Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου, κάτι που δεν ισχύει όμως και στο Ηνωμένο Βασίλειο, αφού εκεί η ημέρα γιορτάζεται κατά την πρώτη Πέμπτη του Μαρτίου. Η Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1995 κι έκτοτε αποτελεί έναν ετήσιο θεσμό, υπό την αιγίδα της UNESCO, με σκοπό την προώθηση της ανάγνωσης, των εκδόσεων και των πνευματικών δικαιωμάτων.
- Η σύνδεση μεταξύ της 23ης Απριλίου και των βιβλίων για πρώτη φορά το 1923 από Ισπανούς βιβλιοπώλες, οι οποίοι ήθελαν να αποτίσουν φόρο τιμής στον Ισπανό νοβελίστα, ποιητή και συγγραφέα θεατρικών έργων, Miguel de Cervantes, ο οποίος απεβίωσε εκείνη την ημέρα. Το magnum opus του Cervantes, ο «Δον Κιχώτης», θεωρείται ότι είναι το πρώτο σύγχρονο ευρωπαϊκό μυθιστόρημα, είναι ένα κλασικό της δυτικής λογοτεχνίας και θεωρείται από τα καλύτερα λογοτεχνικά έργα που γράφτηκαν ποτέ.
- Το 1995, η UNESCO αποφάσισε ότι η Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου και Ημέρα Πνευματικών Δικαιωμάτων θα πρέπει να γιορτάζονται την ίδια ημερομηνία, λόγω του Φεστιβάλ της Καταλονίας κι επειδή η ημερομηνία είναι επίσης η επέτειος της γέννησης και του θανάτου του William Shakespeare, του θανάτου των Miguel de Cervantes, Inca Garcilaso de la Vega και Josep Pla και της γέννησης των Maurice Druon, Manuel Mejía Vallejo και Halldór Laxness.
- Αν και η 23η Απριλίου αναφέρεται συχνά ως επέτειος θανάτου του William Shakespeare και του Miguel de Cervantes, αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό. Ο Cervantes πέθανε στις 22 Απριλίου και θάφτηκε στις 23 με βάση το Γρηγοριανό ημερολόγιο, αλλά εκείνη την περίοδο στην Αγγλία χρησιμοποιούσαν το Ιουλιανό ημερολόγιο. Αν και ο Shakespeare πέθανε στις 23 Απριλίου σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο που χρησιμοποιούσε η χώρα του εκείνη την εποχή, στην πραγματικότητα πέθανε έντεκα ημέρες μετά τον Cervantes, λόγω της ασυμφωνίας μεταξύ των δύο ημερολογιακών συστημάτων. Φάνηκε όμως ότι εμφανής αντιστοιχία των δύο ημερομηνιών ήταν μια ευτυχής συγκυρία για την UNESCO.
- Η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη σε όλους τους συγγραφείς και τα βιβλία, αλλά προσβλέπει επίσης στο να ενθαρρύνει τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τους νέους να ανακαλύψουν τη χαρά της οργάνωσης και να τιμήσουν όλους εκείνους που προσπάθησαν και συνεχίζουν να συμβάλλουν στην κοινωνική και πολιτιστική πρόοδο της ανθρωπότητας.