Θα ήθελες να αρέσεις σε όλους.. Θα ήθελες να σε αποδέχονται όλοι.. Θα ήθελες να σου λένε μπράβο όλοι.. Θα ήθελες να νιώθεις την επιβεβαίωση από όλους και ότι αναγνωρίζουν την αξία σου..
Εάν όμως συμβούλευες κάποιον, θα του έλεγες ότι αυτό δεν είναι εφικτό.. Εσύ όμως εξακολουθείς να το περιμένεις.. και εκεί εγκλωβίζεσαι σε έναν φαύλο κύκλο προσδοκιών και σκέψεων..
Δεν σου αρέσουν ούτε εσένα όμως όλοι.. γιατί περιμένεις λοιπόν να συμβεί κάτι που δεν κάνεις και εσύ;
Δεν μπορείς να πείσεις κάποιον να σε αποδεχτεί.. δεν μπορείς να τον πείσεις να είναι μαζί σου.. δεν μπορείς να τον πείσεις να σε αγαπήσει όσο τον αγαπάς.. δεν μπορείς να του ζητήσεις να σε αποδέχεται αβίαστα όπως τον αποδέχεσαι εσύ.. δεν μπορείς να προβάλλεις τα δικά σου θέλω και τα δικά σου συναισθήματα στους άλλους.. όπως δεν μπορείς και να αρέσεις σε όλους..
Μπορείς όμως να επιλέξεις..
Μπορείς να επιλέξεις τον άνθρωπο που θέλεις να είναι δίπλα σου..
Μπορείς να επιλέξεις τις σκέψεις σου… γιατί η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές σκέφτεσαι τι γνώμη θα έχει ο άλλος για σένα.. Σπάνια όμως σκέφτεσαι τι γνώμη έχεις εσύ για εκείνον…
πάντα εστιάζεις στην δική σου άποψη…
Μπορείς να επιλέξεις λοιπόν… γιατί έχεις και εσύ δύναμη.. απλά ορισμένες φορές επιλέγεις να την φυλακίζεις..
Μπορείς να επιλέξεις να γίνεις εσύ το κίνητρό σου και να το βλέπεις κάθε μέρα στον καθρέπτη..
Μπορείς να νιώσεις την δύναμή σου.. Μπορείς να εξελιχθείς και να αντιμετωπίσεις τους δαίμονές σου, τους φόβους και τα άγχη σου..
Και πάντα να ακούς την αξιολόγηση των άλλων.. όχι την κριτική, την αξιολόγηση.. γιατί στην κριτική χαρακτηρίζουμε, ενώ στην αξιολόγηση εστιάζουμε σε δεδομένα.. χωρίς να μας ενδιαφέρουν τα επίθετα ή οι χαρακτηρισμοί..
Και να έχεις πάντα στο μυαλό σου, ότι τελικά δεν θα αρέσεις σε όλους.. ίσως όμως τελικά να μην πειράζει… όπως άλλωστε και σε σένα δεν αρέσουν όλοι….
Ελένη Σολταρίδου
