Αγαπητοί μαθητές χαίρετε!!!
Σας γράφω αυτό το μήνυμα γιατί θεωρώ υποχρέωσή μου, αλλά και ανάγκη μου ταυτόχρονα, να γυρίσω πίσω το χρόνο και να μοιραστώ μαζί σας όλο αυτό που περάσαμε -και συνεχίζουμε να περνάμε- αυτή την ιδιαίτερη και πολύ ξεχωριστή σχολική χρονιά.
Πριν το κάνω, θα ήθελα να ευχηθώ να είστε καλά τόσο εσείς όσο και οι οικογένειές σας… Πόσο χιλιοειπωμένες ευχές αλλά και πόσο ανατριχιαστικά επίκαιρες στην εποχή του «κορονοϊού»!!! Θεωρούμε δεδομένο ότι θα είμαστε καλά, θεωρούμε σίγουρο ότι τα κρούσματα αφορούν άλλες ηπείρους, άλλες χώρες, άλλους νομούς, ώσπου τελικά… τσουπ! Να τα κρούσματα δίπλα μας… Πόσο σημαντικό είναι τελικά να είμαστε υγιείς !!! Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε εύκολα ή λίγο πιο δύσκολα…
11 Μαρτίου, ημέρα Τετάρτη, το σχολείο μας έκλεισε… Μας το είχαν ανακοινώσει από το προηγούμενο βράδυ. Τις δύο – τρεις πρώτες ημέρες δεν μπορούσα να πιστέψω αυτά που ζούσα!!! Στις 16/3 (Δευτέρα) αρχίζω να σας στέλνω τα «μπουκέτα» των ασκήσεών μου: Άλγεβρα, Μαθηματικά Προσανατολισμού, Γεωμετρία… Επαναληπτικές ασκήσεις μέσω messenger !!!! Τότε δεν ήξερα τι λύσεις θα βρει το Υπουργείο για την επίσημη επικοινωνία μας… «Μέχρι να γίνει αυτό, το messenger είναι μια χαρά. Άλλωστε το έχουμε ξαναδοκιμάσει!!», είπα στον εαυτό μου… Οι ασκήσεις ξέρω ότι δεν ήταν εύκολες, αλλά έπρεπε να καλύψουν τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες πολλών διαφορετικών μαθητών. Όσοι μου στέλνατε λύσεις, σε αυτή την ιδιόμορφη ασύγχρονη επικοινωνία μας, γνωρίζετε πολύ καλά ότι τις διόρθωνα και σας απαντούσα με προσωπικό μήνυμα στον καθένα ξεχωριστά!!! Πόσες φορές έπρεπε να βάλω σε σειρά τις φωτογραφίες σας και να τις στρίψω για να «βγάλω άκρη» σε αυτά που γράφετε!!! Αυτό έγινε για δύο εβδομάδες και «κάτι ψιλά» (έως 2/4)… Ήδη γνώριζα ότι η εποχή της σύγχρονης εκπαίδευσης, η εποχή του Webex, είναι προ των πυλών!!
Όσοι θα μπαίναμε στη διαδικασία της σύγχρονης εκπαίδευσης επιμορφωθήκαμε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ετοιμάσαμε τις σημειώσεις μας και βγάλαμε το εβδομαδιαίο πρόγραμμα της Σύγχρονης Εκπαίδευσης του Λυκείου μας… Τετάρτη 8/4 ξεκινά επίσημα το πρώτο μάθημα (για Α’ και Β’ καθώς για την Γ’ είχε ήδη ξεκινήσει…). Πρωτόγνωρη εμπειρία για όλους μας. Ακόμη και έτσι η σχολική ομάδα «συναντιέται» ξανά… Επιτέλους!! Είμαστε ακόμα ζωντανοί ρε γαμώτο!!!!
