λοιπόν υποστηρίξετε την άποψη που πολλοί Ευρωπαίοι έχουν ασπαστεί, ότι δηλαδή η Ελλάδα είναι μια υπανάπτυκτη χώρα, δείτε τους καρπούς της έρευνας του Economist, που φέρνει την Ελλάδα στην 33η θέση της κατάταξης των ιδανικότερων χωρών για να γεννηθεί κανείς! Είναι απίστευτη θέση αν συνυπολογίσει κανείς πως το κατα κεφαλήν εισόδημα της χώρας, γνωρίζει ιστορικά χαμηλά από το 2009 και μετά και το γεγονός ότι η τεράστια οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα, έχει αγγίξει ανθρωπιστικά θέματα όπως η ατομική ψυχολογική κατάσταση και η αίσθηση των προοπτικών για το μέλλον. Παρόλα αυτά, τα κριτήρια της έρευνας έχουν ένα χρονικό όριο πρόβλεψης το οποίο τοποθετείται στο 2030, στο έτος δηλαδή που ένα βρέφος θα φτάσει στην ενηλικίωση. Ασφάλεια, κλίμα, ισότητα φύλων, δείκτες εγκληματικότητας, τήρηση των βασικών αρχών των δικαιωμάτων του ανθρώπου, είναι ορισμένοι παράγοντες που συνυπολογίζονται για να βρεθεί ένας «δείκτης ευτυχίας» για τις χώρες, με μελλοντική προοπτική…
Τα λεφτά, είναι αριθμοί και λένε πάντα τη μισή αλήθεια!
Το συμπέρασμα που βγαίνει από αυτήν την έρευνα είναι πως «τα λεφτά δεν είναι το παν, αν και καλό είναι να υπάρχουν». Μιλώντας συγκεκριμένα, η Γερμανία και οι ΗΠΑ είναι απείρως πιο ανεπτυγμένες χώρες από τη χώρα μας και όμως η 16ηθέση που μοιράζονται, δεν εξηγεί αναλογικά τις οικονομικές δυνατότητες ούτε μεταξύ των δύο χωρών αλλά ούτε και στη σύγκριση με χώρες που είναι χαμηλότερα στη λίστα από αυτές, όπως είναι η Ελλάδα. Η απόδειξη που ξεπερνά και τις όποιες τηρούμενες αναλογίες, είναι η Ρωσία η οποία βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες που είναι στην ουρά της κατάταξης. Πάνω από χώρες με τρομερά ανοδική πορεία στην ανάπτυξή τους όπως είναι η Βραζιλία και η Τουρκία, (μέσα στις 20 μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου και οι δύο) η Ελλάδα αποδεικνύεται για άλλη μια φορά, μια από τις πιο απρόβλεπτες χώρες στον κόσμο! Τόσο απρόβλεπτη και αντιφατική, όσο η ποίηση…
Λες και μελέτησε ελληνική ποίηση ο Economist…!
Ας ξεκινήσουμε λίγο ανάποδα, σκεπτόμενοι πως πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε το καλύτερο! Ο Γιώργος Σεφέρης, αγαπούσε την Ελλάδα με ιδιότυπο τρόπο, πολλές ήταν οι φορές που το παράπονό του ήταν η απόδειξη αγάπης για τη μεγάλη του αγάπη, την Ελλάδα. «Μικροί άνθρωποι, μικρά μυαλά, φόβος, φόβος, φόβος…» έγραφε και από την άλλη, μπορούσε να κρατά την ισορροπία της ελπίδας του γράφοντας. «Λίγο ακόμα, θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν, τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο, τη θάλασσα να κυματίζει, λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα..». Αυτοί οι στίχοι του νομπελίστα Σεφέρη, και, είναι πιο επίκαιροι από ποτέ. Μας θυμίζουν πως ο ήλιος, η θάλασσα, και οι φωνές που ακόμη ηχούν από την αρχαιότητα μαζί με καθετί ανθηρό που γιορτάζει σε αυτόν τον τόπο, δεν είναι δεδομένα και οφείλουμε να τα εκτιμάμε.
Το Economist, είδε στην πράξη πως η Ελλάδα, ακόμη και πληγωμένη, είναι απρόβλεπτη, επειδή μοιάζει περισσότερο με την ποίηση. Η Ελλάδα είναι ποίηση! Αυτό το αποδεικνύει ο άλλος μεγάλος μας ποιητής ο Οδυσσέας Ελύτης! Τί χρειάζεται για να μπορεί να ορθοποδήσει η Ελλάδα;! «Αν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι…». Πώς η ποίηση…δικαιώνει σύγχρονες έρευνες! Είναι μια χώρα ποίημα η Ελλάδα. Τόσο όμορφο να το διαβάζεις αλλά και τόσο δύσκολο να το κατανοήσεις και να το νιώσεις! Αν θα μπορούσε να είναι κάτι από τον Ελύτη, θα μπορύσε να είναι και αυτή ένα «Γεγονός του Αυγούστου»…
Θύμηση και μνήμη σε καιρούς λησμονιάς.
Όσο δύσκολα και να περνάμε, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ζούμε σε έναν από τους πιο ευλογημένους τόπους του κόσμου, όπου φυσική ομορφιά, βουνά και θάλασσες παρέα με την ηλιοφάνεια και τη μεγάλη ιστορία, μπορούν ακόμη να κρατάνε το επίπεδο της ζωής μας πολύ ψηλά. Χρειάζεται μόνο να σκεφτούμε πώς θα κάναμε αν ερχόμασταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Μόνο έτσι θα καταλάβουμε γιατί μπορούμε να φιλοξενήσουμε ακόμη μια όμορφη ζωή και γιατί τελικά είναι προνόμιο το να μεγαλώσει κανείς στην Ελλάδα…
«Ελευθερία και δημιουργικότητα του ανθρώπου μέσα από την ελληνικότητα»… Αυτή ήταν μια φράση, που αιτιολόγησε τη βράβευση του Οδυσσέα Ελύτη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979.
