Η απάντηση στις ιστορίες πίσω από κάθε λαχταριστή μας λέξη…
Από το μπέικον μέχρι την πίτσα κι από το σάντουιτς μέχρι το hamburger, κάθε ονομασία φαγητού έχει τη δική της ιστορία. Άλλες ανάγονται στα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, άλλες πήραν το όνομά τους από κάποιον άνθρωπο ή από κάποια πόλη.
Ο κόσμος της γαστρονομίας είναι ένας ζωντανός οργανισμός στον οποίο νέες γεύσεις εφευρίσκονται συνεχώς – το ίδιο ισχύει και για φαγητά που γευόμαστε, σε διάφορες εκδοχές, αιώνες τώρα.
Διαβάστε εδώ την ιστορία 7 τέτοιων περιπτώσεων…
Πίτσα
Η λέξη «πίτσα» έχει την ίδια καταγωγή με τη λέξη «πίτα»: προέρχονται και οι δύο από την ελληνική λέξη «πίττα», η οποία σημαίνει «στερεός» και τη μεταγενέστερη λατινική λέξη «pìnsere» η οποία σημαίνει «πατάω, πιέζω». Αν σκεφτείτε τον τρόπο με τον οποίο η ζύμη πιέζεται μέχρι να γίνει επίπεδη, θα καταλάβετε τη λογική που κρύβεται πίσω από τη χρήση της λέξης.
Μπέικον
Η λέξη «μπέικον» έχει μια αρκετά μακρά ιστορία, πάντως οι ρίζες της ανάγονται στα παλιά γαλλικά του 14ου αιώνα και τη λέξη «bacun», η οποία σήμαινε «πίσω κρέας». Από εκεί, εισήχθη στο αγγλικό λεξιλόγιο. Ακόμα παλιότερα πάντως, σε μία από τις πρωτογερμανικές γλώσσες συναντάται η λέξη «backoz» η οποία σήμαινε « γλουτός»!
Πάστα
Η λέξη «πάστα» είναι, προφανώς, ιταλική, οι ρίζες της όμως φτάνουν στα αρχαία ελληνικά και τη λέξη «παστός» η οποία αναφερόταν σε οτιδήποτε αλατισμένο. Λίγο αργότερα αναφερόταν στο χυλό κριθαριού και όταν την υιοθέτησαν οι Ρωμαίοι αναφερόταν σε οποιοδήποτε είδος ζύμης.
Bagel
Μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα, τα bagel ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή πιάτα της Κρακοβίας, όπου και εφευρέθηκαν για πρώτη φορά. Σύμφωνα με το λεξικό Merriam-Webster, η ορθογραφία της λέξης τότε ήταν «bajgiel», καθώς προερχόταν από τη λέξη «beygl» των Γίντις (γερμανοεβραϊκά), η οποία με τη σειρά της προερχόταν από τη Μέση Υψηλή γερμανική «böugel» η οποία καταγόταν από την Παλιά Υψηλή γερμανική «bouc», η οποία σήμαινε -καθόλου αναπάντεχα- «δαχτυλίδι».
Σάντουιτς
Στον John Montagu, τον τέταρτο κόμη του Σάντουιτς, αποδίδεται η ονοματοδοσία αυτού του εδέσματος. Ενώ η κατανάλωση κρέατος ανάμεσα σε δύο φέτες ψωμί αφορούσε αρχικά τις κατώτερες οικονομικά τάξεις, σα φαγητό που συνόδευε το ποτό, η αγγλική αριστοκρατία το ιδιοποιήθηκε σα βραδινό σνακ, γύρω στα 1700. Αν και αυτού του τύπου το φαγητό αρχικά αποκαλούνταν «ψωμί και κρέας» ή «ψωμί και τυρί», οι φίλοι του κόμη δελεάστηκαν από τις συχνές αιτιάσεις του για ένα τέτοιο σνακ ενώ έπαιζε χαρτιά με το ένα χέρι και άρχισαν να ζητούν από τον μπάτλερ «το ίδιο που τρώει και ο Σάντουιτς!». Αυτή ήταν η αρχή της ιστορίας…
Βούτυρο
Προέρχεται από την ελληνική λέξη «βούτυρον» η οποία σήμαινε «τυρί αγελάδας» (βοῦς και τυρός). Αργότερα υιοθετήθηκε από τους Ρωμαίους οι οποίοι άρχισαν να την αποκαλούν «butyrum». Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πώς στ’ αγγλικά έγινε «butter».
Hamburger
Είναι ευρέως γνωστό ότι το hamburger ονομάστηκε έτσι χάριν της πόλης του Αμβούργου. Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα το λιμάνι του Αμβούργου αποτελούσε μια κεντρική στάση για τα πλοία που ερχόντουσαν από τη Ρωσία και οι Ρώσοι έφερναν μαζί τους συνταγές για ψιλοκομμένο ταρτάρ. Ενώ η εκδοχή με το ψημένο ψωμάκι έγινε αρκετά δημοφιλής στο Αμβούργο, η λέξη «hamburger» εφευρέθηκε από τους ιδιοκτήτες των εστιατορίων της Νέας Υόρκης, έτσι ώστε να δελεάσουν τους τότε πρόσφατα αφιχθέντες Γερμανούς μετανάστες οι οποίοι έψαχναν να γευτούν κάτι οικείο.
