Μάθαμε να ζούμε τα πάντα καλυμμένοι. Μάθαμε να μη μιλάμε πολύ, να προσπαθούμε μόνιμα να μην ξεπεράσουμε ένα αόρατο όριο που δήθεν υπάρχει. Κι όταν τα πράγματα γύρω μας γίνονται σκούρα, έχουμε βρει ως ιδανική λύση τη φυγή. Κλείνουμε μια πόρτα πίσω μας και νομίζουμε πως ξεμπερδέψαμε από δυσκολίες και πολλές πολλές αναλύσεις.
Είμαστε όμως γελασμένοι. Η δύναμη μας βρίσκεται μέσα μας. Σ’ αυτό που δεν τολμάμε να βγάλουμε στην επιφάνεια. Και τελικά σ’ αυτά που δεν τολμάμε να διεκδικήσουμε.
Η ζωή μας, μας γεμίζει καθημερινά με εκατοντάδες συναισθήματα. Γνωρίζουμε ανθρώπους, ζούμε στιγμές, αλληλεπιδρούμε με άλλους και κάνουμε επιλογές. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βιώσουμε κάτι, αν εμείς οι ίδιοι πρώτα, δεν το κάνουμε δικό μας, δεν το δέσουμε μέσα μας.
Βαρέθηκα να ακούω γύρω μου “μπράβο” για όσους έμειναν αμέτοχοι στις προκλήσεις. Σε όσους δείλιασαν να ματώσουν για αυτά που θεωρούσαν πως θα τους ομορφήνουν τον κόσμο, με τη φτηνή δικαιολογία της αποτυχίας ή μιας ενδεχόμενης απόρριψης.
Η δύναμη μας κρύβεται στους αγώνες που δίνουμε καθημερινά. Στα λόγια που λέμε σ’ εκείνους που βρίσκονται στο περιβάλλον μας.
Κι όταν αγαπάμε αληθινά, με τη ψυχή μας, οφείλουμε πρώτα σ’ εμάς και μετά σε όλους τους άλλους να το δείχνουμε. Κι αν χρειαστεί να κλάψουμε, να ταπεινωθούμε, κανείς δεν είναι αρμόδιος να μας κρίνει. Εμείς πρέπει να κυνηγήσουμε τα όνειρα μας κι ας πληρώνουμε τιμήματα κι ας νιώθουμε πως η αλήθεια είναι εξαντλητική και πολλές φορές τρομακτική. Κανείς δεν κέρδισε σ’ αυτή τη ζωή, χωρίς έστω ένα μικρό σημαδάκι απ’ τις μάχες που έδωσε.
Κι όταν νιώθουμε πως πνιγόμαστε, πως μας ταπεινώνουν, πως μας διαλύουν το “είναι” μας, πρέπει να φωνάξουμε φτάνει. Πρέπει να βάλουμε μια τελεία στα δικαιώματα που ηθελημένα ή άθελα μας δώσαμε. Πρέπει να υπερασπίζουμε το “εγώ” μας, να ανεβάζουμε την αυτοπεποίθηση μας και να αποσυρόμαστε απ’ την αιτία που για ένα διάστημα, μικρό ή μεγάλο αδιάφορο, μας έκανε να αμφισβητήσουμε την αξία μας.
Κι αν αποζητούμε τη σιωπή, τη μοναξιά μας, την απομόνωση μας, οφείλουμε να εξηγούμε στους κοντινούς μας ανθρώπους αυτή την ανάγκη. Δεν μπορούν να μαντεύουν. Ξεκάθαροι και ειλικρινείς, μπορούμε να απολαύσουμε τις μοναδικές στιγμές που μας προσφέρει η παρέα με τον εαυτό μας. Εκείνες τις πιο ευάλωτες στιγμές, που θα κάνουμε το ταμείο για ότι έχει συμβεί και για ότι πρόκειται να πράξουμε.
Δυνατός είναι εκείνος που δεν κρατάει κρυφά χαμόγελα ή δάκρυα. Αυτός που δε δειλιάζει να προχωρήσει την καλυτέρευση του χαρακτήρα του ένα βήμα παραπάνω, με σημαία του την απόλυτη ελευθερία λόγου και πράξεων. Όλα τα μισόλογα, τα ίσως, τα μήπως, ανήκουν σ’ αυτούς που θέλουν να γίνονται αρεστοί σε όλους και απλά συμπεριφέρονται σύμφωνα με τα θέλω των άλλων.
Δυνατός είναι εκείνος που μπορεί στο θυμό του να τα παρασύρει όλα και με την αγάπη του να τα χτίσει απ’ την αρχή σε δευτερόλεπτα. Ανιδιοτελείς αντιδράσεις, βασισμένες πάντα στην αλήθεια και στην ανάγκη για μια ουσιώδη ζωή.
Το μεγαλύτερο κέρδος του να είσαι ο εαυτός σου με όποιο κόστος, ο τρυφερός, ο σκληρός, ο αστείος, να λατρεύεις να αυτοσαρκάζεσαι, να μπορείς να μην κρίνεις τους άλλους και να τους αποδέχεσαι παρά τις διαφωνίες σας, να μπορείς να εκφράζεσαι σαν χείμαρρος για ότι νιώθεις, είναι το ότι σίγουρα σε κάποια στροφή θα συναντήσεις κι άλλους όμοιους με σένα.
Κι αυτό θα είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση για όλες τις φορές που σε θεώρησαν διαφορετικό ή ονειροπόλο, σε μια κοινωνία που όλοι κρύβονται στο καβούκι τους…
Λιάνα
