Χειμώνας, η αγαπημένη εποχή της παιδικής μου ηλικίας. Τον χειμώνα, πάντα η διάθεση μου έπιανε κόκκινο, λόγω του μαγευτικού τοπίου που μας προσέφερε η έντονη χιονόπτωση, η παγωμένη λίμνη, το λευκό που μετέτρεπε την Καστοριά σε Αλπικό χειμερινό θέρετρο. Μου άρεσε που ξυπνώντας το πρωί, πάντα είχα την προσμονή να δω τα κεραμίδια του πατρικού μου σπιτιού καλυμμένα με πυκνό χιόνι, έτσι ώστε να βγω και να παίξω με τους φίλους μου ανέμελα, αρπάζοντας μεγάλες μαύρες πλαστικές σακούλες, κάνοντας διαγωνισμό τσουλήθρας στην ερημωμένη από αυτοκίνητα Μητροπόλεως.
Τα πόδια μετά από πολλές ώρες παιχνιδιού, μούσκεμα και παγωμένα είχαν επιτακτική ανάγκη να ζεσταθούν, να στεγνώσουν για να μην αρπάξουν καμιά χιονίστρα ή καμιά ίωση γενικότερα.. Πάντα θυμάμαι το σπίτι ζεστό, το λέβητα πετρελαίου να μην σταματάει για 5 σερί μήνες, 24 ώρες το 24ωρο το πετρέλαιο ζέσταινε τα παγωμένα ντουβάρια του σπιτιού μας. Ποτέ δεν θυμάμαι τους γονείς μου να συζητάν για την τιμή του πετρελαίου, ποτέ δεν έπεφτε ο θερμοστάτης κάτω από τους 23 βαθμούς. Το σπίτι, μπορεί να μην είχε τις καλύτερες ανέσεις και πολυτέλειες , αλλά πάντα ήταν ζεστό, πολύ ζεστό. Όπως και ζεστά ήταν και τα σπίτια των περισσότερων Καστοριανών.. Καμία αναφορά για την τιμή πετρελαίου, τα πέλετ, τα καυσόξυλα, τα κλιματιστικά inverter, λέξεις ξένες για την εποχή..
Όλα αυτά όμως μεγαλώνοντας άλλαξαν. Ο χειμώνας, έπαψε να είναι η αγαπημένη μου εποχή, όχι γιατί το λευκό μαγικό τοπίο άλλαξε, ούτε γιατί έπαψε να μου αρέσει το χιόνι.. Δεν μου αρέσει ο Χειμώνας γιατί είναι πολυέξοδος, δεν μου αρέσει γιατί με βγάζει από τον προϋπολογισμό μου, δεν μου αρέσει γιατί η τιμή του πετρελαίου έχει φτάσει στον ουρανό, δεν μου αρέσει γιατί ο λέβητας μου καίει κάποιες ώρες του 24ωρου και σε θερμοκρασίες όσο το δυνατόν χαμηλότερες.. Όλοι μα όλοι οι κάτοικοι του νομού ψάχνουν για εναλλακτικές μορφές θέρμανσης, αφού η τιμή του πετρελαίου, το οποίο αποτελεί την κύρια πηγή θέρμανσης έχει αγγίξει φοβερή άνοδο, απαγορευτική για πολλές οικογένειες.
Και ξαφνικά, έρχεται ως δια μαγείας η λύση σε όλα τα παραπάνω, η οποία ακούει στη λέξη αέριο. Ναι, το φυσικό αέριο, με ιλιγγιώδης ρυθμούς διαπερνάει τους ορεινούς όγκους του Νομού μας, μέσω του αγωγού ΤΑΠ, ενός εκ των μεγαλυτέρων αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου της Ευρώπης. Ο ΤΑΠ, έπειτα από πολυετείς εργασίες μεγάλης κατασκευαστικής κλίμακας, ολοκληρώνεται. Έπειτα από μεγάλες πιέσεις, τόσο σε επίπεδο περιφέρειας, όσο και κεντρικής διοίκησης (κυβέρνησης), επετεύχθη η κατασκευή εξόδου-αναμονής φυσικού αερίου στην περιοχή της Ποριάς, με σκοπό την διοχέτευση αερίου σε όλο τον Νομό Καστοριάς. Μεγάλο επίτευγμα, αν αναλογιστεί κανείς ότι αρχικά η κατασκευή αυτής της εξόδου-παροχής δεν συμπεριλαμβανόταν στους σχεδιασμούς της κατασκευάστριας εταιρείας.
