Αγαπητή Μαμά που δεν εργάζεσαι και μένεις σπίτι με τα παιδιά σου,
Εγώ είμαι μια εργαζόμενη μητέρα. Από τη θέση που βρίσκομαι, μπορώ να σου πω πως είμαστε περισσότερο ίδιες παρά διαφορετικές. Αυτό διαφέρει αρκετά από τα περισσότερα που μπορεί να διαβάσεις με μια σύντομη αναζήτηση στο διαδίκτυο, όπου το θέμα φαίνεται να έχει εξελιχθεί σε πραγματικό αγώνα για το ποια από τις δύο μαμάδες δουλεύει πιο σκληρά ή περνάει χειρότερα το χρόνο της.
Θέλεις να μάθεις τι πιστεύω εγώ; Πιστεύω πως η μητρότητα είναι ένα ομαδικό άθλημα. Πιστεύω πως χρειαζόμαστε η μια την άλλη. Για να το πετύχουμε όμως αυτό και να γίνουμε μια πραγματική κοινότητα, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε πλήρως η μια την άλλη.
Οπότε, για σένα μη-εργαζόμενη μαμά, έχω 5 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για μένα, την εργαζόμενη μαμά:
Δεν έχω την εντύπωση ότι δεν κάνεις τίποτα όλη μέρα
Ξέρω ότι δουλεύεις. Ξέρω ότι δουλεύεις σκληρά. Το γνωρίζω αυτό επειδή είμαι κι εγώ στο σπίτι με τα παιδιά μου τα Σάββατα και τις Κυριακές. Είναι κουραστικό και ο σύζυγός μου είναι εκεί για να με βοηθήσει. Θέλω να ξέρεις πως σε θαυμάζω που μπορείς και διαχειρίζεσαι κάθε μικρό πράγμα των παιδιών σου και ταυτόχρονα φέρνεις εις πέρας όλες τις δουλειές του σπιτιού. Ξέρω ότι δεν είναι καθόλου εύκολο.
Η δουλειά, πραγματικά, δεν είναι ένα διάλειμμα για μένα
Έχω να αντιμετωπίσω αφεντικά, πελάτες και διορίες που με κρατούν σε εγρήγορση και απασχολημένη όλη την ημέρα. Σπανίως κάνω διάλειμμα στη δουλειά για το μεσημεριανό μου φαγητό. Πρέπει να είμαι πάντα ένα βήμα μπροστά στις εργασιακές μου υποχρεώσεις γιατί φοβάμαι συνεχώς το τηλεφώνημα από τη φύλαξη των παιδιών μου. Το «τηλεφώνημα» συνήθως έχει ως εξής: Η κόρη σας έχει ανεβάσει πυρετό, πρέπει να έρθετε να την πάρετε. Οπότε καταλαβαίνεις πως αρκετές φορές πρέπει να παρακάμπτω το διάλειμμα μου στη δουλειά για να είμαι προετοιμασμένη να τα παρατήσω όλα και να πάω στο παιδί μου.
Χρειάζομαι την φιλία σου
Αλήθεια, τη χρειάζομαι. Βλέπω καθημερινά τις δημοσιεύσεις σου στο Facebook και στο Instagram με δραστηριότητες που κάνεις μαζί με άλλες μαμάδες και τα μωρά τους, ζηλεύοντας τις φιλίες που έχεις αναπτύξει μαζί τους. Λαχταρώ μια “παρέα” σαν κι αυτή για τον εαυτό μου, αλλά μου είναι αρκετά δύσκολο να τη χτίσω όσο δουλεύω. Για αυτό όταν με δεις να περνάω δίπλα σου στο πάρκο φορώντας την επαγγελματική μου ενδυμασία, σε παρακαλώ μη με στραβοκοιτάξεις. Προσποιήσου πως είμαι κι εγώ εκεί με τα αθλητικά παπούτσια και το κολάν μου, ακριβώς όπως κάνω αρκετές φορές περνώντας ποιοτικό χρόνο με το παιδί μου αργά το απόγευμα λίγο πριν γυρίσουμε σπίτι για να ετοιμάσω το δείπνο.
Θεωρώ τον εαυτό μου μια μαμά πλήρους απασχόλησης
Σου υπόσχομαι πως κι εγώ όπως εσύ, μεγαλώνω το παιδί μου. Δεν βάζω τη μητρότητά μου σε δεύτερη μοίρα όπως υποστηρίζουν αρκετά άρθρα που διαβάζω. Δεν παύω να είμαι μητέρα τη στιγμή που περνάω την πόρτα και μπαίνω στο γραφείο της δουλειάς μου. Για την ακρίβεια, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Είμαι σε διαρκή επικοινωνία με το σχολείο της κόρης μου και τους γιατρούς της, και προσπαθώ να οργανώνω δραστηριότητες για όλη την οικογένεια σε κάθε ελεύθερη στιγμή της ημέρας. Είναι περίπου ότι θα έκανε και μια μη-εργαζόμενη μητέρα που έχει παιδιά στην σχολική ηλικία. Επίσης, για μένα, μέρος της μητρικής εμπειρίας μου αποτελεί και το γεγονός ότι πρέπει να συνεισφέρω στην οικογένειά μου με οικονομικό τρόπο.
Δεν βάζω την καριέρα μου πάνω από το παιδί μου
Αυτό είναι το θέμα που με πονάει περισσότερο, ειδικά από τη στιγμή που κανένας δεν κατηγορεί τον σύζυγό μου για το ίδιο πράγμα. Εργάζομαι επειδή η οικογένειά μου χρειάζεται την οικονομική στήριξή μου αλλά και επειδή αγαπάω αυτό που κάνω. Επίσης, εργάζομαι επειδή η κοινωνία χρειάζεται περισσότερες γυναίκες στο εργατικό δυναμικό της. Είμαι μέρος της γενιάς των εργαζόμενων μαμάδων που πιέζουν για καλύτερα προνόμια μητρότητας, για ισότητα μεταξύ των μισθών, και περισσότερη γενικά οικογενειακή υποστήριξη. Θέλω τα πράγματα να είναι όσο το δυνατόν καλύτερα για την κόρη μου όταν φτάσει η στιγμή που και εκείνη θα ξεκινήσει την καριέρα της. Το ίδιο πράγμα θέλω φυσικά και για την δική σου κόρη.
Μαμά που δεν εργάζεσαι και μένεις σπίτι με τα παιδιά, χρειαζόμαστε η μια την άλλη. Αντί να ψάχνουμε του λόγους για τους οποίες είμαστε διαφορετικές, ας βρούμε τους τρόπους με τους οποίους θα συμπληρώσουμε η μια την άλλη. Υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι για να το κάνουμε αυτό. Ας το κάνουμε για τις κόρες μας, οι οποίες μπορεί να έχουν περισσότερες επιλογές απ’ ότι εγώ κι εσύ, όταν φτάσει η ώρα να κληθούν να ισορροπήσουν δουλειά και οικογένεια. Ας το κάνουμε για τους γιους μας, οι οποίοι ίσως λάβουν περισσότερη κατανόηση και υποστήριξη από τα αφεντικά τους τη στιγμή που θα λάβουν το τηλεφώνημα που λέγαμε πιο πάνω, και θα πρέπει να φύγουν βιαστικά από τη δουλειά.
Ας γίνουμε όλοι μέρος της ίδιας ομάδας. Θα είναι πιο διασκεδαστικό έτσι, και θα επιφέρει πολλά προνόμια σε όλους μας. Και κάτι τελευταίο: Ξέρω ότι έχεις κι εσύ πολλά να μου πεις τα οποία πρέπει να ξέρω για σένα. Είμαι έτοιμη να σε ακούσω!