Πολλά τα προβλήματα-ερωτήματα!!! Έχουν όλοι οι μαθητές συσκευή που μπορεί να μπει στο διαδίκτυο; Έχουν κινητό, tablet, laptop ή PC; Τι λέω όμως. Σύνδεση στο Internet έχουν;; Και αν δεν μπορούν να τα έχουν τι θα κάνουμε;; Πως θα τους βοηθήσουμε ώστε να μη χάνουν την σύγχρονη εκπαίδευσή τους;;; «Αγαπητοί συνάδελφοι, θα κάνετε και ηλεκτρονική τάξη στην οποία θα τοποθετείται το υλικό σας» είναι η απάντηση της Διεύθυνσής μας…. Άντε να δούμε πως θα το μάθουμε και αυτό!!! Τι τάξη; «eclass» ή «e-me»; Ποια είναι καλύτερη; «Καλά» λέω στον εαυτό μου. «Διάλεξε μία, μάθε την και προχώρα. Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο…». Σε αυτό το σημείο έρχεται το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο δίνει το δικαίωμα στους μαθητές να μπαίνουν στις πλατφόρμες του Πανελληνίου Σχολικού Δικτύου από τα δεδομένα του κινητού τους, χωρίς χρέωση!!! Άρα ο καθένας μπορεί, όποτε έχει χρόνο, να μπει στον λογαριασμό του, να ενημερωθεί και να δουλέψει ασύγχρονα…
Η δουλειά συνεχίστηκε πυρετωδώς με συνδυασμό σύγχρονης εκπαίδευσης (τηλεκπαίδευση με το Webex) και ασύγχρονης (ηλεκτρονική τάξη). Τα mail έφταναν κατά εικοσάδες, σχεδόν καθημερινά, με εργασίες πολλές από τις οποίες ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ!! Πολλές ώρες διόρθωση, κούραση αλλά και ικανοποίηση ότι κάνουμε το χρέος μας. Απέναντι στους εαυτούς μας, απέναντι στους γονείς μας, απέναντι στους ανθρώπους που έχασαν μέσα σε μία νύχτα το μεροκάματό τους… Όλο αυτό το διάστημα, οι απαντήσεις που σας αποστέλλω εξακολουθούν να είναι εξατομικευμένες ώστε να ανταποκρίνονται στα ευρήματα και στα ερεθίσματα που μου έδινε ο καθένας από σας… Κάναμε επανάληψη, προχωρήσαμε λίγο πιο κάτω, και εξασκηθήκαμε σε δύο πολύ βασικές δεξιότητες: Η πρώτη ήταν να δουλέψουμε πειραματικά, σαν μικροί ερευνητές. Πείραμα – εικασία – απόδειξη ή απόρριψη, ο μακρύς δρόμος του ερευνητή μαθηματικού-φυσικού-χημικού-ιατρού-βιολόγου-λοιμωξιολόγου και καθενός επιστήμονα που θέλει να προχωρήσει σε κάτι καινούργιο. Βοηθός μας στα πειράματα η καταπληκτική εκπαιδευτική εφαρμογή Geogebra. Η δεύτερη ήταν να μάθουμε να δουλεύουμε κείμενο στο word εμπλουτισμένο με μαθηματικές εξισώσεις και σχήματα. Πολύ χρήσιμο αφού σε λίγο καιρό θα σας καμαρώνουμε στα Πανεπιστήμια… Με όσα παιδιά έδειξαν διάθεση νομίζω ότι πετύχαμε υπέροχα αποτελέσματα. Έβλεπα εργασίες και αναρωτιόμουν: «Αυτός τώρα είναι μαθητής Α’, Β’ Λυκείου ή φοιτητής;;;»
Πέρασε ένας ακόμη μήνας!!! Η κατάσταση ευτυχώς έχει καλυτερέψει, τόσο στη χώρα μας όσο και στον υπόλοιπο κόσμο!! Η ψυχολογία μας έχει ανέβει, αρχίζουμε να βγαίνουμε έξω, να αισθανόμαστε άνθρωποι. Διστακτικά στην αρχή, περισσότερο απελευθερωμένα μετά από δυο-τρεις μέρες. Έρχεται η ώρα να γυρίσουμε στο σχολείο μας, έστω μισοί – μισοί. Ερχόμαστε… Eπιτέλους !!! Από μακριά χαιρετιόμαστε, από απόσταση λέμε αστεία, δεν σας πλησιάζω να δω τι γράφετε, δεν μπορώ να σας χαιρετίσω… «Εντάξει μωρέ, δεν πειράζει… Καλά είναι και έτσι… Από το τίποτα… ». Αχ αυτή η διαρκής σύγκριση με το τίποτα…. Βγάζει νικητή πάντα το ελάχιστο….