Έρχεται όμως το μετά, το οποίο με βρίσκει κάπως απαισιόδοξο. Το κόστος κατασκευής του δικτύου παροχής αερίου είναι τεράστιο. Και ζώντας σε μία άκρως καπιταλιστική κοινωνία, όπου όλα κινούνται γύρω από το βωμό του κέρδους, μια σκέψη μου περνάει από το φτωχό μου μυαλουδάκι. Ποίος νοήμων άνθρωπος θα επενδύσει πάνω από 40 εκατ. Ευρώ, για να κατασκευαστεί το δίκτυο παροχής σε μια ερημωμένη πληθυσμιακά και οικονομικά περιοχή, ευελπιστώντας να κάνει απόσβεση της επένδυσης σε εύλογο χρονικό διάστημα;; Ποία εταιρεία συμπεριλαμβανόμενης και της ΔΕΔΑ, θα έριχνε ζεστά 40 εκ. σε έναν Νομό, με λιγότερους από 40 χιλ. κατοίκους;;; Κανείς.. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα έμπαινε σε αυτή την διαδικασία, θα ήταν απλά αυτοκτονία!!
Σήμερα, διέρρευσε στον τοπικό τύπο, ότι σύμφωνα με το πλάνο της ΔΕΔΑ και τις δηλώσεις του υπευθύνου Στρατηγικού Σχεδιασμού της εταιρείας από την Θεσσαλονίκη, μέσα στα επόμενα 20 χρόνια θα έχει ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός και η υλοποίηση του δικτύου και για την περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.. Από 1 έως και 20 χρόνια!!!! Ήμουν νιός και γέρασα δηλαδή…
Δεν θέλουμε αέριο ούτε σε 5, ούτε σε 10, ούτε σε 20 χρόνια.. Απαιτούμε αέριο άμεσα, χθες…Το μεγάλο πρόβλημα της χρηματοδότησης της κατασκευής του δικτύου φυσικού αερίου, μπορεί και πρέπει να λυθεί μόνο μέσω του ΕΣΠΑ, μόνο μέσω Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων και εκεί θα πρέπει να στρέψουν όλη τους την προσπάθεια οι τοπικοί μας άρχοντες. Βουλευτές, Περιφερειάρχης, Δήμαρχοι, Πρόεδροι, Μητροπολίτες και όλοι τέλος πάντων οι θεσμικοί παράγοντες του τόπου μας θα πρέπει να κάνουν τα πάντα για να εξασφαλιστεί η άμεση και ολοκληρωτική χρηματοδότηση του έργου της κατασκευής του δικτύου παροχής φυσικού αερίου. Τίποτα άλλο, μην ασχολείστε με τίποτα άλλο, μην χαθεί για κανένα λόγο αυτή η ευκαιρία. Μιλάμε για την περιφέρεια με την μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρώπη, για την περιφέρεια με τις χαμηλότερες θερμοκρασίες στη χώρα.
Το φυσικό αέριο, μας δίνει επιτέλους μια μεγάλη ευκαιρία, η οποία πρέπει να τραβηχτεί από τα μαλλιά και θα δώσει μεγάλη ανάσα σε όλες τις εναπομείναντες επιχειρήσεις και νοικοκυριά του τόπου μας.
Μια ευκαιρία, που αν εν τέλει χαθεί, θα χαθεί και η τελευταία ελπίδα ανάπτυξης και προοπτικής για τον τόπο μας.
Εύχομαι το αέριο να μην γίνει για άλλη μια φορά αέρας κοπανιστός
