Αν σας έλεγαν ότι σε μια πόλη ότι υπάρχει ένα μονάχα (όχι πολλά) σωζόμενο σχολείο από την Τουρκοκρατία, ποια θα περιμένατε να είναι η κατάληξη του κτιρίου αυτού;
Μήπως να αποκατασταθεί και να γίνει επανάχρησή του ως κάτι άλλο; Μήπως να αναζητηθούν κάποια κονδύλια κυρίως μέσω κοινοτικών αλλά και εγχώριων προγραμμάτων χρηματοδότησης; Ή μήπως να συντηρηθεί έστω στοιχειωδώς μέχρι να βρεθούν αυτά τα κονδύλια;
Στην Καστοριά η κατάληξη ενός τέτοιου κτιρίου είναι η εικονιζόμενη.
Πρόκειται για το λεγόμενο Νηπιαγωγείο «της Αγίας Παρασκευής» (ή Β’ Νηπιαγωγείο) που βρίσκεται στην οδό Βενιζέλου 24 στο Ντολτσό. Το κηρυγμένο ως διατηρητέο (!) ημιδιώροφο κτίριο βρίσκεται μέσα στον παραδοσιακό ιστό που συχνάζουν οι επισκέπτες της «τουριστικής» πόλης. Κτισμένο το 1884 με δωρεά των αδελφών Δεμπενιώτη και μάστορα τον Γιαννούλη Γκολογκίνα είναι το μοναδικό «σωζόμενο» Ελληνικό σχολείο της Καστοριάς από την Τουρκοκρατία, καθώς τα πιο μεγαλοπρεπή είχαν προλάβει να κατεδαφιστούν αρκετά χρόνια νωρίτερα.
Αυτό ξέφυγε. Στην Κατοχή στέγαζε το συσσίτιο των απόρων και μεταπολεμικά μετατράπηκε σε κατοικία (Π. Τσολάκης, Η αρχιτεκτονική της παλιάς Καστοριάς, σ. 239). Το πρόβλημα με το κτίριο είναι ότι δεν ανήκει ολόκληρο, αλλά κατά ένα ποσοστό στον Δήμο Καστοριάς.
Αφέθηκε να καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς.