Ένας νεκροθάφτης αποκαλύπτει πώς θα βοηθήσει ως influencer τοπικής κοινωνίας στον εμβολιασμό

Ανάμεσα στους τοπικούς influencers που στρατολόγησε η κυβέρνηση είναι κι ένας ιδιοκτήτης γραφείου τελετών, που δεν διστάζει να πάει κόντρα στα συμφέροντά του.

«Mπαίνω μπροστά κι ας έχω μόνο να χάσω. Γιατί δεν είναι όλα χρήματα σ’ αυτήν τη ζωή. Στην αρχή δεν πολυκατάλαβα τι εννοούσαν, όταν μου είπαν «είσαι influencer της τοπικής κοινωνίας, θέλουμε τη βοήθειά σου».

Δεν έχω πάρει ποτέ λεφτά για ποστ στο Instagram, δεν έχω κάνει ποτέ give away, δεν έχω ανεβάσει ποτέ τον Κοψιάλη στη νεκροφόρα για βόλτα και τσιτ τσατ.

Τελικά αυτοί εννοούσαν το «από πόρτα σε πόρτα influencing». Το από στόμα σε στόμα.

Γενικά δεν είμαι πολύ καλός ούτε σε αυτό. Δεν είμαι τόσο του επιθετικού μάρκετινγκ, δεν λειτουργεί ακριβώς έτσι η δουλειά μας. Δεν χτυπάω πόρτες «ναι, καλησπέρα, μήπως έχετε κανά πεθαμένο για θάψιμο; Ανοίξτε καλέ, κάτι μυρίζω». Κατάλαβες;

Συνήθως με βρίσκουν, δεν τους βρίσκω.

Οπότε τους εξήγησα ότι κάπως έτσι θα κάνω και το influencing υπέρ των εμβολίων.

Ο παπάς, ο δάσκαλος, ο χωροφύλακας, όλες οι προοδευτικές δυνάμεις της πόλης, λειτουργούν διαφορετικά και το σέβομαι. Εγώ όμως είμαι απλά στο κατάστημα και περιμένω τον πελάτη. Ούτε «καθίστε», δεν χρειάζεται να του πω.

Και δεν ξέρω και αν θα τα καταφέρω γενικά, είναι και δύσκολο να τους πείσεις να εμβολιαστούν. Κατ’ αρχάς, έχεις δει πώς είναι εδώ η επαρχία που ζούμε; Γιατί να μην προτιμήσει κάποιος τη ΜΕΘ, πιο όμορφη θα ‘ναι.

Για να με πείσουν να συμβάλλω κι εγώ απ’ το δικό μου μετερίζι, μου πρότειναν διάφορα δώρα. Νομίζουν ότι όλοι είμαστε λιγούρια να παρακαλάμε για κρέμες και σαββατοκύριακα σε ξενοδοχεία. Ευχαριστώ πολύ αλλά εγώ έχω κανονική δουλειά, με αντικείμενο συγκεκριμένο, δεν πουλάω αέρα.

Και να σου πω και κάτι; Πολύ συχνά αυτή η δουλειά, με γεμίζει κιόλας.

«Διάλεξε μια δουλειά που αγαπάς και δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα», έλεγε ο παππούς μου. Εννοείται βέβαια ότι το influencing και να μην το αγαπάς, πάλι δεν χρειάζεται να δουλέψεις ούτε μια μέρα, αλλά εντάξει, ήθελα να πω μια ατάκα του παππού μου, σταυρώστε με.

Ε, λοιπόν, όχι, κύριε Πέτσα. Εγώ δεν θέλω ούτε τα λεφτά σας ούτε κούτες για unboxing. Θα το κάνω τζάμπα. Κι ας με φτιάχνει κάπως το unboxing αλλά απ’ την ανάποδη.

Μέσα στην πανδημία, έριξα δυο πατώματα στο σπίτι. Στο πάνω μένει ο γιος και στο πιο πάνω η κόρη η μικρή. Τώρα θα ρίξω κι ένα τρίτο πάτωμα, ενδιάμεσα στα άλλα δύο. Δεν με νοιάζει πώς, θα το βρω, λεφτά έχω.

Όλη η γειτονιά έχει δει τι χρήμα έχω βγάλει. Ας κάτσουν να σκεφτούν πού τα βρήκα. Τα σάβανα δεν έχουν τσέπες, αλλά αν συνεχίσουμε έτσι στα δικά μου θα βάλω πέντε έξι.

Καλές δουλειές σε όλους».

*Το κείμενο είναι προϊόν μυθοπλασίας

oneman