Τα σύννεφα που υπάρχουν στον ουρανό δεν είναι όσο ανάλαφρα φαίνονται. Το βάρος τους θα σας εκπλήξει.
Όσοι έχουν πετάξει με αεροπλάνο, έχουν έλθει σε επαφή με σύννεφα. Έχουν δει αυτά τα άσπρα μαγικά ‘πέπλα’ που φαντάζουν ‘αέρινα’. Ανάλαφρα. Χωρίς όγκο ή βάρος. To ίδιο θα σκεφτείτε -πιθανότατα- αν σηκώσετε το βλέμμα μας, σήμερα προς τον ουρανό.
Η πραγματικότητα είναι άρδην διαφορετική.
Όπως αναφέρει το Live Science “τα σύννεφα αποτελούνται κυρίως από αέρα και εκατομμύρια μικροσκοπικά σταγονίδια νερού.
Αυτά σχηματίζονται όταν το νερό συμπυκνώνεται γύρω από ένα σωματίδιο ‘σπόρου’.
Τα ‘σωματίδια σπόρων’ μπορεί να είναι οτιδήποτε -από νιτρικό οξύ έως ατμούς- απελευθερώνεται από τα δέντρα. Γενικά είναι πολύ μικροσκοπικά”.
Σε ό,τι αφορά το ζύγισμα τους που αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορεί να γίνει πρακτικά, υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να γίνει η δουλειά.
Ο πρώτος είναι να ζυγιστούν οι υδρατμοί που το συνθέτουν και πόσο πυκνά είναι τα σταγονίδια.
Η Margaret LeMone, ερευνήτρια του αμερικανικού National Center for Atmospheric Research (ΝCAR), ατμοσφαιρική επιστήμονας που χρησιμοποιεί μοντέλα υπολογιστών, για να μελετήσει το σχηματισμό και την ανάπτυξη των νεφών, των βροχοπτώσεων και τη δομή των καταιγίδων, έκανε τους υπολογισμούς της.
Βάσει προηγούμενων ερευνών, υπολόγισε την πυκνότητα των σταγονιδίων νερού περίπου στο 1/2 γραμμάριο ανά κυβικό μέτρο.
“Μιλάμε για 550 τόνους [499 μετρικούς τόνους] νερού. Είναι το βάρος περίπου 100 ελεφάντων”.
Φυσικά, διαφορετικοί τύποι σύννεφων έχουν διαφορετικά βάρη. Για παράδειγμα, “οι θύσανοι (ανώτερα λευκά νέφη που φαίνονται σαν μεταξωτά) είναι πολύ ελαφρύτεροι, επειδή έχουν πολύ λιγότερο νερό ανά μονάδα όγκου.
Τα cumulonimbus σύννεφα (οι σκοτεινοί κεραυνοί που βλέπετε λίγο πριν από μια καταιγίδα) τείνουν να είναι πολύ πιο βαριά” εξηγεί η LeMone.
Πρέπει να διευκρινιστεί πως δεν είναι όλος ο όγκος του σύννεφου μόνο σταγονίδια. Υπάρχει και αέρας.
Σε κάθε περίπτωση, αν είναι τόσο βαριά, γιατί δεν πέφτουν;
“Τα σταγονίδια είναι τόσο μικρά που δεν πέφτουν πολύ γρήγορα”, διευκρινίζει η LeMone, “η μέση σταγόνα νερού σε ένα σύννεφο είναι περίπου 1 εκατομμύριο φορές μικρότερη από μια σταγόνα βροχής. Τα ρεύματα ανέμου σε μεγάλο υψόμετρο φυσούν αυτά τα μικροσκοπικά σταγονίδια, διατηρώντας τα στον αέρα για πολύ περισσότερο από ό,τι αν ήταν στατικά”.
Επίσης, η μεταφορά θερμότητας βοηθά να κρατηθούν οι σταγόνες ψηλά.
Τέλος, πέφτουν με τη μορφή βροχής.
Όταν τα σταγονίδια σύννεφων κρυώνουν και συμπυκνώνονται το ένα μέσα στο άλλο, μεγαλώνουν και γίνονται τόσο βαριά που πέφτουν στη Γη.
Αν και μια σταγόνα βροχής είναι πολύ μεγαλύτερη από μια σταγόνα σύννεφου, κάθε σταγόνα βροχής εξακολουθεί να έχει διάμετρο μόνο 2 χιλιοστά, σύμφωνα με το Πανεπιστημιακό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Έρευνας.
Αυτές οι μικρές σταγόνες ‘απλώνουν’ το βάρος αρκετά ώστε 550 τόνοι νερού να μην πέφτουν στο κεφάλι μας, όλες μαζί.
