Εχουν περάσει 106 χρόνια από τότε που βυθίστηκε (15 Απριλίου 1912) το εντυπωσιακό υπερωκεάνιο «Τιτανικός», στο παρθενικό του ταξίδι, ύστερα από τη σύγκρουσή του με παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό. Είχε φύγει από Σαουθάμπτον με τελικό προορισμό τη Νέα Υόρκη.
Κι όμως ο μύθος γύρω από αυτό το τραγικό ναυάγιο, συνεχίζει και να γοητεύει, αλλά και να προκαλεί υπερατλαντικές διαμάχες. Αιτία, είναι τα πολύτιμα κειμήλια που είχαν ανακαλυφθεί στον βυθό της θάλασσας και διηγούνται με τον δικό τους τρόπο, τις προσωπικές ιστορίες πίσω από τα πρόσωπα που δεν κατάφεραν να να σωθούν και βυθίστηκαν μαζί με το πλοίο.
Ολόκληρη η συλλογή πρόκειται να δημοπρατηθεί στις ΗΠΑ και ήδη έχει ξεσπάσει μεγάλη διαμάχη ανάμεσα σε αμερικανικές εταιρείες κερδοσκοπικού κεφαλαίου και βρετανικά μουσεία. Δεκαπέντε δαχτυλίδα, κολιέ και καρφίτσες μεγάλης αξίας βρέθηκαν μαζί με το σαπισμένο σκαρί του πλοίου το 1985, όπως αναφέρει δημοσίευμα των Times του Λονδίνου.
Μεταξύ άλλων, υπάρχει κι ένα χρυσό περιδέραιο που το είχε χαρίσει ο ιδιοκτήτης ορυχείου Τζ. Τζ. Μπράουν στη σύζυγό του Μάργκαρετ Τόμπιν Μπράουν. Ανάμεσα στα 5.500 αντικείμενα αξίας, υπάρχει κι ένα δαχτυλίδι, η πέτρα του οποίου περιβάλλεται από 14 διαμάντια, το οποίο μοιάζει πολύ με το δαχτυλίδι των αρραβώνων της πριγκίπισσας Νταϊάνα. Αργότερα το ίδιο δαχτυλίδι δόθηκε στην Κέιτ Μίντλετον από τον πρίγκιπα Γουίλιαμ.
Υπάρχει επίσης και κάτι που αποκαλείται χαϊδευτικά ως η «μασκότ» των ευρημάτων: ένα μπρούτζινο χερουβείμ που δέσποζε στην κεντρική σκάλα που χρησιμοποιούσαν οι προνομιούχοι επιβάτες της Α’ θέσης.
Αλλα ευρήματα, ρίχνουν φως σε πιο προσωπικές ιστορίες των ταξιδιωτών που δεν κατάφεραν να φτάσουν στον τελικό προορισμό τους. Ο Τόμας Γουίλιαμ Σόλομον Μπράουν, νοτιοαφρικανός ιδιοκτήτης ξενοδοχείου, σκόπευε να μετακομίσει στο Σιάτλ με τη σύζυγό του Ελίζαμπεθ και την 15χρονη κόρη τους Εντιθ.
Οταν ο Τιτανικός άρχισε να βυθίζεται, ο Μπράουν έβαλε σύζυγο και κόρη σε σωστική λέμβο. Εκείνες επέζησαν, εκείνος χάθηκε μαζί με το πλοίο. Οταν αργότερα ανακτήθηκε το ρολόι τσέπης του και δόθηκε στη γυναίκα του, ο μύθος τη θέλει να κοιμάται με αυτό στο προσκέφαλό της μέχρι το τέλος της ζωής της.
Η σημαντική συλλογή πρόκειται να πουληθεί, καθώς η ιδιοκτήτρια εταιρεία «Premier Exhibitions» κήρυξε πτώχευση στις ΗΠΑ το 2016. Ολα τα πολύτιμα αντικείμενα ανασύρθηκαν από τον ωκεανό από την ιδιωτική εταιρεία RMS Titanic Inc, η οποία είχε εξασφαλίσει αποκλειστικά δικαιώματα προκειμένου να τα διασώσει. Χρειάστηκαν επτά επιχειρήσεις για να ξανάρθουν όλα στο φως, από το 1987 ως το 2004.
Ο δικαστής στον οποίο ανατέθηκε η υπόθεση της πτώχευσης της εταιρείας που είχε όλη τη συλλογή, έθεσε ως όρο ότι η συλλογή, πρέπει να πουληθεί αυτούσια στον επόμενο ιδιοκτήτη.
Τα αμερικανικά κερδοσκοπικά κεφάλαια διαθέτουν 19,5 εκατομμύρια δολάρια για να την αποκτήσουν, ενώ από το βρετανικό «στρατόπεδο» των μουσείων, ο σκοπός είναι πολύ σαφής: θέλουν να φέρουν όλα αυτά τα κειμήλια πίσω στο Μπέλφαστ της Ιρλανδίας, που ήταν η πατρίδα του Τιτανικού.
Οταν τα βρετανικά μουσεία, συμπεριλαμβανομένου και του National Maritime Museum του Γκρινουιτς ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 2018 μία καμπάνια προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για τον επαναπατρισμό των αντικειμένων, πήρε ανοιχτά θέση υπέρ τους και ο σκηνοθέτης της ταινίας «Τιτανικός» του 1997, Τζέιμς Κάμερον.
Ο καναδός σκηνοθέτης, ο οποίος προτού αρχίσει τα γυρίσματα της ταινίας είχε πραγματοποιήσει 33 καταδύσεις στο σημείο του ναυαγίου, είπε χαρακτηριστικά: «Ενιωθα την ευθύνη να πω την ιστορία σωστά, γιατί ήταν πραγματική. Να τιμήσω τους νεκρούς και αυτό το τόσο τραγικό συμβάν. Πήγα στο σημείο του ναυαγίου με έναν συγκεκριμένο σκοπό, να κινηματογραφήσω το ναυάγιο για να γυρίσω μετά την ταινία. Ομως επέστρεψα με έναν ακόμα μεγαλύτερο σκοπό, να αφηγηθώ σωστά τα γεγονότα, όποιο κι αν ήταν το κόστος. Οταν μπει ο Τιτανικός στη ζωή σου, σε στοιχειώνει. Δεν φεύγει εύκολα. Οταν προέκυψε το ζήτημα με τη συλλογή του Τιτανικού, o Ρόμπερτ Μπάλαρντ, ο ωκεανογράφος που ανακάλυψε το ναυάγιο του Τιτανικού το 1985, επικοινώνησε μαζί μου. Συμφωνήσαμε ότι δεν πρέπει να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια».
Και συνεχίζοντας: «Η βασική μας έννοια είναι να μην κατακερματιστεί η συλλογή και αρχίζουν να πωλούνται δεξιά και αριστερά τόσο σημαντικής αξίας κειμήλια. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, η συλλογή, και όλη η ιστορία που κουβαλά μαζί της, δεν θα είναι πια σε κοινή θέα. Γι’ αυτό όσοι νιώθουμε κάποιου είδος χρέος απέναντι στον Τιτανικό, αποφασίσαμε να πάρουμε θέση. Ολα αυτά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της παγκόσμιας κληρονομιάς. Είναι ένα μοναδικό κομμάτι της ιστορίας που πρέπει να μείνει ενωμένο μέχρι το τέλος του κόσμου».
protagon.gr
