Άνθρωπο δε σε κάνουν τα πτυχία σου. Εκείνα μπορούν να σου ανοίξουν τον δρόμο για την είσοδό σου στον κόσμο της γνώσης και αποτελούν την κύρια επισφράγηση των κόπων σου.
Άνθρωπο σε κάνει η παιδεία, η οποία, τις περισσότερες φορές, ελάχιστη σχέση έχει με τα πτυχία, αφού είναι κυρίως αποτέλεσμα μίας σειράς αλληλεπιδράσεων μεταξύ του περιβάλλοντος στο οποίο μεγάλωσες με όλες τις σημαντικές ζυμώσεις που ο χρόνος πραγματοποίησε εντός σου.
Άνθρωπο δε σε κάνουν τα πτυχία σου, αλλά ο τρόπος με τον οποίο επέλεξες να φερθείς στον διπλανό σου, όταν κανένας δεν ήταν εκεί, ώστε να σε επιβραβεύσει για τη συμπεριφορά σου. Άνθρωπο σε κάνει η επιθυμία σου να κάνεις τον άλλον να χαμογελάσει, ακόμη κι αν χρειαστεί να “σκοτώσεις” την υπερηφάνεια σου.
Άνθρωπο σε κάνει ο σεβασμός που επιδεικνύεις χωρίς προυποθέσεις και προαπαιτούμενα τόσο στο μικρό παιδί που θα συναντήσεις στην παιδική χαρά όσο και στους πιο υψηλά ιστάμενους. Άνθρωπο θα σε κάνουν οι ευγενικές χειρονομίες χωρίς κανέναν προφανή λόγο και οι πράξεις σύμπραξης και αγάπης σε εκείνους που διστάζουν να ζητήσουν τη βοήθειά σου.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος πρέπει πρωτίστως να μάθεις να ιεραχείς και να μετράς τις αξίες σου και όχι τα πτυχία σου. Να ζυγίζεις το βάρος των λέξεών σου πριν τις αφήσεις να καρφώνονται σαν βέλη κάθε φορά που ο στόχος γυρίζει την πλάτη του και να έχεις την ικανότητα να οριοθετείς την ελευθερία σου, αποφεύγοντας να λειτουργείς εις βάρος των άλλων.
Αν πράγματι θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως η ζωή συνηθίζει να ανεβάζει τους ταπεινούς και μεγαλόψυχους, που η αγκαλιά τους χωράει τον κόσμο όλο και που δεν περιμένει τα πράγματα ν᾽αλλάξουν μόνα τους, αλλά γίνεται ο ίδιος η αλλαγή που θέλει να δει στον κόσμο. Αν, όντως, είσαι άνθρωπος και το νιώθεις μέσα σου, προστάτευσε τον αδύναμο και βρες τη δύναμη να αντιστέκεσαι σε ό,τι μαυρίζει την ηθική και την αισθητική σου. Μάθε να αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεών σου και μη διαλέγεις ποτέ τον εύκολο δρόμο, πουλώντας όλα εκείνα που πίστευες όταν ακόμη ήσουν νέος.
Άνθρωπο σε κάνει ο τρόπος που αγαπάς και ερωτεύεσαι, η συμπεριφορά σου απέναντι στον σύντροφό σου, ο τρόπος που μιλάς στα παιδιά σου, η σχέση που καλλιεργείς με τους φίλους σου, το πόσο ανοιχτά λες τη γνώμη σου στους εχθρούς σου, η σχέση που έχεις επιλέξει να χτίσεις με τους γονείς σου. Δε θα γίνεις ποτέ άνθρωπος, αν το μόνο που σ᾽ενδιαφέρει είναι να ξεπεράσεις και να υπερβείς την ανθρώπινη φύση σου, καλύπτοντας τα κενά σου πίσω από αμέτρητα πτυχία, που τις περισσότερες φορές στέκονται και σε κοιτάζουν άψυχα κάνοντας έναν εκκωφαντικό θόρυβο, που μόνο οι εσωτερικές σου ανασφάλεις είναι σε θέση να ακούσουν.
Αν θέλεις όχι μονάχα να λέγεσαι, μα και να λογαριάζεσαι για άνθρωπος, πρόσεξε μη σταθείς ένα απλός καλοπληρωμένος από τη ζωή, που έμεινε να αισθάνεται το αδιάφορο πέρασμα των ανθρώπων από τη ζωή του. Εν ώρα παραίτησης και συνεχούς άρνησης, απόβαλε τη θλίψη, την κακεντρέχεια και την αρνητικότητα. Βλέπεις με πόση μαεστρία κατάφερε ο άνθρωπος να αντιταχθεί στη φύση του και να πείσει τον εαυτό του πως δεν έχει καμία ανάγκη από τους ομοίους του; Η δυσκολότερη όλων των τεχνών είναι όχι μόνο να λέγεσαι, μα και να είσαι Άνθρωπος.
Περσεφόνη Χρυσαφίδου
