Ξαφνικά οι δρόμοι νέκρωσαν, οι πόλεις σιώπησαν, τα σπίτια έγιναν φυλακές. Έχει συννεφιάσει ήρθε μπόρα δυνατή… όμως θα περάσει. Ευχάριστα ή όχι, ανώδυνα ή επώδυνα.
Αυτό που ήρθε απ’ το πουθενά ένα απόγευμα και μας έκανε να κλειστούμε στο σπίτι, μας “παρέλυσε” από φόβο, άγχος, στενοχώρια, πόνο, θυμό ή αδικία. Ευχηθήκαμε η ζωή να ήτανε παιχνίδι και να μπορούσαμε πολύ εύκολα ν’ αποφασίσουμε εμείς για το “Game Over” του παιχνιδιού ή ακόμη καλύτερα για το πότε θα ρίχναμε ένα κέρμα κι η ζωή μας θα γέμιζε από ενέργεια και καρδούλες που θα μας εξασφάλιζαν χρόνο και πολλές ευκαιρίες για να τερματίσουμε την μπόρα που ήρθε.
Θέλει δύναμη να το αντέξουμε. Για την ακρίβεια θέλει πολύ δύναμη.
Θα περάσει κι αυτό, δεν μπορεί θα περάσει. Η ζωή θα γελάσει όπως πρώτα ξανά.
