Υιοθετώντας ένα ενήλικο ή ακόμα και ένα πιο γέρικο ζωάκι, όχι μόνο σώζουμε μια ζωή, αλλά του δίνουμε στην κυριολεξία μια δεύτερη ευκαιρία
Υιοθεσία ενήλικου ή γέρικου ζώου: Γιατί να το κάνεις και ποια είναι τα οφέλη
Από ένα μικρό παιδί θα ακούσεις σχεδόν πάντα τη φράση «Θα πάρουμε ένα κουτάβι;». Αυτή η κουβέντα είναι χιλιοειπωμένη από τόσα παιδάκια αλλά και ενήλικες, η απόκτηση όμως ενός μωρού -γιατί περί αυτού πρόκειται- δεν είναι πάντα μια απλή υπόθεση.
Όταν ένα κουτάβι έρχεται στην οικογένεια πρέπει να ξεκινήσουν όλα από την αρχή, με καθημερινά τεστ υπομονής και ψυχραιμίας για τους ανθρώπους (μιλάω ως πρόσφατα παθούσα) και με γεμάτες μπαταρίες, να τρέχει από δω και από κει, να καλπάζει ευτυχισμένο μέσα στο σπίτι (τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί ο πρώτος εμβολιασμός) για το κουτάβι. Αυτή είναι μια δοκιμασία στην οποία πολλοί δεν είναι διατεθειμένοι να υποβάλουν τον εαυτό τους και έτσι δεν θα αποκτήσουν ποτέ το κατοικίδιο που μπορεί υπό διαφορετικές συνθήκες να ήθελαν.
Παρ’ όλα αυτά υπάρχει μια υπέροχη λύση, το να υιοθετήσουμε ένα ενήλικο ζωάκι. Σε πολλούς μπορεί αρχικά να μην αρέσει η ιδέα αυτή επειδή θεωρούν ότι τα κουτάβια είναι πιο γλυκά, αλλά αυτό δεν είναι πάντα αλήθεια.
Υιοθετώντας ένα ενήλικο ή ακόμα και ένα πιο γέρικο ζωάκι, όχι μόνο σώζουμε μια ζωή, αλλά του δίνουμε στην κυριολεξία μια δεύτερη ευκαιρία.
Είναι σημαντικό να δούμε κάποια από τα οφέλη που θα μπορούσε να έχει αυτή η απλή αλλά τόσο σημαντική κίνηση.
- Λιγότερη ενέργεια. Τα πιο μεγάλα σε ηλικία ζωάκια είναι συνήθως λιγότερο δραστήρια και χρειάζονται λιγότερη άσκηση συγκριτικά με ένα νεότερο. Θα μπορούσε να είναι ιδανική συντροφιά για κάποιον ο οποίος δεν έχει πολύ χρόνο να διαθέτει σε πολύωρη άσκηση και πολλές βόλτες (χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι το παραμελούμε).
- Πιο ήρεμα. Σε αντίθεση με τα νεαρότερα ζώα είναι που είναι στο πικ της ηλικίας τους, είναι πιο πιθανό να προτιμούν απολαύσουν μια ήσυχη βραδιά στο σπίτι, παρά να βγουν για ένα μεγάλο περίπατο. Μεταξύ μας, αυτό είναι μια άποψη με την οποία όλοι ταυτιζόμαστε μεγαλώνοντας.
- Πιο εκπαιδευμένα. Αυτό δεν ισχύει πάντα αλλά, καθώς μπορεί και να έχουν την τύχη ή την ατυχία να έχουν ζήσει σε κάποιο άλλο σπίτι, είναι πιθανό ήδη να γνωρίζουν κάποιους βασικούς κανόνες συμβίωσης όπως πού πρέπει να λερώσουν ή πώς να αντισταθούν στο να σκίσουν τα αγαπημένα μαξιλάρια μας, αλλά δυστυχώς ποτέ αυτά τα κακόγουστα που έφερε κάποτε μια θεία μας από το εξωτερικό (συγχωρήστε τα όποια προσωπικά βιώματα παραθέτω)!
- Καλή παρέα. Για κανένα ζωάκι δεν μπορεί να πεις ότι δεν είναι η καλύτερη παρέα, αλλά ένα ενήλικο ζώο μπορεί να προσφέρει μια ήρεμη συντροφιά χωρίς να παίζει ασταμάτητα μέχρι να κουραστεί και να αποκοιμηθεί. Κάτι το οποίο μπορεί να είναι η αδυναμία μας αλλά δεν καταλαβαίνει πάντα τα όριά μας.
- Ευγνωμοσύνη. Όποιος έχει σώσει κάποιο ζωάκι από τον δρόμο μπορεί να καταλάβει αυτό που γράφω. Για πάντα θα είναι ευγνώμων σε εμάς και θα μας το δείχνει κάθε στιγμή που είναι δίπλα μας με αυτά τα μεγάλα (πρώην) μελαγχολικά μάτια του.
Σε κάθε περίπτωση, όταν επιλέξουμε να προσθέσουμε ένα καινούργιο μέλος στην οικογένειά μας πρέπει να γνωρίζουμε τι συνεπάγεται με αυτό. Φυσικά, είτε διαλέξουμε ένα νέο ζωάκι είτε κάποιο ενήλικο ή και ακόμα ένα ηλικιωμένο, η δέσμευση και η αγάπη είναι πάντα εκεί. Συνήθως τα ζωάκια σε μεγαλύτερη ηλικία είναι πιο δύσκολο να βρουν την παντοτινή τους οικογένεια και να έχουν και αυτά (όπως και εμείς!) τη ζέστη αγκαλιά που τους αξίζει για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους.
Αναστασία Στουπάκη
