Πιάνεις τον εαυτό σου να απομονώνεται από τις παρέες και καθετί κοινωνικό. Και όλο λες “δεν έχω σήμερα κέφι, δε θα βγω, άστο γι’ άλλη φορά”.. Μα τα ίδια λες και την άλλη φορά! Και προτιμάς να κλείνεται στον εαυτό σου, στο μοναχικό κλουβί σου και να χάνεσαι στις αρνητικές σκέψεις σου. Γιατί; Είναι κάτι προσωρινό και φυσιολογικά ανθρώπινο που τυχαίνει σε κάποιες φάσεις σε όλους μας ή σου έχει γίνει συνήθεια;
Γιατί τόση βαρεμάρα, απαισιοδοξία και μαυρίλα; Γιατί απομονώνεις τον εαυτό σου και μπλοκάρεις την ψυχοσωματική σου υγεία; Οι σκέψεις δε σταματούν και οι έννοιες δεν τελειώνουν. Τα προβλήματα δε λύνονται με “σταυρωμένα τα χέρια”, ούτε κρατώντας το κεφάλι σου! Δε θα έρθει ένα μαγικό χέρι να μας ελαφρύνει από τα καθημερινά βάρη και να μας κάνει να τα βλέπουμε όλα ρόδινα και απλά. Εμείς θα φροντίσουμε γι’ αυτό!
Γι’ αυτό σου λέω, έλα! Σήκω! Φτιάξε τις συνθήκες και βρες το κέφι για μια βόλτα με τους φίλους. Μην αναβάλλεις για άλλη φορά τον χαλαρό καφέ με την παρέα σου και μην αρνηθείς την εκδρομή που θα ενεργήσει ως αναζωογονητική ένεση στην καθημερινότητά σου. Μην περιμένεις να αδειάσουν τελείως οι μπαταρίες σου για να τις ξαναφορτίσεις! Φρόντισε να είναι πάντα μισογεμάτες και όχι μισοάδειες με την ενέργεια από το χαμόγελό σου, την αισιοδοξία σου, το κέφι σου και την καλή σου διάθεση. Η ζωή προχωρά. Βγες. Όχι την άλλη φορά. Τώρα. Όχι αύριο. Σήμερα.
Δέσποινα Χατζάκη
