Υπήρξα πρόσφατα δέκτης της ερώτησης: «Τι χρώμα έχει η ζωή σου;»…
Αυθόρμητα απάντησα: «Το χρώμα του ουράνιου τόξου!».
Όλα τα χρώματα μαζί, έσπευσα να εξηγήσω. Δεν μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιο. Το κάθε πράγμα στη ζωή μας έχει το δικό του χρώμα και τη δικιά του αξία. Τίποτα και κανέναν δεν πρέπει να υποτιμάμε. Και να μην ξεχνάμε να χρωματίζουμε και το παραμικρό λεπτό. Να μην αφήνουμε τίποτα άχρωμο. Άχρωνο ναι, μη επιτρέποντας στον χρόνο να το φθείρει, αλλά άχρωμο όχι. Δεν τη θέλουμε άχρωμη τη ζωή μας. Ακόμη κι αν καμιά φορά μπλέκουμε με τα τόσα πολλά χρώματα, είναι καλύτερα από μονότονο σκηνικό.
Το σκηνικό, λοιπόν, του ουράνιου τόξου εντυπωσιακό. Έρχεται να κλέψει την παράσταση μετά από μια δυνατή βροχή. Μη σκοτεινιάζεις όταν βλέπεις και τον ουρανό να σκοτεινιάζει. Τον ουρανό σου…
Μη φοβάσαι την καταιγίδα που θα ακολουθήσει. Θυμήσου ότι σύμφωνα με τη Φυσική, όσο πιο μεγάλο είναι το μέγεθος των σταγόνων τόσο πιο εντυπωσιακό είναι το ουράνιο τόξο που θα ξεπροβάλει μετά. Να το πιστεύεις βαθιά μέσα σου, ότι κάτι καλό θα επακολουθήσει από μια δύσκολη περίοδο της ζωής σου. Πολλά χρώματα θα εμφανιστούν και θα καλύψουν ό,τι άσχημο γράφτηκε στην καρδιά σου. Μπορεί να μην έχουν τη δύναμη να το σβήσουν τελείως, αλλά μπορούν να σε κάνουν και πάλι να λάμπεις. Όπως λάμπει και το ουράνιο τόξο…
Σύμφωνα με παλιές δοξασίες, στη βάση του βρίσκεται παγιδευμένο ένα μικροκαμωμένο γέρικο ξωτικό με πολλούς θησαυρούς στην κατοχή του. Κι όποιος καταφέρει να φτάσει εκεί και να το ελευθερώσει, εκείνο του προσφέρει ως αντάλλαγμα την πραγματοποίηση τριών ευχών. Αλήθεια, ποιες θα ήταν οι ευχές σου; Προβληματίστηκα πολύ. Παντού ακούς τις κοινότυπες υγεία-αγάπη-ευτυχία. Φυσικά και είναι σημαντικότατα και τα τρία. Όμως σκέφτηκα ότι θα ήθελα να δημιουργήσω μια καινούρια τρισυπόστατη ευχή. Από το ύψιλον της υγείας σκέφτηκα τη λέξη υπομονή. Από το άλφα της αγάπης τη λέξη άνοιξη και από το έψιλον της ευτυχίας τη λέξη ειρήνη. Υπομονή-άνοιξη-ειρήνη ζήτησα, λοιπόν, από το ξωτικό. Αν έχεις υπομονή στη ζωή σου ξεπερνάς κάθε δυσκολία, αν έχεις άνοιξη, είσαι πάντα ευδιάθετος κι αν έχεις και ειρήνη έχεις την αναγκαία σε όλους μας ηρεμία στην ψυχή σου…
Το ρίσκο ήταν μεγάλο για να καταφέρω να φτάσω στη βάση του ουράνιου τόξου και η δυσκολία τεράστια για να το βρω. Ρίσκο διότι σύμφωνα με διάφορους μύθους είναι πολύ επικίνδυνο να το ψάχνεις, ακόμη και μόνο να το δείξεις με το δάχτυλό σου. Δυσκολία γιατί δεν υπάρχει ουσιαστικά κάπου στην πραγματικότητα ώστε να βρεις τη βάση του! Αποτελεί απλώς μια ψευδαίσθηση. Μια οφθαλμαπάτη… Εγώ όμως δε φοβήθηκα και δεν κουράστηκα στιγμή να ψάχνω. Και τελικά κατάφερα και το βρήκα! Γιατί πολύ απλά το είχα εγώ δημιουργήσει.
Καμιά φορά στη ζωή μας μοιάζει αδύνατη η κατάκτηση κάποιων στόχων και ενίοτε τα παρατάμε. Δεν πρέπει όμως! «Κι αν δε βρεις την άνοιξη, τη φτιάχνεις», έλεγε ο Οδυσσέας Ελύτης. Μην τα παρατάς ποτέ! Φτιάξε το δικό σου ουράνιο τόξο. Είναι το μονοπάτι που οδηγεί στον παράδεισο, όπως άλλοι λαοί παλιά πίστευαν. Βάλε ό,τι χρώματα εσύ θες. Τα αγαπημένα σου! Και ταξίδεψε μαζί του. Παρακίνησε και τους γύρω σου να φτιάξουν το δικό τους ή να βρουν αυτό που τους ταιριάζει.
Δώσ’ τους λίγο από τα χρώματά σου να πάψουν να είναι μονότονοι και μετά άσ’ τους ελεύθερους να συνεχίσουν το δικό τους «βάψιμο».
Το δικό τους ταξίδι. Να βρουν την βάση τους, τον παράδεισό τους.
«Εσένα τι χρώμα έχει η ζωή σου;»…
Μαρία Ιατρίδη- εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας.
