γράφει ο Καταπέλτης
Πιες Νερό, να χεις το κεφάλι σου γερό.. Πόσες μα πόσες φορές έχει συζητηθεί η σημαντικότητα της κατανάλωσης του φυσικού πόσιμου νερού και τα οφέλη του για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Ζούμε σε έναν ευλογημένο τόπο, όπου εκτός του απέραντου φυσικού κάλους, υπάρχει έντονο το υγρό στοιχείο. Μία από τις ομορφότερες και μεγαλύτερες λίμνες της χώρας, το μεγαλύτερο σε έκταση ποτάμι, φυσικές πηγές και άλλοι υδάτινοι πόροι κατακλύζουν τα 1720 τ.χλμ της συνολικής γεωγραφικής επιφάνειας του Νομού μας. Όπου σταθείς, όπου περπατήσεις, παντού νερό.. Τόσο νερό που θα λέγε κανείς ότι αυτός ο τόπος ίσως κάποτε ήταν παραθαλάσσιος και όχι ορεινός.
Λογικά, το νερό που ρέει άφθονο, ακολουθώντας τους νόμους της προσφοράς και ζήτησης, θα έπρεπε να το απολαμβάνουμε σε χαμηλό κόστος. Επίσης, λόγω των αμέτρητων ορεινών φυσικών πηγών, θα έπρεπε να το καταναλώνουμε χωρίς φόβο, ποιοτικό, κατάλληλο για κατανάλωση. Και όμως, σχεδόν όπως πάντα σε αυτό τον τόπο, το αυτονόητο γίνεται αδύνατο. Όχι, κ. Δημότη της Καστοριάς, δεν μπορείς να πιεις ασφαλές νερό, δεν μπορείς να προμηθευτείς φθηνό νερό, δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις ούτε καν για να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες.. Δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις όποτε θέλεις εσύ, λόγω των συχνών θερινών διακοπών υδροδότησης, δεν μπορείς να το καταναλώσεις λόγω των τεραστίων ποσοτήτων χλωρίου που κατά καιρούς διοχετεύονται στους κεντρικούς αγωγούς, μετατρέποντας το από το απόλυτο φυσικό αγαθό σε ένα δύσοσμο μείγμα, άγευστο, πολλές φορές επικίνδυνο για την ίδια μας την υγεία.
Οι δικαιολογίες για όλα τα παραπάνω, είναι βούτυρο στο ψωμί των εκάστοτε διοικούντων της Δημοτικής Επιχείρησης, πάντα οι ίδιες και πάντα μα πάντα βασισμένες σε συγκεκριμένες αιτίες.
Για την υψηλή τιμή, φταίει το δάνειο της ΔΕΥΑΚ, το οποίο συνεχώς πληρώνουμε, αλλά σαν σύγχρονη Λερναία Ύδρα, κόβοντας το ένα κεφάλι ξεπετάγονται άλλα δέκα. Για τις συχνές, σχεδόν καθημερινές διακοπές φταίει η καλοκαιρινή λειψυδρία, οι βλάβες από το απαρχαιωμένο δίκτυο, για τις απίστευτα μεγάλες ποσότητες χλωρίου, φταίει η εναρμόνιση μας με τους διεθνείς κανόνες υγιεινής- χλωρίωσης, πάντα για όλα μια δικαιολογία, πάντα μια καλή αιτιολόγηση.
Και έρχεται το περιστατικό με την υδροδότηση της Τοπικής κοινότητας Δισπηλιού, να μας υπενθυμίσει με τον πιο έντονο τρόπο, ότι το νερό του δικτύου μας δεν είναι ασφαλές, ότι το νερό που πληρώνει ο Δημότης με τιμές εφάμιλλες με αυτή του πετρελαίου, είναι ακατάλληλο για πόση. Κανείς δεν έδωσε στοιχεία από πότε υπάρχει αυτό το πρόβλημα, για πόσο χρονικό διάστημα καταναλώθηκε από τους κατοίκους, τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό στην υγεία τους. Οι διοικούντες, ακόμα και σήμερα, παίζουν το παιχνίδι της αποποίησης των ευθυνών, ο ένας πλαγίως κατηγορεί τον άλλο, ως σύγχρονοι Πόντιοι Πιλάτοι νίπτουν τας χείρας τους… Δεν μπορείτε κύριοι, να απαιτείτε προ λίγων μηνών την αύξηση των αποδοχών σας με την δικαιολογία ότι δεν σας φτάνουν και σήμερα να μην αναλαμβάνεται τις ευθύνες σας.. Μια υπεύθυνη στάση, μια επίσκεψη στους κατοίκους, ένα συγνώμη, ίσως και να απάλυνε τις πληγές, ίσως να σας έδινε μια όποια άφεση…
Μια καλή αρχή θα ήταν να πάρετε άμεσα απόφαση, η οποία θα προβλέπει α) την δωρεάν παροχή νερού σε όλους τους κατοίκους του Δισπηλιού για τουλάχιστο ένα έτος, β) την δωρεάν εξέταση όλων των κατοίκων σε εξειδικευμένα ιατρικά διαγνωστικά κέντρα, γ) την ανάληψη της ευθύνης με την σύσσωμη παραίτηση σας..
Αν δεν γίνει κάτι από όλα τα παραπάνω, εγώ προσωπικά δεν ξαναπληρώνω λογαριασμό της ΔΕΥΑΚ.. ΠΟΤΕ… Και αν θέλετε και μπορείτε ελάτε να μου το κόψετε… Θα έχω συμμάχους μου ένα ολόκληρο χωριό.. μια ολόκληρη κοινωνία…
