Απ’ άκρη σε άκρη, η Ελλάδα είναι γεμάτη μυρωδιές, που χαράζονται για πάντα στη μνήμη σου. Όπου και να έχεις πάει, κάθε εικόνα που θυμάσαι συνδέεται με μυρωδιές. Και κάθε φορά που αυτές ξαναζωντανεύουν είναι σαν να ξαναζείς τις όμορφες στιγμές του παρελθόντος, ή ακόμα καλύτερα να προσμένεις καινούριες.
Ο καθένας έχει τις δικές του προσωπικές μυρωδιές, αλλά υπάρχουν και αυτές που είναι κοινές, που οι περισσότεροι από εμάς τις έχουν κατατάξει στις αγαπημένες τους. Είναι αυτές που μυρίζουν Ελλάδα…
- Το κερί στο ξωκλήσι
Όλα εκείνα τα απομακρυσμένα ξωκλήσια σε κάθε απόμερο και άγριο βράχο των ελληνικών νησιών αποκτούν ξανά ζωή χάρη στους τουρίστες που τα επισκέπτονται. Η μυρωδιά του κεριού, τόσο αυτού που ανάβουμε, αλλά και αυτών που σβήνουν σιγά σιγά καθώς φτάνουν στο τέλος τους και ακουμπάνε είτε το νερό είτε την άμμο, είναι πολύ ξεχωριστή και ειδικά τους Έλληνες μας αγγίζει και μας ταξιδεύει με μνήμες.
- Τα σχίνα όταν φυσάει βοριάς
Ποιος από όλους μας παίζοντας ως παιδί την άνοιξη και την αρχή του καλοκαιριού σε παραθαλάσσιες περιοχές δεν έχει πιάσει να μυρίσει τους μικρούς κόκκινους σφαιρικούς καρπούς που έχουν τα σχίνα. Μία μυρωδιά και μία εικόνα που σε ταξιδεύουν πίσω στα παιδικά χρόνια και έστω και για λίγο σε προκαλούν να ξενοιάσεις.
- Η αρμύρα στο κατάστρωμα του καραβιού
Και κάπως έτσι ξεκινούν οι καλοκαιρινές διακοπές. Ο αέρας σου ανακατώνει τα μαλλιά – αλλά είναι από τις λίγες φορές που δεν σε ενοχλεί – κι ενίοτε σε πιτσιλίζει το νερό, έτσι όπως σκάνε τα κύματα. Πιάνοντας το πρόσωπό σου νιώθεις το αλάτι, αλλά δεν σε νοιάζει… είσαι καταμεσής της θάλασσας κοιτώντας τα παροπλισμένα καράβια που σου προκαλούν δέος, βλέποντας τα λιμάνια από τα διάφορα ελληνικά νησιά και το μόνο που μπορείς να σκεφτείς είναι τις διακοπές, που μόλις ξεκίνησαν.
- Το φρεσκοασβεστομένο σπίτι στο νησί
Πόσες φορές δεν έχει τύχει να περπατήσεις σε μία από τις κατάλευκες Χώρες των αιγαιοπελαγίτικων νησιών και να πέσεις πάνω σε κάποιον κάτοικο που με τη βούρτσα του ασβεστώνει για πολλοστή φορά κάποιο σπίτι, προκειμένου να γίνει ακόμη πιο λευκό και από το λευκό και να φωτίζει όλη τη χώρα του νησιού. Ένας ασβέστης που μυρίζει καθαριότητα και σου φέρνει στο νου το Αιγαίο, το ελληνικό καλοκαίρι και τη νοικοκυροσύνη.
- Ο μούστος όταν μπαίνει στα βαρέλια
Τι πιο χαρακτηριστικό για την Ελλάδα από το μούστο και τη μυρωδιά του. Στη χώρα που έζησε ο Διόνυσος και μέθυσε όλους τους αρχαίους Έλληνες με το μοναδικό ελληνικό κρασί, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει βρεθεί στα αμπέλια όταν μαζεύουν τα σταφύλια για να τα πατήσουν ή όταν βάζουν το μούστο στα βαρέλια προκειμένου να ωριμάσει και να φτάσει στο τραπέζι μας σαν βαρελίσιο κρασί. Μία μυρωδιά που κλείνει μέσα της την ιστορία της Ελλάδας.
- Το χταπόδι όταν το χτυπάς
Οι μικροί βλέπουν τους μεγάλους να το χτυπάνε στα βράχια πάνω από 40 φορές προκειμένου να ετοιμαστεί για να μπει στο τηγάνι, στην κατσαρόλα, στα κάρβουνα και να συνοδέψει τα γεύματα μετά τα καλοκαιρινά μπάνια. Αυτή η θαλασσινή αύρα που αναδίδει από τη διαδικασία του χτυπήματος του χταποδιού είναι μία ακόμη ελληνική μυρωδιά που δεν ξεχνιέται εύκολα (όχι ότι όταν μπει στα κάρβουνα, δεν μας τραβάει από τη μύτη….)
- Η μαρίδα που τηγανίζεται για να συνοδέψει το ουζάκι
Οι γνώστες την πετάνε από τη θάλασσα κατευθείαν στο τηγάνι. Ο ιδανικός μεζές για το ούζο, που τρώγεται πριν καν φτάσει στο τραπέζι. Κανείς δεν ανησυχεί αν θα μυρίσει το σπίτι, αφού η νοστιμιά της σε αποζημιώνει πάντα.
- Η ρίγανη όταν την τρίβεις για να την φυλάξεις
Τη μαζεύεις φρέσκια-φρέσκια από το βουνό ή ακόμη κι από την γλάστρα που έχεις στο μπαλκόνι σου. Αφού την αφήσεις να ξεραθεί, πρέπει να την τρίψεις και να την φυλάξεις σε βαζάκια ή σακουλάκια για να την χρησιμοποιείς στην κουζίνα σου. Το άρωμά της δεν συγκρίνεται με τίποτα. Και κάθε φορά που πασπαλίζεις τη σαλάτα σου, σκέφτεσαι ότι οι κόποι σου απέδωσαν καρπούς. Είναι η «κορώνα», το στέμμα κάθε χωριάτικης σαλάτας.
- Ο ελληνικός καφές ενώ ψήνεται στο παραδοσιακό καφενείο
Αν υπάρχει πιο ωραία μυρωδιά, από αυτή του φρεσκοκομμένου καφέ, τότε είναι αυτή του ελληνικού που ψήνεται στη χόβολη. Σου θυμίζει διακοπές στο χωριό, εκεί που περιμένεις στο ένα και μοναδικό καφενείο, με τα τραπεζάκια στον πλάτανο, να καταφθάσει ο καφές σου παρέα με λουκουμάκια και κρυστάλλινο νερό για να συνοδέψει την παρτίδα τάβλι που θα παίξεις με κάποιον από τους υπερήλικες θαμώνες που με το χαμόγελο περιμένουν το νεαρόκοσμο.
- Το χώμα μετά από τα πρωτοβρόχια
Κάθε Σεπτέμβρη περιμένεις να πέσουν τα πρωτοβρόχια για να βραχεί και να μυρίσει το ξεραμένο από τον ήλιο χώμα προκειμένου να μπει το «επίσημο τέλος» στο καλοκαίρι, που παραχωρεί τη θέση του στο βροχερό φθινόπωρο. Το δικό μας χώμα διαχέει επιπλέον ένα κοκτέιλ με μυρωδιές από όλα μας τα βότανα που το κάνουν μοναδικό.
