Ακούς την διάγνωση και νιώθεις να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σου, δεν είναι δυνατόν να μου συμβαίνει αυτό .Γιατί σε μένα. Νοιώθεις μουδιασμένος, φοβισμένος ,θυμωμένος. Δεν θέλεις να πιστέψεις όσα σου εξηγεί ο γιατρός. Δεν μπορείς να αναπνεύσεις ,νοιώθεις δυσφορία, δεν θέλεις άλλο να σκέφτεσαι, ούτε να φας ,ούτε να κοιμηθείς, θέλεις απλά να ξυπνήσεις από αυτόν τον εφιάλτη.
Η λέξη καρκίνος φοβίζει κάθε άνθρωπο. Είναι η διάγνωση που οι ασθενείς μου φοβούνται περισσότερο από κάθε άλλο. Κάποιοι φόβοι για τον καρκίνο είναι βασισμένοι σε αστικούς μύθους, σε πρόχειρες αφηγήσεις και παραπληροφόρηση. Το να φαντάζεται κάποιος τα χειρότερα, είναι πιο τρομακτικό από το να ενημερωθεί για τον καρκίνο, την εξέλιξη και την πραγματική διάσταση του προβλήματος. Άλλωστε ο καρκίνος αποτελεί μέρος της καθημερινής μας ζωής, δεν είναι πια ταμπού.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου μας υπενθυμίζει πως μόνο αν κινητοποιηθούμε όλοι, οι φορείς, οι ενώσεις, οι κυβερνήσεις και αν ο καθένας μας ως μονάδα-πολίτης- ασθενής, αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν θα ελαττωθούν οι θάνατοι από καρκίνο. Οι κοινωνίες επιβαρύνουν το μέλλον τους με το να αδιαφορούν για την προαγωγή της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης.
Είναι πλέον επιβεβαιωμένο πως μεγάλο μέρος των περιστατικών καρκίνου μπορούν να αποφευχθούν μέσω της πρόληψης (30% – 50%). Ο καθένας λοιπόν έχει την ευθύνη να προσέξει τον τρόπο ζωής και διατροφής του (κατανάλωση αλκοόλ, διακοπή καπνίσματος, γυμναστική). Ο κάθε ένας έχει την ευθύνη να πραγματοποιεί τις απαραίτητες προληπτικές εξετάσεις, ανάλογα με την ηλικία και το οικογενειακό του ιστορικό. Το κράτος οφείλει να υποστηρίζει διάφορες προληπτικές δράσεις (πχ εμβολιασμούς) και να ενημερώνει τους πολίτες. Οι φορείς πρέπει να διεκδικούν, να αναδεικνύουν και να συμμετέχουν στην λύση των προβλημάτων.
Μπορεί η πορεία του καρκίνου να είναι αυξητική, το ίδιο είναι όμως και οι επιτυχίες της ιατρικής έρευνας. Περιπέτεια, εμπειρία, μάχη ,όπως και να τον πεις, μπορείς να βγεις νικητής Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως ένα μεγάλο μέρος των θανάτων από καρκίνο μπορούν να αποφευχθούν μέσω της έγκαιρης διάγνωσης και της θεραπευτικής αντιμετώπισης. Ο καρκίνος είναι τόσο ομαδικός όσο και ατομικός αγώνας. Όλοι μας μπορούμε να συμβάλλουμε στην καταπολέμηση του καρκίνου. Οι συγγενείς, δίνουν τον αγώνα από το δικό τους μετερίζι. Ο πρωταγωνιστής καλείται να δείξει πόσο ώριμη και συνειδητοποιημένη στάση έχει απέναντι στην ζωή, αφού οι συνέπειες του καρκίνου έχουν αντίκτυπο όχι μόνο στο σώμα αλλά και στην ψυχολογία. Η ψυχολογία παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτόν τον αγώνα. Συναισθήματα όπως αισιοδοξία, κουράγιο, αυτοπεποίθηση, αυξάνουν τις πιθανότητες για επιτυχή αντιμετώπιση του καρκίνου.
Το μεγάλο στοίχημα είναι να αντισταθείς στην επίπονη συσχέτιση του καρκίνου με το θάνατο ,που σε ωθεί να επαναπροσδιορίσεις τις προτεραιότητες σου και να επανατοποθετηθείς στη ζωή και τις αξίες. Αντιμετώπισε τον σαν μια σειρά ευκαιριών. Ευκαιρία προς την αυτογνωσία και την αυτοεκτίμηση, δέξου την σοφία που σου προσφέρει. Σίγουρα μαζί του, ο χρόνος και οι στιγμές αποκτούν διαφορετική αξία. Η θέση του γιατρού δεν είναι να υπολογίζει μέρες ζωής, αλλά να εκτιμά τις νεότερες θεραπείες και να τροποποιεί την πορεία του. Μην εγκλωβιστείς στις διαγνώσεις και τις υποθέσεις. Ο θάνατος άλλωστε αφορά μόνο όσους είναι ζωντανοί. Μη γίνεις θύμα των χαμένων ευκαιριών.
Οι νεότερες θεραπείες βοηθούν χιλιάδες καρκινοπαθείς να επιβιώσουν, δημιουργώντας μια ομάδα νικητών που με την στάση τους μετέτρεψαν «την επάρατη νόσο» σε ένα ταξίδι ζωής με εμπειρίες μοναδικές που μπορεί να μην είναι πάντα οι χειρότερες. Ένα ταξίδι μακρύ ,που οι οδοιπόροι αποφάσισαν να ελαφρύνουν τις αποσκευές τους ,από το φόβο, την στεναχώρια και την απαισιοδοξία. Με συνταξιδιώτες τους φίλους, τους συγγενείς , την κοινωνική στήριξη και την ενημέρωση, ταξίδεψε μέχρι τη νίκη. Απόκτησε συνείδηση της δύναμής σου . Μπορείς να του χαρίσεις για λίγο τα μαλλιά σου, τη ζωή σου όμως θα αγωνιστείς και θα την κρατήσεις μέχρι τέλους.
Λία Ρογγανάκη – Γενικός–Οικογενειακός Ιατρός
