Η παγκόσμια μέρα ζώων, η οποία έχει καθιερωθεί να εορτάζεται στις 4 Οκτωβρίου κάθε έτους δεν συνιστά παρά μία υπενθύμιση για όσα προσφέρουν και όσα αξίζουν οι τετράποδοι φίλοι μας. Πλήθος δράσεων πραγματοποιήθηκαν από αρκετούς ευαισθητοποιημένους δήμους, όπως για παράδειγμα ο Δήμος Αθηναίων, ο οποίος με αφορμή την ημέρα, δημιούργησε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα με τίτλο «Κάνε click στη στοργή». Μέσα από τη συγκεκριμένη σελίδα, απέστειλε κάλεσμα-πρόσκληση στους δημότες του να προβούν σε υιοθεσία πλήθους τετράποδων, τα οποία αφού είχαν εμβολιαστεί και στειρωθεί όπως ακριβώς προβλέπει δηλ. η νομοθεσία, αποκτήθηκαν από ανάδοχες οικογένειες.
Και σε άλλες όμως περιοχές της χώρας μας, πραγματοποιήθηκαν σημαντικές δράσεις οι οποίες είχαν ως στόχο την ευαισθητοποίηση των πολιτών για τα ζώα, για τις υποχρεώσεις που έχουν οι ιδιοκτήτες των ζώων κ.α.
Στην έρημη Καστοριά μας, στην πόλη που έχουμε επιλέξει να μας εκπροσωπούν θεσμικά δύο κτηνίατροι, ο ένας ως Δημοτικός Άρχοντας και η άλλη στο κοινοβούλιο ως βουλευτής και ως υφυπουργός αγροτικής ανάπτυξης, δεν κουνήθηκε για ακόμη μια φορά φύλο.
Πέρασε η παγκόσμια ημέρα ζώων χωρίς να πραγματοποιηθεί η παραμικρή δράση.
Αντιθέτως, οι αγέλες των δύστυχων αδέσποτων, συνέχισαν μάταια την αναζήτηση τροφής στους γεμάτους από απορρίμματα κάδους, παρενοχλώντας λόγω της πείνας οποιονδήποτε πολίτη υπέπεσε στην αντίληψη τους που κουβαλούσε τρόφιμα.
Σε όποιο σημείο της πόλης βρεθείς, ένα είναι σίγουρο, ότι θα βρεθείς αντιμέτωπος με ομάδες αδέσποτων, τα οποία δυστυχώς τις περισσότερες φορές γίνονται επιθετικά.
Είναι απορίας άξιο, το ότι οι αρμόδιοι φορείς, ενώ το πρόβλημα πλέον έχει μεγεθυνθεί απίστευτα, σφυρίζουν κλέφτικα, αδιαφορώντας επιδεικτικά.
Οι πολίτες, καταγγέλλουν διαρκώς περιστατικά επιθέσεων, αλλά δεν βλέπουν καμία αντίδραση από τους υπευθύνους.
Εδώ όμως οφείλουμε να σταθούμε και στην ανωριμότητα και την έλλειψη παιδείας πλήθους συμπολιτών μας, οι οποίοι ενώ είναι οι ίδιοι κάτοχοι τετράποδου, στην πορεία είτε επειδή το βαρέθηκαν είτε επειδή αδυνατούν να το μεγαλώσουν, του ρίχνουν απλά μια κλωτσιά και το αφήνουν στο έλεος του θεού, με συνέπεια ο αριθμός των ζώων ολοένα και να αυξάνεται.. Εάν όμως λειτουργούσε οργανωμένο αρχείο όπου θα ήταν δηλωμένα-καταγεγραμμένα όλα τα τετράποδα και αν εφαρμοζόταν με κάποιο τρόπο η νομοθεσία, όπου θα επέφερε κυρώσεις και πρόστιμα σε ιδιοκτήτες ζώων που θα τα παρατούσαν εδώ και εκεί, τότε η κατάσταση θα ήταν εμφανώς διαφορετική.
Σε άλλες πόλεις με στοιχειώδη παιδεία, έχουν δημιουργηθεί στοχευμένα προγράμματα στειρώσεων, σημάνσεων, εμβολιασμών, υιοθεσίας αδέσποτων ζώων.