Κάποια παιδιά δεν έρχονται. Το κράτος τους δίνει το δικαίωμα να μείνουν σπίτι με μία απλή υπεύθυνη δήλωση των γονιών τους, χωρίς απουσίες. Ναι μεν μπαίνουν, αλλά δεν μετράνε… Πολλά παιδιά λείπουν. «Έχουμε τους παππούδες μας κύριε, φοβόμαστε μην τους φέρουμε κάτι μέσα στο σπίτι…». «Εμένα κύριε ο μπαμπάς μου ανήκει σε ευπαθή ομάδα… Δεν το ρισκάρουμε…». Στο λένε και καταλαβαίνεις ότι θα έδιναν τα πάντα για να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Το σχολείο ανοίγει, αλλά όχι γι’ αυτούς. Η απειλή είναι ακόμη δίπλα μας, δίπλα τους… Μαζί με αυτά τα παιδιά υπάρχουν όμως και τα άλλα. Αυτά που λείπουν γιατί βαριούνται. Με τη συγκατάθεση των γονιών τους εφευρίσκουν τον ευπαθή πληθυσμό. Δεν θα πάνε στο σχολείο, αλλά το βράδυ θα βγουν στην πλατεία με άλλους 10…. «Σιγά τώρα μην πάω στο σχολείο να ακούω τον Δήμου…
Δεν έχω καμιά όρεξη…». Εμείς στη μέση, με «δεμένα» τα χέρια, ανήμποροι να αντιδράσουμε. Ανήσυχοι συζητάμε μεταξύ μας …
Και τι δεν άκουσα όλες αυτές τις ημέρες. Από το ότι «κύριε το πρωί κοιμάμαι και δεν μπορώ να παρακολουθήσω…», μέχρι «αυτή την ώρα που μας βάλατε μάθημα, έχω άλλες δουλειές…» εννοώντας ότι έχει εξ’ αποστάσεως μάθημα με το φροντιστήριο. Ωραία, φτάσαμε στο σημείο να βάζουμε φροντιστήριο τις ώρες λειτουργίας του σχολείου!!! Εμείς βάζουμε, άλλοι μας βάζουν, μικρή σημασία έχει. Το άξιο στοχασμού νομίζω, είναι ότι δεν αντιδράμε …. Εντάξει βρε παιδιά, κοιμηθείτε, κάντε μάθημα στο φροντιστήριο μιας και εκεί σας τα εξηγούν καλύτερα, αλλά κοιτάξτε και τις υποχρεώσεις του σχολείου σας. Τόσο πολύ περιφρονάτε όλο αυτό το υλικό που σας στέλνουμε; Λύστε και από τα δικά μας κάποια άσκηση, δείξτε ένα ενδιαφέρον!!! Άλλωστε αν τα ξέρετε, θα είναι παιχνιδάκι για σας… Σε λίγο θα κληθώ να σας αξιολογήσω. Τι να αξιολογήσω σε αυτά τα παιδιά;; Την αδιαφορία τους και την απαξίωσή τους;; Τη διαρκή αποχή τους από όλες τις προαναφερθείσες προσπάθειες; Το γεγονός ότι για δύο και πλέον μήνες είναι απόντα;; Και αν ναι, τι βαθμό να τους βάλω;;;
Κάπου εδώ θα κλείσω το μήνυμα μου. Μου βγήκε λίγο μεγαλύτερο απ’ ότι περίμενα… Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω τα παιδιά που δούλεψαν και ήταν συνεπή στις υποχρεώσεις τους στο σχολείο. Αυτό που κάνατε παιδιά όλο αυτόν τον καιρό δεν είναι απλώς υπέροχο, είναι συγκινητικό θα έλεγα. Να είστε σίγουροι ότι τα οφέλη αυτής της δουλειάς θα τα βρείτε σύντομα μπροστά σας, στα επόμενα σχολικά σας χρόνια, στην ακαδημαϊκή σας ζωή. Δεσμεύομαι να είμαι δίπλα σας όποια στιγμή με χρειαστείτε… Για τα παιδιά που αδιαφόρησαν και ήταν – είναι απόντες όλο αυτό το διάστημα, δεν ξέρω τι να πω… Πιστεύω πως δεν το κάνετε για να μας στεναχωρήσετε ή να μας μειώσετε… Είναι το τελευταίο που θα θέλατε… Το λέω με βεβαιότητα για το μεγαλύτερο μέρος-σχεδόν το σύνολο των μαθητών μου. Όμως παιδιά, με έχετε φέρει σε πολύ-πολύ δύσκολη θέση. Πως να σας επιβραβεύσω μετά από αυτή τη στάση;;; … Θα μου πεις: «Μπορεί να αλλάξει κάτι;» Όλα αλλάζουν, αρκεί να το θελήσετε… Έστω και τώρα, που φτάσαμε στο τέλος, εγώ θα σας περιμένω… όχι τυπικά παρόντες αλλά ουσιαστικά. Είτε με τη συμμετοχή σας στο μάθημα, είτε στις εργασίες των υπόλοιπων τριών εβδομάδων… Να είστε –να είμαστε- γεροί!!!
O καθηγητής σας, Δήμου Σπύρος
