Η τέχνη έχει τη δύναμη να αλλάξει τον κόσμο. Να τον κάνει καλύτερο σίγουρα. Να επαγρυπνήσει, να ενημερώσει και να συγκινήσει, όλους όσοι έχουν γίνει κοινωνοί του μηνύματος της. Μερικές φορές, επιτυγχάνει το σκοπό της με αριστουργηματικό και σπαραξικάρδιο τρόπο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ανωτέρω, όλα όσα έπραξε o Vahit Tuna, ένας Τούρκος καλλιτέχνης και graphic designer. Στη γειτονική χώρα συνηθίζεται ως παράδοση, η οικογένεια ενός θανόντα, να αφήνει τα παπούτσια του έξω από το σπίτι, ως ένδειξη πένθους, μετά το θάνατό του.
Βασιζόμενος εκεί ο Vahit, θέλησε να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα, για όλες τις γυναικοκτονίες της Τουρκίας, τιμώντας τη μνήμη των θυμάτων, την οποία γρήγορα ξεχνάμε, στην εποχή της πληροφορίας που μας προσπερνά. Βλέπεις, όσο εύκολα μας τραβά την προσοχή μια σχετική είδηση, τόσο γρήγορα εξαφανίζεται στον χαμό των αναρτήσεων, που μας βομβαρδίζουν καθημερινά.
Για αυτό, επέλεξε να γεμίσει τους τοίχους ενός τεράστιου κτιρίου με 440 ζευγάρια παπούτσια, όσες και οι γυναίκες που δολοφονήθηκαν την από τους άντρες ή τους συντρόφους τους. Το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, στην Τουρκία έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και χρειάζεται η συντονισμένη δράση όλων, προκειμένου να σταματήσει. Βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της Κωνσταντινούπολης, όπου και θα παραμείνει για 4 μήνες. Ονομάστηκε Isimsiz (που στα τουρκικά, σημαίνει δίχως όνομα) και ο καλλιτέχνης επέλεξε να χρησιμοποιήσει παπούτσια με τακούνια, ως σύμβολο της δύναμης των γυναικών.
Είναι σημαντικό, η τέχνη να φωνάζει για όσα οι υπόλοιποι σιωπούν!
