Με μεγάλη στενοχώρια και πόνο ψυχής αποχαιρετώ έναν αγαπημένο φίλο, τον Παναγιώτη Τσιάγγο. Έναν από τους πιο αγνούς και ανιδιοτελείς υποστηρικτές μου, τον «επιτελάρχη» μου στο Άργος. Δεν είχα καλύτερη φωτογραφία μαζί του, τον είχα όμως και θα τον έχω για πάντα στην καρδιά μου. Παναγιώτη σ’ ευχαριστώ και σ’ ευγνωμονώ για όσα έδωσες για μένα, καλό σου ταξίδι ακριβέ μου φίλε…