Οι ελάχιστες φιλοζωικές οργανώσεις του τόπου μας, όπως η ΟΠΑΚ, παρά την οικονομική στενότητα των τελευταίων ετών και την μηδαμινή στήριξη των υπευθύνων, λαμβάνουν πρωτοβουλίες τόσο ευαισθητοποίησης όσο και προσωρινής επίλυσης εκτάκτων καταστάσεων, μη μπορώντας όμως και πάλι να δώσουν λύση στο χρόνιο πλέον πρόβλημα των αδέσποτων.
Είναι αλήθεια τόσο δύσκολο και δαπανηρό να κατασκευαστούν συγκεκριμένα σημεία στην πόλη, όπου τα τετράποδα θα μπορούν να σιτιστούν και να δροσιστούν, χωρίς να χρειάζεται να αναζητούν τροφή σε κάδους απορριμμάτων;
Είναι τόσο δύσκολο να συγκεντρωθούν όλα τα αδέσποτα της πόλης, να στειρωθούν, να εμβολιαστούν, να μαρκαριστούν και στη συνέχεια να επαναπροωθηθούν στο φυσικό τους περιβάλλον, αποβάλλοντας μια και καλή τον κίνδυνο πολλαπλασιασμού τους; Και έτσι να οδηγούμαστε στο να αντικρίζουμε σχεδόν σε καθημερινή βάση το φαινόμενο της φόλας από ανθρώπους που μπροστά στην απραξία των αρχών και στην μη αυστηρή εφαρμογή του νόμου, χρίζουν τους εαυτούς τους δικαστές, αφαιρώντας ζωές με το έτσι θέλω..
To κερασάκι στην τούρτα όλων των παραπάνω είναι το άθλιο καταφύγιο ζώων, ένα καταφύγιο (ο θεός να το κάνει) το οποίο μας έχει κάνει κατά καιρούς πανελληνίως ρεζίλι για τις άθλιες συνθήκες και για τις τρισάθλιες υποδομές. Ένας χώρος, όπου αριθμεί περίπου 80 τετράποδα σκυλάκια, τα οποία κατά καιρούς έχουν φτάσει στο σημείο ακόμη και να αλληλοσπαράζονται, λόγω έλλειψης τροφής και σωστών υποδομών.
Δεν έχει περάσει ούτε μισός χρόνος από την ημέρα όπου οι αρμόδιοι διατυμπάνιζαν όλο περηφάνια ότι θεωρείτε σίγουρη η ένταξη και κατασκευή στο πρόγραμμα LEADER, ενός σύγχρονου κυνοκομείου, κόστους τριακοσίων χιλιάδων ευρώ στην περιοχή των Κορεστίων, το οποίο θα έδινε μια και καλή λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων ζώων. Αυτό που έγινε γνωστό προ ολίγων ημερών, είναι ότι η πρόταση απορρίφτηκε ως μη επιλέξιμη, αποδεικνύοντας με τον πλέον περίτρανο τρόπο την έλλειψη θέλησης αλλά και ικανότητας για οριστική επίλυση του τόσο σημαντικού αυτού θέματος.
Όλοι οι σύγχρονοι δήμοι, οφείλουν να έχουν ένα σύγχρονο κυνοκομείο, ένα χώρο ποιοτικό, όπου θα παρέχονται στα τετράποδα ποιοτικές υπηρεσίες, όπου θα μπορεί κάποιος ενδιαφερόμενος να επισκεφθεί και να αποκτήσει νόμιμα και με χαρτιά ένα τετράποδο, αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη για την φύλαξη και επιβίωση του.
Κύριοι, τα καύσιμα στα δημόσια οχήματα επιβαρύνουν την υπηρεσία, (άρα όλους εμάς), οπότε δεν θα χρειαστεί να βάλετε ούτε ευρώ από την τσέπη σας, για να επισκεφτείτε το κυνοκομείο-στολίδι που κατασκευάστηκε προσφάτως στη Δράμα, μήπως και ξεστραβωθείτε και πάρετε καμιά ιδέα..
Τελικά, δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι περισσότερο επικίνδυνο; Τα ανυπεράσπιστα και άβουλα από τις σκληρές συνθήκες ζωάκια, τα οποία περιφέρονται στα σοκάκια αναζητώντας τρόπους επιβίωσης ή η αναλγησία και ο ωχαδερφισμός των αρμοδίων;
